مارمولک‌ها موجوداتی جذاب با طیف وسیعی از اندازه‌ها و زیستگاه‌ها هستند. ایگوانا‌ها و مارمولک‌ها رایج‌ترین گونه‌های مارمولک‌ها و خزندگان بزرگ هستند، که اژد‌های کومودو بزرگترین گونه است.
به گزارش خبرآنلاین، مارمولک‌ها به‌عنوان بخشی از گروه حیوانات، در دسته خزندگان قرار دارند که ویژگی‌های مشترکی مانند زبان، چنگال و فلس از جمله آن ویژگی‌ها هستند. مارمولک‌ها خونسرد هستند و در هوای سرد دوام نمی‌آورند. به همین دلیل، آنها در مناطق گرم و خشک جهان بیشتر زندگی می‌کنند. مارمولک‌ها می‌توانند تا ۵۰ سال زندگی کنند و شامل ۴۶۷۵ گونه شناسایی شده هستند. دم آنها اغلب نسبت به بقیه بدنشان بلندتر است و برای حفظ تعادل، بالا رفتن و محافظت استفاده می‌شود. اگر دم مارمولک زخمی یا قطع شود، در نهایت دم جدیدی رشد می‌کند. در ادامه برخی از بزرگترین مارمولک‌های دنیا را مورد بررسی قرار خواهیم داد.
ایگوانای دریایی (Amblyrhynchus Cristatus)
یکی از گونه‌های جذاب مارمولک ایگوانای دریایی است. آنها تنها گونه مارمولکی هستند که در اقیانوس و در اطراف جزایر گالاپاگوس شنا می‌کنند. بینی کوتاه به آنها اجازه می‌دهد از جلبک‌های دریایی تغذیه کنند. از پنجه‌هایشان برای ماندن در کف اقیانوس و از دم صافشان برای شنا کردن همانند مار استفاده می‌کنند. آنها می‌توانند تا ۳۰ دقیقه در زیر آب بمانند و تا عمق ۲۰ متری زیر آب شیرجه بزنند. آنها نمک اضافی جذب شده در بازه زمانی طولانی را در اقیانوس را دفع می‌کنند تا از کم آبی بدن جلوگیری کنند.
ایگوانای دریایی می‌تواند تا ۲۰ درصد از اندازه خود را در زمان کم غذایی از دست بدهد. این به مارمولک اجازه می‌دهد تا با غذای کمتری زنده و سالم بماند. هنگامی که ذخیره غذا بازیابی شود، مارمولک اندازه قبلی خود را به دست می‌آورد.
ایگوانا گالاپاگوس (Conolophus Subcristatus)
ایگوانای گالاپاگوس یک مارمولک بومی از گالاپاگوس است. وزن آن ۵/۱۲ تا ۵/۱۳ کیلوگرم خواهد بود و طول آن فقط ۱.۵ متر است. رنگ آنها در درجه اول زرد با لکه‌های سفید، سیاه و قهوه‌ای است. افزایش تعداد حیوانات کوچک مانند گربه، سگ، خوک و موش، دلیلی برای کاهش جمعیت ایگوانای خشکی بوده است. حیوانات بیشتری در حال شکار منابع غذایی مشابه هستند و این حیوانات، شکارچیان ایگوانای جوان خشکی و یا تخم‌های آنها هستند. ایگوانا‌های زمینی بین ۸ تا ۱۵ سالگی با طول عمر ۵۰ سال به بلوغ می‌رسند. هنگامی که آنها جفت می‌شوند، ماده یک مکان لانه سازی مناسب را جستجو می‌کند، بین ۲ تا ۲۰ تخم را دفن می‌کند. نر‌ها بیشتر از همنوع یا جفت خود دفاع می‌کنند. ماده‌ها از لانه خود در برابر سایر ماده‌هایی که به دنبال استفاده از همان منطقه لانه سازی هستند محافظت می‌کند، اما در نهایت لانه را برای ۳-۴ ماه ترک می‌کند. حدود یک هفته طول می‌کشد تا نوزادان راه خود را از گودال بیرون بیاورند و زندگی خود را آغاز کنند.
