نگاهی به عجیب‌ترین گل‌های موجود در جهان (+تصاویر)

شاید شما هم مثل من زمانی که قصد دارید هدیه‌ای به یک عزیز بدهید، یکی از گزینه‌های ذهن‌تان دسته‌گلی زیبا باشد، گلی ظریف و خوشبو که هم سلیقه شما را به طرف مقابل نشان دهد و هم عزیزبودن خودش را نزد شما. برای همین است که گل برای خیلی از ما تداعی‌کننده بوی خوش، ظرافت و خوشحالی عزیزان‌مان است. اما دنیای ما خیلی عجیب‌تر از آن است که موضوع صددرصدی در آن وجود داشته باشد. همیشه چیزی هست تا قطعی‌نبودن ذهنیت‌هایمان را نشان‌مان دهد، حتی درباره بوی خوش گل و ظرافت آن. امروز سری به دنیای عجیب گل‌ها زدیم تا شما را با گل‌هایی که ذهنیت شما را راجع به آنها عوض می‌کند آشنا کنیم.

بزرگ‌ترین گل جهان

شاید اگر تصویر بزرگ‌ترین گل جهان را ببینید، عاشقش شوید اما به شما هشدار  می‌دهم؛ چراکه بعضی از ویژگی‌های منحصربه‌فرد آن به مذاق همه خوش نمی‌آید. نام علمی این گل Rafflesia arnoldii است که به آن زرآوند یا زنبق بدبو هم می‌گویند.  واقعیت این است که درباره بدبو بودن این گل نباید هیچ شکی به دل‌تان راه بدهید.

این گل هنگامی که هنوز شکوفه است بوی گوشت فاسد می‌دهد، همین باعث شده تا به آن گل جسد هم بگویند. یکی از حکمت‌های بوی بد این است که مگس‌ها یا حشراتی که جذب بوی بد می‌شوند روی آن می‌نشینند و در گرده‌افشانی به آن کمک می‌کنند تا این گل بتواند تولید‌مثل کند.

به گزارش momtastic، وزن بعضی از این گل‌های جسد گاه به ۲۵ کیلوگرم و طول‌شان به بیش از دومتر می‌رسد. این گل زندگی انگلی دارد، یعنی اینکه خود را به یک گیاه میزبان می‌چسباند و آب و مواد غذایی مورد‌نیاز خود را تامین می‌کند. این گیاه در جنگل‌های آسیایی مثل اندونزی، مالزی، تایلند و فیلیپین رشد می‌کند. زنبق بدبو همچنین یکی از سه گل ملی ثبت‌شده در اندونزی است که با دستور رئیس‌جمهوری در سال ۱۹۹۳ به‌عنوان یکی از گل‌های نادر این کشور به رسمیت شناخته شده است.

کوچک‌ترین گل جهان

گل وولفیا یا Wolffia angusta در کتاب رکوردهای جهانی گینس به‌عنوان کوچک‌ترین گیاه گلدار ثبت شده است. با نخستین نگاه به تصویر این گل شاید فکر کنید آن یک جلبک یا یک گیاه‌آبزی معمولی است که ماهی‌های کوچک از آن تغذیه می‌کنند.

 اما واقعیت چیز دیگری است، همان‌طور که در ابتدا گفتم آن کوچک‌ترین گیاهی است که می‌تواند یک گلدان کوچک را به شما هدیه کند و حتی کوچک‌ترین میوه دنیا را تولید کند. طول آن ۶/۰ میلیمتر و عرضش ۳۳/۰ میلیمتر است.

وولفیا برگ، ساقه یا ریشه ندارد و آزادانه در دریاچه‌های آرام آب‌شیرین و خلیج شنا می‌کند. شاید باورتان نشود ولی وولفیا بسیار گیاه مغذی است و علاوه‌بر اینکه به‌عنوان غذای ماهی یا پرندگان آبزی به حساب می‌آید، انسان‌ها هم آن را می‌خورند. این گیاه در برمه، لائوس و تایلند خورده می‌شود.

گل سیاه

Tacca chantrieri یا گل لاله‌سیاه از عجایب دیگر دنیای گل‌هاست که به طرز شگفت‌انگیزی زیبا و باشکوه است. دلیل غیرمعمول بودن این گل گلبرگ‌های سیاه آن است که شبیه خفاش است. البته در این گل تلفیقی از رنگ‌های بنفش تیره و سبز نیز وجود دارد. لاله سیاه با نام گل شیطان هم شناخته می‌شود که طول گلبرگ‌های آن گاه به ۳۰ تا ۷۰ سانتیمتر می‌رسد. این گیاه بومی مناطق گرمسیری آسیای جنوب‌شرقی ازجمله تایلند، مالزی و جنوب چین به‌ویژه استان یون‌نان است. لاله سیاه‌ گل ضعیفی است، به همین دلیل سایه خاکی با رطوبت بالا را ترجیح می‌دهد و برای رشد به آب زیادی نیاز دارد. این گیاه حرارت پنج درجه سانتیگراد را می‌تواند تحمل کند.

گل ماقبل تاریخ

این بار به سراغ قدیمی‌ترین گل دنیا می‌رویم که به گل ماقبل تاریخ شهرت دارد. نام علمی این گل Welwitschia mirabilis است اما به آن درخت تومبو هم گفته می‌شود.  به گزارش realmonstrosities این گل شبیه یک هویج است که برگ‌هایش مثل ریشه‌های بزرگی روی زمین قرار می‌گیرند، البته ریشه‌های واقعی این گل می‌توانند تا ۳۰ متر زیر زمین گسترش یابند. ظاهر این گل شاید برای شما ناخوشایند به نظر بیاید، چراکه شبیه چیزی است که مرده و دریا جنازه‌اش را به ساحل آورده است.

این گل به‌طور وحشتناکی ویژگی‌های نادر و منحصربه‌فردی دارد. با این حال این موجود عجیب و غریب یک گل است.  به گزارش momtastic این گل در کشورهای نامیبیا و آنگولا پیدا می‌شود، در حقیقت این یک گل ملی است و به‌عنوان یک فسیل زنده شناخته می‌شود. دانشمندان می‌گویند قدمت این گل به دوران ژوراسیک برمی‌گردد. درواقع در طول هزاران سال گیاهان مشابهی ناپدید شدند، اما با وجود تغییرات شدید محیط‌زیستی، Welwitschia قادر به زنده‌ماندن و ادامه حیات بوده است. طول این گیاه تا نزدیک به سه متر رشد می‌کند.

مرگبارترین گل جهان

تا اینجا تمام گل‌هایی که به شما معرفی کردیم خطر جانی برای هیچ‌کسی نداشت اما نوبتی هم که باشد، نوبت خطرناک‌ترین گل جهان، بلادوناست. این گیاه چند ساله بومی اروپا، شمال آفریقا و آسیای غربی است، برای قرن‌ها به‌عنوان دارو، لوازم آرایشی و سم شناخته شده است. شاخه، برگ و توت‌های بنفش تیره آن بسیار جذاب به نظر می‌رسند اما در عین حال بسیار سمی نیز هستند. نام علمی آتروپا از الهه یونانی آتروپوس که مسئول تعیین مرگ انسان‌ها بود، گرفته شده است. قبل از قرون وسطی، از آن به‌عنوان یک ماده بیهوشی برای جراحی استفاده می‌شد. رومیان باستان از آن به‌عنوان یک سم استفاده می‌کردند، همسر امپراتور آگوستوس و همسر کلودیوس هر دو به طرز شگفت‌آوری از آن برای قتل بهره می‌بردند.

الهام کاظمی