تاریخچه مرگبارترین مواد مخدر در جهان (+عکس)

از آغاز پیدایش تمدن، بشر به دنبال پیدا کردن راه هایی برای تغییر هوشیاری، تجارب و ادراکاتش بوده است. روش‌ها و وسایل بی‌شماری هستند که بدین منظور می‌توانیم از آن‌ها استفاده کنیم. از دانه گیاه فوفل، دانه تندی که در بسیاری از فرهنگ‌های آسیای مرکزی و جنوب شرقی به عنوان محرک جویده می‌شود تا تزریق ترکیب هروئین و کوکائین، به نظر می‌رسد نبوغ انسان هرگز در پیدا کردن راه هایی برای دگرگون کردن حالش به پایان نمی‌رسد. در طول تاریخ بسیاری از فرهنگ‌ها از موادمخدر و الکل استفاده می‌کرده‌اند. اما درقرن اخیر بسیاری از فرهنگ‌ها و کشور‌ها استفاده از این مواد را ممنوع کرده اند که در اینجا با چند مورد از آن‌ها بیشتر آشنا می‌شوید.

کوکائین

کوکائین اغلب به عنوان دارویی با فواید بسیار فروخته می‌شود، اما در واقع مایه هلاکت جامعه مدرن و دنیاست.کارهای بزرگ زیگموند فروید و نقشی که در رشته‌های روانشناسی و فلسفه داشت را نمی‌توان دست کم گرفت، اما بر کسی پوشیده نیست که فروید کوکائین را مسکن و درمان بسیاری از مشکلات ذهنی و فیزیکی در آن زمان می‌دانست و آن را به دوستان و بیماران خود توصیه می‌کرد. نظر او درمورد دارویی که امروزه عامل مشکلات بسیاری تصور می‌شود این سوال را برمی انگیزد که آیا واقعا کوکائین مشکل است یا ساختار اجتماعی ماست که آن را این گونه معرفی می‌کند؟ تنها زمان و تحقیقات حقیقت را مشخص می‌کند.

از دوران پیش از تاریخ، بومیان آمریکای جنوبی برگ‌های کوکا را به عنوان انرژی زای فوری می‌خوردند. این همان برگ هایی است که سرانجام کوکائین از آن استخراج شد، اما جویدن آن‌ها به اندازه مصرف پودر کوکائین سرخوشی زیاد ایجاد نمی‌کند. بومیان پرو این برگ‌ها را تنها برای مراسم مذهبی و روحانی می‌جویدند تا اینکه اسپانیایی‌ها حمله کردند و از آن به عنوان راهی برای تحت کنترل نگه داشتن معدنچیان بومی استفاده کردند.

کوکائین به شکلی که امروزه می‌شناسیم اولین بار در دهه ۱۸۰۰ ساخته شد و برای هرچیزی که تصور کنید از افسردگی تا خستگی تجویز می‌شد. بعد از یک دوره زمانی، پزشکان تجویز آن به عنوان دارو را متوقف کردند و مقررات سفت و سخت تری پیرامون مصرف آن در نیم قرن بعد به وجود آمد تا اینکه نهایتا به عنوان یک عمل مجرمانه شناخته شد.

ال‌اس‌دی

اسید لایزرژیک دی اتیل آمید یا به طور مختصر ال اس دی اولین بار توسط آلبرت هافمن در دهه ۱۹۳۰ به وجود آمد. شیمیدان سوئیسی در آن زمان نمی‌دانست این ماده چه کاربردی دارد و یک ماده شیمیاییتحقیقاتی به شمار می‌رفت تا این که در سال ۱۹۴۳ به طور اتفاقی دوز کوچکی از این ماده را خورد.

او در حال مرگ بود، تا دوساعت بعد، دنیای او دگرگون بود و اشکال عجیب و غیرعادی همراه با بازی رنگ‌ها را می‌دید. از این جا به بعد بود که ال‌اس‌دی توسط دانشمندان و آژانس‌های دولتی آزمایش شد. ال اس دی موجب توهم حاد و تحریف واقعیت می‌شود.

