پاتوق بزهکارانی که موزه شد + تصاویر

به گزارش خبرنگار اجتماعی خبرگزاری تسنیم، سید احمد محیط طباطبایی - رئیس ایکوم ایران درباره تعریف موزه "زنده" می‌گوید: موزه زنده یعنی یک بقالی و یا یک نانوایی قدیمی؛ که با وجود داشتن قدمت تاریخی همچنان پابرجا به مردم خدمت کند، ولی متاسفانه در کشور ما هر ازگاهی مشاهده می‌کنیم که مثلاً فلان نانوایی قدیمی محله بسته شده است.

وی ادامه داد: بنابراین اینکه بیاییم و با اختصاص یک فضایی به موزه، کار موزه داری کنیم آنچنان زنده نیست، زیرا مهم این است که ما فضاهای قدیمی را با همان کاربری حفظ و مرمت و به شکل موزه درآوریم.

مشاور رئیس پژوهشگاه میراث‌فرهنگی با بیان اینکه فرهنگ موزه ای یعنی استمرا حیات؛ زیرا مولفه‌های میراث فرهنگی به آدمی زندگی می‌بخشد، گفت: یک موزه خوب به ویترین و نور و ... نیست بلکه مولفه اصلی موزه خوب به موزه‌دار آن است که با خلق ایده و نوآوری؛ زندگی و حیات را در موزه به جریان می‌اندازد.

محیط طباطبایی ادامه داد: مثلاً یکی از موزه‌های خوب کشورمان که با یک ایده شکل گرفت موزه "دکتر احمد نادعلیان" در جزیره هرمز قرار دارد، بطوریکه خانه یک قاچاقچی را خریدند و با استفاده از نمک و مصالح جزیره، نوعی اشتغال زایی بومی در کنار معرفی آثار آن منطقه اقدام کردند، بطوریکه این موزه خصوصی بر فضای فرهنگی آنجا تاثیر بسزایی گذاشت و این موزه با رونق دادن به اقتصاد بومی و جذب گردشگر،  یک موزه موفق غیردولتی به حساب می‌آید.

رئیس ایکوم ایران با اشاره به اینکه شورای بین المللی موزه‌ها از سال ۱۹۴۶ تاکنون چندین بار مفهوم و تعاریف خود از موزه  و موزه‌داری را تغییر و ارتقاء داده است و امروز به معنی ارزش گذاشتن به تفکر انسانی رسیده است، خاطرنشان کرد: موزه‌ها باید به دنبال حفظ آثار و فرهنگ گذشتگان برای آیندگان باشند.

وی بیان داشت: هر فعالیتی که منجر به ایجاد نفرت و تداوم تنش باشد امری غیر موزه ای و مخالف دیدگاه ایکوم است و موزه به دنبال هر فعالیتی است که مردم را به نوعی به هم نزدیک کرده و این همگرایی را در داخل و بیرون اجتماع ایجاد کند.

گفتنی است، موزه و نگارخانه دائمی دکتر احمد نادعلیان در جزیره هرمز، محلی است که آثار این هنرمند محیطی شناخته شده در عرصه‌های بین المللی در آنجا به نمایش در آمده اند. آثار دکتر نادعلیان در بیش از چهل کشور دنیا پراکنده هستند. این مکان  در محله قدیمی شهر هرمز  واقع شده است. ابتدا در نوروز سال ۱۳۸۸ با نام هنرمند سرا راه اندازی شد و  قبل از تبدیل شدن به هنرمند سرا و موزه - پاتوق افراد بزهکار بود.