به گزارش عصرایران ،این درست که پرسپولیس و استقلال هیچ مرز مشترک تاکتیکی و تکنیکی ندارند و ابزارشان به هیچ وجه مثل هم نیست . حتی این هم درست که تفکرات دو مربی هم برای این بازی ربطی به یکدیگر ندارد اما شواهد نشان می دهد که هر دو مربی محل مشابهی را برای ضربه زدن به حریف شان انتخاب می کنند.حالا هرچند روش و شیوه شان فرق می کند اما محل های هدف شان برای حمله مشترک است.
تا ساعاتی دیگر پرسپولیس و استقلال یکی ازمهمترین دربی های چندسال اخیر را انجام خواهند داد .دربی ۸۴ پایتخت که سابقه نشان داده بیش از آنکه تاکتیکی باشد برپاشنه احساسات می چرخد با این همه ضعف های مشابه هر دوتیم و البته قابلیت هایشان سبب می شود که برنامه هایی که برای بازی دارند شبیه به یکدیگر باشد.
استقلال حملات برق آسا
تیم منصوریان در بازی های اخیر ثابت کرده که خیلی اهل بازی روی زمین و پاس های پشت سرهم نیست. بدون تعارف آبی ها زیبا بازی نمی کنند اما بسیار بازی شان هدف و نتیجه گراست. آنها به غیر از بازی مقابل السد که نمایش خوبی داشتند با تجمع در یک سوم دفاعی و پاس های بلند سعی می کنند دفاع تیم حریف را به هم بریزند.
تیم منصوریان در اصل طراحی شده برای حملات برق آسا.حملاتی که با یک پاس بلند به پشت محوطه جریمه یا حتی به داخل آن شروع می شود و با یک یا دو ضربه دیگر به دروازه می رسد.
استقلال برای ضربه زدن به پرسپولیس باید از دو نقطه ضعف این تیم استفاده کند. قرمزها در سمت چپ دفاعی چه از ربیع خواه استفاده کنند و چه از احمدزاده ضعیف تر از سمت راست شان خواهند بود. خصوصا که خسروحیدری هم درهمین سمت قرار دارد.
البته که خسروحیدری در اوج نیست و نمی تواند با نفوذهایش به دفاع پرسپولیس فشار بیاورد اما سانترهای فوق العاده حیدری روی سر مهاجمانی چون قربانی و رضایی هر لحظه بوی گل می دهد.
این اما همه ماجرا نیست که پرسپولیس در قلب خط هافبک و یک خط جلوتر از مدافعان با یک بازیکن جدید مواجه خواهد بود. پرسپولیسی ها بعداز ۲ سال بازیکنی را در پست هافبک دفاعی بازی می گیرند که تا به حال در این پست بازی نکرده است.
شاید در روزهای حضور نوراللهی در پرسپولیس گاها او به جای کمال کامیابی نیا بازی می کرد اما امروز شرایط به شکلی است که پرسپولیس هر بازیکنی را در پست هافبک دفاعی بگذارد ازماهینی و ربیع خواه بگیر تا محرمی و احمدزاده و پل یانسکی اولین بار است این پست را تجربه می کنند آن هم بعد از دوسال.
به این ضعف احتمالی پرسپولیس ارسال های سرعتی استقلال در ضدحمله را اضافه کنید. هافبک دفاعی پرسپولیس در دربی یا می تواند این توپ ها را دفع کند یا پشت محوطه جریمه پرسپولیس محلی برای جولان آبی ها خواهد بود. در اصل استقلال منصوریان از عمق و سمت چپ دفاع پرسپولیس بیشتر می تواند ضربه بزند.
تیکی تاکا نسخه برانکو
تفاوت های تاکتیکی تیم برانکو با استقلال اصلا سبب نمی شود که برنامه حمله پرسپولیس خیلی متفاوت باشد. پرسپولیس در سمت راست خود قدرت بسیار زیادی هم در نفوذ و هم در ارسال دارد. برانکو اگر محرمی-رضاییان را در سمت راست قراردهد تقریبا هیچ خط دفاعی نمی تواند در برابرش روز آرامی داشته باشد. نفوذ های وقت و بی وقت محرومی و سانترهای فوق العاده طارمی سمت چپ خط دفاعی استقلال را به محلی برای هجوم پرسپولیس تبدیل خواهد کرد. شاید به این ها بشود ضعف رحمتی در ارسال های از جناحین را هم اضافه کرد و نتیجه گرفت که مهمترین حملات دربی پرسپولیس از سمت راست خود به سمت چپ استقلال خواهد بود.
قرمزها اما مانند بازی های دیگر برای مرکز خط دفاع استقلال مانند همه حریفان برنامه دارند. استفاده از بازیکنان فانتزی چون سروش رفیعی و محسن مسلمان در قلب هافبک پرسپولیس این تیم را به تیمی خلاق در میانه زمین تبدیل خواهد کرد.
تیمی که با پاس های متوالی در لیگ برتر مشکلی برابر رقبا نخواهد داشت. آبی ها هرچند با ترکیب نور افکن و ابراهیمی برای خراب کردن بازی پرسپولیس می رونداما در بازی های اخیر ثابت کرده اند به دلیل نفوذ های ابراهیمی برای شوت زدن از پشت هیجده قدم حریف همیشه در پشت محوطه جریمه خودی با مشکل جدی مواجه هستند.
السد قطر در دیدار با استقلال نتوانست از این ضعف استفاده کند اما هافبک های تیم قطری چندین و چندبار از لایه اول پرس استقلال با تکنیک عبور کردند و بعد با زوج کند خط دفاعی استقلال شامل پادوانی و رابسون مواجه شدند.
پرسپولیس چه در ضدحمله و چه در حملات معمولی اش حتما برنامه ویژه ای برای مرکز خط دفاع استقلال خواهد داشت. آنها از عمق حرکت می کنند وسعی می کنند مانند همه بازی از همانجا ضربه شان را به استقلال بزنند.
به این شکل هرچند پرسپولیس به بازی مالکانه عادت دارد و استقلال بازی مستقیم را ترجیح می دهد اما شرایط بازی به شکلی است که به نظر می رسد هر دوتیم از سمت راست خود به سمت چپ حریف یورش ببرند و در حملات مرکز خط دفاعی را نشانه بروند.
- 17
- 6