مت‌آمفتامین

مت‌آمفتامین یا شیشه ماده مخدری است که باعث ویرانی آمریکا و جهان شد. خود آمفتامین که نسخه ضعیف‌تر مت‌آمفتامین است اولین بار در سال ۱۸۸۷ در آلمان تولید شد. سپس ژاپنی‌ها آزمایش آمفتامین را شروع کردند تا اینکه در سال ۱۹۱۹ مت‌آمفتامین را ایجاد کردند که ارزان‌تر و قوی‌تر بود و سریع‌تر عمل می‌کرد. به خاطر ماهیت کریستالی آن، ذوب و تزریق مستقیم مت‌آمفتامین به جریان خون آسان‌تر است و در نتیجه قدرت بیشتری دارد.

مت‌آمفتامین نقش بزرگی در جنگ جهانی دوم داشت و نیروی‌های آلمانی و ژاپنی از آن برای تقویت سربازان خود استفاده می‌کردند. بعد از جنگ این ماده مخدر به عنوان ماده انرژی زا به کسانی فروخته می‌شد که در فشار و شلوغی دوران سرمایه داری بودند. در سال ۱۹۷۰ دولت آمریکا مصرف این ماده را ممنوع و جرم اعلام کرد و تنها در بازار سیاه در دسترس بود.

تریاک

تریاک یکی از قدیمی‌ترین موادمخدر است که داستان آن با آغاز تمدن شروع می‌شود. دقیقا مشخص نیست که اولین بار چه زمانی از این ماده استفاده شد، اما در دوران باستان توسط فرهنگ هایی مثل سومریان، بابلی ها، یونانیان، رومیان، مصریان و فرهنگ‌های مختلف هند برای تسکین درد استفاده می‌شده است. در سال‌های بعد، فرهنگ‌های چینی از آن برای مستی و سرخوشی استفاده می‌کردند تا اینکه بعد از قرن‌ها متوجه شدند مصرف مداوم آن اثرات زیادی روی سلامتی دارد.

حدود ۳۴۰۰ سال قبل از میلاد در بین النهرین از تریاک استفاده می‌شده است و به آن گیاه شادی می‌گفتند، بنابراین می‌توانیم بگوییم سومری‌ها و بابلی‌ها می‌توانستند معتاد باشند. در طول تاریخ به لطف جاده ابریشم، تریاک از آسیا به اروپا و سپس آمریکا رسید. اما تریاک در نهایت محبوبیت خود را از دست داد و با موادمخدر قوی تری مثل مورفین، هروئین، اکسی کانتین و فنتانیل جایگزین شد.

اکستازی

اکستازی در واقع زمان زیادی قبل از اینکه در دهه‌های ۱۹۶۰ و ۷۰ در آمریکا عمومی شود، وجود داشته است. اکستازی اولین بار توسط آلمانی‌ها در سال ۱۹۱۲ تولید شد، گرچه در آن زمان می‌خواستند از آن برای کنترل خونریزی استفاده کنند. مثل تقریبا هر ماده دیگری روی زمین، اکستازی هم توسط سیا و سایر سازمان‌های دولتی و نظامی در دوران جنگ سرد آزمایش شد.

تا دهه ۱۹۶۰ هیپی‌ها و کسانی که به مهمانی می رفتند خودشان این ماده را تولید و مصرف می‌کردند. تا دو دهه بعد این ماده یک داروی مهمامنی زیرزمینی بود تا اینکه به صورت ناگهانی و بدون علت مشخص اداره مبارزه با موادمخدر ممنوعیت فوری آن را در سال ۱۹۸۵ اعلام کرد و اظهار کرد که به هیچ وجه ارزش دارویی ندارد و پتانسیل بالایی برای سوء استعمال آن وجود دارد. این بخشی از مبارزه با موادمخدر بود که توسط دولت ریگان آغار شد و اثرات آن هنوز حس می‌شود. اما مدارک نشان می‌دهد که اکستازی خواص دارویی بالقوه زیادی به ویژه در افسردگی، اختلال پس از سانحه و سایر مشکلات روانی دارد که افراد زیادی از آن رنج می‌برند. شاید به مرور زمان نگرش ما تغییر کند و این ماده به عنوان یک داروی مفید برای بشر شناخته شود.

