مینگان پایا در شهر مینگان در میانمار یک بنای تاریخی عظیم ناتمام در ساحل رودخانه است. این بنا در سال ۱۷۹۰ توسط شاه بوداپایا ساخته شد اما قبل از اتمام رها شد و اگر تکمیل می شد بزرگترین استوپای جهان بود. استوپا کهن‌ترین بنای مذهب بودایی است و در ابتدا تنها شامل گورپشته بوده که از گِل و یا در مکان‌های کم‌آب از توده‌ای سنگ ساخته می‌شده است تا پوششی بر آثار مقدس بودا باشد. حتی با وجود اینکه یک سوم از آن ساخته شده، حدود ۵۰ متر ارتفاع و ۷۰ متر عرض دارد. در مرکز این ساختمان یک ورودی تزئین شده و در داخل آن یک زیارتگاه کوچک با عکس بودا قرار دارد. در مقابل پاگودا رو به رودخانه بقایای دو مجسمه عظیم شیر قرار دارد که حدود ۲۹ متر ارتفاع دارند و از معبد محافظت می کنند. ساختمان در سال ۱۸۳۸ در یک زلزله بزرگ آسیب دید و چند ترک بزرگ در آن پدید آمد.
ساخت این بتکده چنان پروژه مهمی برای شاه بود که مسائل سرزمین را به پسرش واگذار کرد و یک اقامتگاه جدید برای خودش در جزیره ای در رودخانه ساخت تا از نزدیک بر ساخت پروژه نظارت داشته باشد. هزاران نفر از زندانیان جنگی و برده ها در ساخت این پاگودا همکاری کرده و در هفت سال ارتفاع آن را به ۵۰ متر رساندند. بخاطر خرافاتی بودن پادشاه و پیشگویی که مبنی بر توقف پروژه انجام شد، این پروژه متوقف شد. برخی مورخان معتقدند علل دیگری مثل مشکلات فنی، کمبود نیروی کار و بودجه باعث توقف آن شده است. وقتی شاه در سال ۱۸۱۹ درگذشت این پروژه برای همیشه متوقف شد. اما احتمالا شاه امید زیادی به تکمیل آن داشته زیرا در سال ۱۸۰۸ زنگ عظیمی را در بالای آن نصب کرد که تقریبا دو قرن بزرگترین زنگ جهان بود تا اینکه در سال ۲۰۰۰ زنگ ۱۱۶ تنی خوش شانسی در معبد Foquan در چین نصب شد. زنگ مینگان ۳.۶۶ متر ارتفاع، ۵ متر قطر و ۹۰ تن وزن دارد.
- 14
- 6