مارمولک نیل (Varanus Niloticus)
مارمولک نیل مارمولک بعدی این لیست است که میانگین وزن آن ۲۰ کیلوگرم و طول ۲.۵ متر است. دم آنها تقریباً ۱.۵ برابر طول بدنشان است و به رنگ سبز زیتونی تا سیاه با نوار‌های V رنگ کرم یا زرد روی سر و گردن آنها است. در حدود دو سالگی یا ۳۵ سانتی متر، ماده‌ها شروع به تخمک می‌کنند. آنها بسته به اندازه مارمولک در حفره‌ها، معمولاً ۱۲ تا ۶۰ تخم در هر بار تولید می‌کنند. مارمولک نیل نیمه آبی است، اما دوست دارد در زیر نور خورشید روی صخره‌ها و شاخه‌های درخت بنشیند. آنها حیوانات بومی آفریقا هستند و تا ارتفاع ۲۰۰۰متری از سطح دریا دیده شده اند.
برخی از مارمولک‌های نیل در فلوریدا دیده شده است که احتمالاً به دلیل فرار یا رها شدن از اسارت بوده است. آنها با تغزیه از خرچنگ ها، صدف ها، حلزون ها، موریانه ها، کرم ها، سوسک ها، عنکبوت ها، ملخ‌ها و جیرجیرک ها، ماهی ها، قورباغه ها، وزغ ها، مارمولک ها، لاک پشت ها، مارها، تمساح‌های جوان و سایر خزندگان، تخم مرغ‌ها و پرندگان زندگی می‌کنند.
مارمولک آب معمولی یا مالایی (Varanus Salvator)
آسیای جنوب شرقی خانه مارمولک آب مالایا است. این مارمولک وحشی که تا ۲.۵ الی ۳ متر رشد می‌کند، می‌تواند برای مدت طولانی در زیر آب شنا کند و با تغزیه از خرچنگ‌ها و دیگر بی‌مهرگان زندگی کند. همچنین می‌تواند از درختان بالا برود و از آنچه در لانه پرنده پیدا می‌کند خود را سیر کند. آنها از مناطق شهری نمی‌ترسند و در مناطق جاده‌ای نیز دیده شده‌اند.
دم و گردن آنها بسیار بلند است و پنجه‌ها و دم تیز به عنوان سلاح استفاده می‌کنند. انسان‌هایی که توسط مارمولک آب مالایی گزیده می‌شوند، در اثر سم نمی‌میرند، اما برخی از اثرات خفیف سم و باکتری‌های ناشی از نیش را تجربه خواهند کرد. مارمولک نر کشتی خواهند گرفت. آنها روی پا‌های عقب خود می‌ایستند و هنگامی که درگیر می‌شوند، به نظر می‌رسد که در آغوش گرفته شده اند. وقتی یکی دیگری را به زمین می‌زند، مسابقه تمام می‌شود و کسی که ایستاده است برنده می‌شود.
اژد‌های کومودو (Varanus Komodoensis)
اژد‌های کومودو با وزن ۱۳۶ کیلوگرم و طول ۳ متر در رتبه اول به عنوان بزرگترین مارمولک قرار دارد. طول اژدهایان جوان ۴۵ سانتی‌متری است و در حالی که رشد می‌کنند چندین ماه داخل درختان زندگی می‌کنند. اژد‌های کومودوی بالغ و جوان، سایر همنوعان خود را می‌خورند، اما معمولاً لاشه‌ها را به عنوان منبع غذایی اصلی خود می‌خورند. گاهی اوقات آنها خوک، آهو و گاو را نیز در زنجیره غذایی خود قرار می‌دهند. آنها برای حمله به انسان‌ها و خوردن آنها شناخته شده هستند.
اژد‌های کومودو همیشه نیازی به گرفتن طعمه خود ندارد. نیش سمی آنها از لخته شدن خون جلوگیری می‌کند. بنابراین، طعمه با خونریزی تا حد مرگ دچار شوک می‌شود. برخی بر این باورند که نیش باکتری‌هایی را نیز وارد می‌کند که به روند مرگ می‌افزایند. بیشترین گونه این موجودات در اندونزی زندگی می‌کنند.
مارمولک‌ها موجوداتی جذاب با طیف وسیعی از اندازه‌ها و زیستگاه‌ها هستند. ایگوانا‌ها و مارمولک‌ها رایج‌ترین گونه‌های مارمولک‌ها و خزندگان بزرگ هستند، که اژد‌های کومودو بزرگترین گونه است.
- 16
- 1