دی‌ام‌تی

یکی دو دهه است که دی ام تی (DMT) یا دی متیل تریپتامین رایج شده، اما اولین بار در سال ۱۹۳۱ تولید شده است. این ماده ابتدا یک ماده مخدر نبود و ۱۵ سال فقط یک ماده شیمیایی تحقیقاتی بود تا اینکه کشف شد جزئی از معجون توهم‌زایی است که توسط قبایل آمریکای جنوبی استفاده می‌شود.

اثرات روانگردان این توهم زای قوی تا سال ۱۹۵۶ کشف نشده بود تا اینکه شیمیدانی به نام استفان شارا نتوانست ال‌اس‌دی یا مسکالین به دست بیاورد و تصمیم گرفت این ماده را امتحان کند و ببیند آیا خواص روانگردان دارد. پس از تلاش‌های مکرر که به نتیجه نرسید، استفان فکر کرد شاید باید آن را به روش دیگری مصرف کرد بنابراین شجاعانه آن را تزریق کرد و دید کار می‌کند؛ بنابراین آثار روانگردان دی ام تی کشف شد. دی ام تی آثار توهم زای کوتاه، اما شدید دارد. در سال ۱۹۷۰ دولت آمریکا اعلام کرد دی ام تی به هیچ وجه ارزش دارویی ندارد و پتانسیل بالایی برای سوء استعمال دارد و در دسته موادمخدر غیرقانونی قرار می گیرد.

سیلوسایبین

سیلوسایبین یا قارچ جادویی یکی از مواد قدیمی و جالب است. بیش از ۲۰۰ نوع قارچ حاوی سیلوسابین در دنیا وجود دارد و استفاده از آن‌ها به ۹۰۰۰ سال قبل از میلاد بازمی گردد. بله، مردم ۱۱۰۰۰ سال پیش موادمخدر مصرف می‌کردند. شواهد این نظریه نقاشی‌های غارهای شمال آفریقا و نقاشی‌های مشابه در اسپانیا هستند که قدمت آن‌ها به ۶۰۰۰ سال قبل از میلاد باز می‌گردد. قارچ‌های سیلوسایبین در سراسر دنیا در مراسم مذهبی استفاده می‌شده اند.

با این حال جوامع غربی عمدتا قارچ را ماده مخدر در نظر نمی‌گرفتند. تا اینکه در دهه ۱۹۵۰ آلبرت هوفمن توانست سیلوسایبین را از قارچ‌های نیومکزیکو استخراج کند و خواص توهم زای آن را کشف کند. نتایج منتشر شد و قارچ‌ها جزء ثابت موادمخدر آمریکایی شدند. قارچ‌ها نه تنها یکی از بی خطرترین دارو‌ها هستند بلکه شواهد زیادی وجود دارد که به افسردگی و سایر مشکلات روانی مثل اضطراب کمک می‌کنند. این سیلوسایبین را در کنار بسیاری از دارو‌ها مثل ال اس دی و اکستازی قرار می‌دهد که می‌توانند اثرات عمیقی در دنیای پزشکی داشته باشند.

هروئین

مثل بیشتر مواد مخدر این مطلب، هروئین هم در اصل غیرقانونی نبود و اولین بار در انگلستان توسط آدلر رایت در سال ۱۸۷۴ تولید شد. او مورفین و اسید‌ها را آزمایش می‌کرد تا یک مسکن قوی تولید کند. نتیجه یک ماده شیمیایی به نام دی استیل مورفین شد. آدلر در آن زمان نمی‌دانست چه چیزی در دست دارد. تا ۲۰ سال بعد هروئین یک ماده شیمیایی معمولی بود تا اینکه شیمیدان آلمانی به نام فلیکس هوفمان آن را دوباره تولید کرد.

