به گزارش ورزش سه، پاریسی ها ملتمسانه دنبالش آمده اند. دنبال همان بازیکنی که آن ها را یک تنه در لیگ قهرمانان تار و مار کرد. آنها یادشان نرفته او آن شب اعداد را به هیچ گرفت، شکست ۰-۴ در پاریس را.
یادشان نرفته او آن شب به "محال بودن" پوزخند زد، "محال" را "ممکن" کرد. نیمار در شبی که همه سردرگم بودند پاریسی ها را ۱-۶ به زانو درآورد و همه میخکوب شدند، مات و گیج. آن شب در نوکمپ فراموش نشدنی شد. شبی که نیمار طی سه دقیقه دو گل زد و سرانجام توپ را در واپسین لحظات برای سرجی روبرتو فرستاد تا تیر خلاص را شلیک کند.
نیمار بار سفر از بارسلونا به پاریس را بسته. یکی از سه تفنگدار نوکمپ کوله اش را پر کرده برای رفتن. همه مبلغ ۱۹۸ میلیون پوند / ۲۲۲ میلیون یورو را تکرار می کنند، ولی این عدد / مبلغ برخلاف ظاهرش و این که بیش از تولید ناخالص داخلی شش کشور آخر جدول سازمان ملل است چندان غول آسا نیست، هست؟
مطالعه ارقام طی چهار دهه اخیر کارساز است. یک میلیون پوند در سال ۱۹۷۹ - بر اساس نرخ تورم از آن سال تاکنون در جستجوی گوگل - معادل ۳/۵ میلیون پوند این دوران است... محض نمونه وقتی میلان سال ۱۹۹۲ جیانلوییجی لنتینی را با برجای گذاشتن ۱۳ میلیون خرید واتیکان بیانیه ای صادر کرد و آن را "زیر سئوال بردن ارزش کار" خواند.
در حالی که اکنون با آن مبلغ و در نظر گرفتن تورم می توان یک بازیکن ۷/۲۵ میلیونی خرید، مثلا کایل واکر را... بنابراین برای روی آوردن به عدد و رقم باید به دستمزد هفته ای پانصد هزار پوند در پاریس روی آورد. رکوردی در اروپا و دور از دسترس باشگاه بارسلونا.
نیمار طی فصل سپری شده چهره دوگانه ای داشت. در نمای دور، نزول کرده بود و در نمای نزدیک فوق العاده بازی کرده بود. در لیگ فقط سیزده بار دروازه ها را باز کرد، در حالی که در دو فصل پیشتر ۲۴ گل و ۲۲ گل در لیگ زده بود.
در جناح چپ قرار گرفت و برای لیونل مسی و لوییز سوارز فرصت خلق کرد و فرصت؛ مسی و سوارز جمعا ۶۶ گل زدند. با این وصف نیمار در چند دیدار کلیدی، بهترین بهترین ها بود. او سوای نبرد برگشت برابر پاری سن ژرمن طی شکست ۰-۳ در دو دیدار برابر یوونتوس در یک چهارم نهایی لیگ قهرمانان تنها تفنگداری بود که تورینی ها را به بند کشید.
سیزده دریبل او در دیدار برگشت در نوکمپ از سال ۲۰۱۴ بهترین رکورد لیگ را ثبت کرد. او در فصل سپری شده در غیبت مسی بار سنگین را بر دوش کشید. پس از مصدومیت مسی برابر آتلتیکو مادرید طی سه دیدار ۳ گل زد و در نه دیدار بدون مسی ۱۰ گل به ثمر رساند. برابر گرانادا، باز هم در غیبت مسی، صدمین گلش را با پیراهن بارسا زد.
با این وصف نیمار حتی در روزهای اوجش هم در سایه مسی دوید و پاس داد و گل زد. نیمار نوازنده دوم بارسلونا بود و نه نوازنده اول. رویارویی با افسانه مسی محال بود، محال. می توان احساسات طرفداران بارسا را فهمید، ولی می توان این که نیمار می خواهد نوازنده اول شود را هم درک کرد.
این که برود آن بالا، برود و پرواز کند. برود از سایه بلند مسی و رونالدو در لالیگا بدر آید. او با بستن کوله اش به مقصد پاریس بلندپروازی اش را به رخ کشیده. شده گران ترین بازیکن تاریخ.
بیست و پنج ساله است، پنج سال جوان تر از لیونل. در پاریس مرد شماره یک خواهد شد. جایی که رفقای قدیمی انتظارش را می کشند: دنی آلوز همبازی اش در بارسا و تیاگو سیلوا، مارکینیوس و لوکاس مورا در تیم ملی برزیل. او به جایی می رود که آنخل دی ماریا، مارکو وراتی و کاوانی کنارش بازی می کنند.
لشگر پاریسی لبالب از ستاره های بزرگ است. فرانسوی ها اسمش را گذاشته اند "پروژه پی اس جی". پروژه ای که به فتح لیگ قهرمانان می نگرد. با نیمار... اما بارسا چی؟ بدون جوان ترین تفنگدارش، بدون نیمار؟
- 18
- 2
