استقلال به نفت باخت یا به فدراسیون و افتخاری؟

به گزارش فارس، استقلال لیگ هفدهم را با شکست آغاز کرد و آبی‌پوشان در  اولین مسابقه در آبادان بدون امتیاز زمین بازی را ترک کردند. از ابعاد مختلف می‌توان دلایل این شکست را بررسی کرد اگرچه اعتقاد داریم درمورد عملکرد فنی تیم استقلال قضاوت و نقد زود است اما نباید از ضعف فنی تیم استقلال غافل شد. در زیر به دلایل شکست تیم استقلال و همچنین حواشی پیرامون این مسابقه کمی می‌پردازیم:

سرمربی تیم استقلال در نشست خبری حاشیه‌ساز شب گذشته‌اش به ساکت و عوامل فدراسیون فوتبال تاخت و آنها را مقصر قلمداد کرد، اما در بهترین حالت اگر به سرمربی تیم استقلال در این زمینه حق بدهیم باید از او سوال کنیم که تیمش در این مسابقه از نظر فنی چه کاری انجام داد و او به عنوان سرمربی چه چیزی را به بازیکنانش تزریق کرد؟ آیا استقلال شب گذشته حتی با وجود نداشتن نفرات زیاد آن تیم مدعی بود که منصوریان چند هفته پیش در تمرین استقلال خبر از حضور آن در لیگ داده بود؟

در اینکه تیم استقلال در نبود چند بازیکن سرشناس خلع سلاح شده بود هیچ شکی وجود ندارد اما واقعیت امر این است که تیمی مثل استقلال که یکی از گران‌ترین تیم‌های لیگ برتر است باید قبل از بازی از حریف خود پیش باشد نه اینکه همه چیز را به گردن فدراسیون و عوامل آن بیندازد. منصوریانی که روز گذشته کنار خط مشاهده می‌شد همان مربی است که فصل گذشته دیدیم، با همان حرکات همیشگی، سوت‌های کنار زمین و خنده‌هایی که نشان می‌داد از باخت ترس ندارد!

تا اینجا به بعد فنی اشاره شد اما نباید از بزرگ‌ترین مشکل چند سال اخیر استقلال بی تفاوت گذشت، سید رضا افتخاری در حالی مدیرعامل باشگاه استقلال شده که در ماه‌های اول هنوز در گیر ودار فوتسال و حضورش در رأس این رشته بود. او بعد از چند ماه متوجه شد که  چه سمت مهمی را برعهده دارد و حالا هم با وجود آنکه بازیکنان بزرگی را برای استقلال به خدمت گرفته هنوز به این موضوع واقف نیست که حق یک باشگاه را چگونه بگیرد؟

افتخاری نهایت حساسیتی که در مورد محرومیت بازیکنان به خرج داد این بود که اعلام کرد ما منتظر بودیم تا فدراسیون بازیکنان ما را ببخشد! او خیلی راحت بدون مشورت با سرمربی تیمش در اردوی ارمنستان اعلام کرد که بازیکنان استقلال را به تیم ملی امید می‌دهد غافل از اینکه  منصوریان تصمیم نداشت این کار را انجام بدهد و این درست اولین گاف مدیر باشگاه در ماجرای بازیکنان امید بود. از طرفی افتخاری نقش سخنگویی در استقلال را دارد اما مطمئناً سخنگویی بلد نیست. آیا سید رضا افتخاری می‌داند سخنگوی باشگاه استقلال در وهله اول باید روشن کننده ذهن هوادار این باشگاه باشد؟

بعد از مدیریت در استقلال به هیات مدیره می‌رسیم. هیات‌ مدیره‌ای که نفرات خنثی خود را عوض کرده و حالا نفراتی آورده که تاثیرگذار باشند اما جالب است همین نفرات تصمیم به سکوت گرفته و کار را به مدیرعاملی سپرده‌اند که خودش مدیریت در استقلال را تمرین می‌کند! هیات مدیره استقلال شاید این انتظار را از مدیرعامل  این باشگاه دارد که حق ۳۰میلیون هوادار را بگیرد و حداقل در مقابل یک حکم فدارسیون اعتراضی کوچک داشته باشد اما نه تنها شاهد چنین موضوعی نیست؛ بلکه شاهد باخت استقلال در ماجرای محرومیت بازیکنان مقابل فدراسیون فوتبال است.

و در پایان باید به این نکته اشاره کرد وقتی استقلال در هفته اول با این همه حواشی مواجه می‌شود پایان کار را چگونه باید ترسیم و تصور کرد؟ به نظر می‌رسد بهترین شیوه در استقلال فرار رو به جلو است، از مدیریت گرفته تا کادر فنی کار را  اینگونه پیش می‌برند بدون آنکه احساس هواداران این تیم دیده شود.

آیا با این شیوه استقلال به سرمنزل مقصود می‌رسد؟ به نظر می‌رسد به جای تغییرات در هیات مدیره استقلال باید در فکر تغییر مدیرعامل می‌افتاد و این مشکل بزرگ چند سال اخیر را با تدبیر حل می‌کرد اما ابقای مدیرعاملی که از نظر هواداران  استقلال زیادی خونسرد است شاید بزودی مثل یک آتش زیر خاکستر خودش را نشان دهد.