تاج، ساکت و اسلامیان در جشن قهرمانی پرسپولیس کجا بودند؟

پرسپولیس قهرمان لیگ برتر شد، آن ‌هم برای سومین دوره متوالی. این قهرمانی را سرخ‌ها در جم جشن گرفتند، مقابل تیمی که پرسپولیسی‌های بسیاری در ترکیب خود داشت. یک جشن ویژه بدون حضور مدیران رده‌بالای فدراسیون فوتبال. مهدی تاج به جم نرفت و کنار مارک ویلموتس حضور داشت. انگار که او را غل و زنجیر کرده بود تا از دست تیم ملی فرار نکند. تاج به جای سفر به جم ترجیح داد بازی‌های لیگ را در هتل و کنار مرد بلژیکی ببیند اما سایر مشاوران او کجا بودند؟ در اصفهان؟ یا منزل‌شان در تهران؟

جام قهرمانی را ایرج عرب همراه با حیدر بهاروند در اختیار برانکو و جلال حسینی قرار داد. شاید بهتر بود و می‌شد مهدی تاج، ابراهیم شکوری یا محمدرضا ساکت را مأمور مهار مارک ویلموتس کند و خودش در سفری یک روزه به جم برود و جام را به بازیکنان پرسپولیس بدهد. این اتفاق عجیبی نبود، البته اگر رخ می‌داد. جام قهرمانی آنقدر ارزشمند است که می‌توانست از سوی رییس فدراسیون فوتبال اهدا شود و نه نایب‌رییس دومی که کمتر بیننده‌ای او را می‌شناخت.

جشن‌های قبلی را مرور می‌کنیم. بخصوص برای سپاهان که در دهه اخیر ۳ بار به این موفقیت چنگ زده. در تمام قهرمانی‌ها رییس فدراسیون فوتبال به‌عنوان تصمیم‌گیرنده نخست حضور داشت و گاهی هم وزیر ورزش همراهش بود. علی کفاشیان را بارها در تصاویر قهرمانی سپاهان دیده‌ایم. رییس سابق فدراسیون فوتبال که اصالتا اهل نائین در استان اصفهان است.

در جشن قهرمانی سپاهان، تصویر علی سعیدلو را هم مشاهده کرده‌ایم. وزیر ورزش سابق که زمانی رییس هیات‌مدیره پرسپولیس هم بود. سعیدلو در یکی از قهرمانی‌های سپاهان، جام را در اختیار بازیکنان این تیم قرار داد. جامی را که برای قهرمانی سپاهان تدارک دیده بودند. نکته جالب اینکه همزمان رییس فدراسیون فوتبال هم در این جشن حضور داشت. آن زمان این پست در اختیار علی کفاشیان بود.

نخستین قهرمانی پرسپولیس در ۳ سال اخیر در تهران برگزار شد. جایی که مهدی تاج حضور داشت و البته مسعود سلطانی‌فر. از این جشن استقبال ویژه‌ای صورت گرفت و البته طبق معمول روسا هم حاضر بودند و جام و مدال‌ها را به بازیکنان پرسپولیس اهدا کردند. این فصل اما در جم، نه خبری از وزیر بود و نه رییس فدراسیون فوتبال. این تناقض، همان پرسشی است که مخاطبش می‌تواند مهدی تاج باشد.

 حالا چند پرسش از فدراسیون فوتبال. آیا اگر سپاهان بخت اصلی کسب عنوان قهرمانی بود و به جام هم می‌رسید، آیا باز هم حیدر بهاروند به این شهر می‌رفت تا جوایز بازیکنان را در اختیار آنها قرار بدهد؟ آیا آن زمان هم تاج، کنار ویلموتس می‌نشست و فقط بازی‌های لیگ را از طریق تلویزیون می‌دید؟ محمدرضا ساکت چطور؟ او که مسوولیت اجرایی ندارد و همه جا هم هست- از استقبال ویلموتس تا مذاکره با او- چطور به جم نرفت تا به‌عنوان دست راست تاج، جای خالی او را در جشن قهرمانی پرسپولیس پر کند؟ جشن در اصفهان بود، ساکت به شهر خودش نمی‌رفت؟

 محمود اسلامیان چطور؟ او در تمام مصاحبه‌های اخیر خود طوری صحبت می‌کرد که انگار فقط خودش و تاج می‌دانند که نام مربی خارجی تیم ملی کیست و قرار است چه زمانی به ایران بیاید. عضو هیات‌رییسه فدراسیون فوتبال، وقتی اینقدر در تصمیم‌ها اثرگذار است، آیا نمی‌توانست به جم برود و در جشن قهرمانی پرسپولیس شرکت کند؟ سوال تکراری، یعنی اگر جشن متعلق به سپاهان بود، اسلامیان را در اصفهان نمی‌دیدیم؟

 همه اینها ابهام‌هایی است که پیرامون جشن قهرمانی پرسپولیس وجود دارد. هر چند جام در غیاب مهدی تاج، محمود اسلامیان و محمدرضا ساکت هم در اختیار پرسپولیس قرار گرفت اما بهتر نبود فردی بزرگ‌تر و مشهورتر از حیدر بهاروند به جم می‌رفت؟ حداقل برای رفع حساسیت‌های تهران- اصفهان هم می‌شد چنین تصمیمی گرفت و یک مدیر اصفهانی را مجبور کرد تا به این جشن برود. آن وقت نه هواداران پرسپولیس مقابل فدراسیون فوتبال و روسایش جبهه می‌گرفتند و نه انتقادی متوجه مهدی تاج می‌شد.

امیر اسدی