هدف او تولید کدئین بود، ترکیبی که قوی یا اعتیادآور نبود، اما ماده‌ای به وجود آمد که دو برابر قوی‌تر از مورفین بود. ابتدا تصور می‌شد که هروئین به اندازه مورفین اعتیادآور نیست، بنابراین به راحتی در دسترس بود. شرکت بایر سال‌ها هروئین را به عنوان جایگزین مورفین که اعتیاد نمی‌آورد ترویج کرد. آمریکا شیوع هروئین را بعد از جنگ جهانی دوم و دهه ۱۹۶۰ تجربه کرد. در جنگ جهانی دوم و جنگ ویتنام، هروئین ارزان و در دسترس سربازان و مجروحانی بود که اعتیاد به مورفین داشتند اما این ماده قوی‌تر و اعتیادآور‌تر بود؛ و بحران موادمخدر بار دیگر این کشور را فراگرفت.

فن‌سیکلیدین

فن‌سیکلیدین یا پی سی پی یک توهم زای بسیار قدرتمند است که که در دوز پایین اثرات مشابه ال‌اس‌دی و در دوزهای بالا باعث رفتار خشونت‌آمیز، جنون و تشنج می‌شود. پی‌سی‌پی یکی از خطرناک‌ترین مواد مخدری است که وجود دارد، نه فقط به خاطر قدرتش بلکه به این دلیل که اثر آن روی مصرف کنندگان بسیار متفاوت است. حتی مصرف کنندگان باتجربه هم نمی‌دانند چه واکنشی نسبت به آن خواهند داشت و عوامل محیطی هم تاثیر زیادی در واکنش افراد دارند.

پی سی پی در اصل در دهه ۱۹۵۰ برای بیهوشی و هم‌چنین به عنوان آرامبخش حیوانات استفاده می‌شد. اما مثل بیشتر موادمخدر، پی‌سی‌پی به دست کسانی افتاد که از آن به عنوان ماده سرخوشی و مستی استفاده کردند. تا اواسط دهه ۱۹۶۰ پی سی پی ارزان و در دسترس بود و داروخانه‌های محلی در آمریکا آن را تولید می‌کردند و می‌فروختند. برخلاف سایر داروها، پی سی پی یک پدیده آمریکایی است و در سایر کشور‌ها گسترش نیافت.

ماریجوآنا

ماریجوآنا جنجالی‌ترین ماده مخدری بوده که تاکنون وجود داشته است. این ماده خواص دارویی و خطرات نسبتا کمی برای مصرف کنندگانش دارد. فرهنگ‌های مختلفی در سراسر جهان هزاران سال است که از گیاه شاهدانه استفاده می‌کنند. در چین قدمت اسناد خواص دارویی ماریجوآنا به ۴۰۰۰ سال پیش از میلاد باز می‌گردد. یونانیان و رومیان باستان با ماریجوآنا غریبه نبودند همان طور که با تریاک نبودند.

از آنجا که ماریجوآنا سریع رشد می‌کند و کاربردهای زیادی دارد در جوامع اولیه آمریکایی زیاد پرورش داده می‌شد. تا دهه ۱۸۰۰ ماریجوآنا و عصاره‌های آن به عنوان دارو برای بیماری‌های مختلفی از کم اشتهایی تا مشکلات معده تجویز می‌شدند. سپس در اوایل قرن بیستم، داستان ماریجوآنا در آمریکا به کلی عوض شد. با هجوم مهاجران مکزیکی طی سال‌های انقلاب مکزیک، مصرف تفریحی ماریجوآنا در آمریکا به خصوص توسط مهاجران بیشتر و به دنبال آن مصرف ماریجوآنا در کل ایالات متحده جرم اعلام شد.

الهام مظفری