آقای دولت؛ استخاره لازم نیست، درها را برای خانم‌ها باز کنید

دولت می‌گوید موافق حضور زنان در ورزشگاه‌هاست. ربیعی سخنگوی دولت می‌گوید:«شرایط دارد به سمتی پیش می رود که زنان در مسابقات لیگ حضور یابند. طبق گزارش وزیر ورزش، زیرساخت های لازم مثل معبر، مکان، سرویس های جداگانه در همه ورزشگاه‌ها آماده است.»

البته بماند که مرد همه کاره این روزهای دولت یعنی محمود واعظی حرف دیگری زد و گفت:«اگر فضای ورزشگاه‌ها مناسب حضور خانم‌ها باشد از نظر ما منعی ندارد، اما با فضای فعلی که طرفداران تیم‌ها علیه یکدیگر فحش می‌دهند و درگیری وجود دارد حضور زنان در ورزشگاه به مصلحت نیست.»

آقای دولت؛ استخاره لازم نیست، درها را باز کنید

حالا که دولت طبق گفته سخنگو، موافق حضور زنان ایران در ورزشگاه‌هاست، خوب بسم‌الله، درهای استادیوم‌های ورزشی را به روی بانوان ایرانی باز کنید.

این همه معطلی برای چیست؟ خودتان که می‌گویید شرایط آماده است، پس استخاره لازم نیست.

من هم به عنوان نویسنده این متن موافق حضور زنان در ورزشگاه هستم اما کاری از دستم بر نمی‌آید. قوه مجربه دست شماست. شما دولت هستید و کارهایی را که ما به عنوان مردم نمی‌توانیم انجام دهیم، می‌توانید انجام دهید.

چه احتیاجی است که برای ورود زنان به ورزشگاه‌ها، فیفا وارد شود و حالت دستور به خود بگیرد و تهدید کند که اگر زنان خود را به استادیوم‌ها راه ندهید ال می‌کنیم و بل می‌کنیم.

برخی به گونه‌ای رفتار می‌کنند که انگار حضور زنان در ورزشگاه اولین حضور بانوان ایرانی در ساحت اجتماعی است. نه، زنان ایرانی سال‌هاست نقش پررنگی در اجتماع دارند.

صبح که از خانه بیرون می‌آیی، زنانی را می‌بینی که دوشادوش مردان راهی کار و تحصیل می‌شوند. بسیاری از کرسی‌های دانشگاه در اختیار دخترانی است که به دنبال رسیدن به موفقیت هستند.

گویا برخی از دولت‌مردان فراموش کرده‌اند که مردم برای چه به آنها رای داده‌اند؟ رای دهندگان تصور کردند کلید رییس جمهور، می‌تواند برخی از قفل‌ها را مثل قفلی که به در ورزشگاه‌ها برای ورود زنان خورده بود، باز کند.

اعلام موافقت هیچ دردی از کسانی که دوست دارند روی صندلی‌های ورزشگاه‌ها بنشینند و تیم مورد علاقه خود را تشویق کنند، درمان نمی‌کند. به قول فردوسی:« دو صد گفته چون نیم کردار نیست.» یا سعدی دارد که:« سعدیا گر چه سخن‌دان و مصالح‌گویی/ به عمل کار برآید به سخندانی نیست».

زیبنده نیست ایران تنها کشوری در جهان باشد که به زنان خود اجازه نمی‌دهد به ورزشگاه بروند. آنهم زنانی که نسبت به خیلی از کشورهای جهان حضور فعال‌تری در جامعه دارند. یادمان نرفته که  ما کشور عربستان را به خاطر اینکه به زنان اجازه رانندگی نمی‌داد مسخره می‌کردیم. چون رانندگی در جهان امر بدیهی است درست مثل رفتن زنان به ورزشگاه.

چندباری که زنان با توجه به تذکرهای فیفا و فدراسیون‌ جهانی والیبال به ورزشگاه‌ها رفتند هیچ اتفاق خاصی نیفتاد. در کنار مردان، فوتبال و والیبال دیدند، تشویق کردند، خوشحال شدند، حسرت خوردند و به خانه‌های خود برگشتند بدون اینکه آسمان به زمین بیاید.

دیگر زمان حرف زدن سر آمده است و ما منتظر عملیاتی شدن حرف‌های رییس جمهور و دولت‌مردان هستیم.

مصطفی داننده