حیواناتی که استادان استتار کردن هستند

آن‌ها می‌توانند با محیط زیست هماهنگ و مخلوط شوند تا از شکارچیان فرار کنند و یا برعکس، با پنهان شدن از طعمه، خود را برای انجام یک حمله غافلگیرانه آماده کند. بعضی اوقات مهارت استتار آن‌ها به قدری پیشرفته است که به هیچ وجه نمی‌توان متوجه حضور حیوان شد. اگر باور ندارید پس در ادامه با ما همراه باشید تا شما را با استادان واقعی استتار در دنیای حیوانات آشنا کنیم.

۱. دهان قورباغه‌ای خاکی

وقتی صحبت از استادان استتار می‌شود، معمولاً به ساکنین زیر آب مانند خزندگان، دوزیستان یا حشرات مختلف فکر می‌کنیم. با این حال بعضی از پرندگان نیز در مخفی شدن و استتار بسیار خوب عمل می‌کنند. به عنوان مثال یک پرنده استرالیایی به نام «دهان قورباغه‌ای خاکی» وجود دارد که می‌تواند خود را با درخت مخلوط کند. این گونه از پرندگان که دارای سه گونه هستند، در سراسر استرالیا و در جزیره تاسمانیا یافت می‌شوند. این پرندگان برای هر کسی از جمله حشره‌هایی که می‌خورند نامرئی می‌شوند و همه کاری که انجام می‌دهند این است که منتظر نزدیک شدن طعمه می‌شوند و در لحظه آن‌ها را شکار می‌کنند.

۲. اخطاپوس

از میان همه ساکنان زیر آب، هشت پا ممکن است با استعداد‌ترین آن‌ها در تغییر قیافه و استتار باشد. این تا حدی به هوش آن‌ها برمی گردد. اختاپوس‌ها موجودات باهوشی هستند. بعلاوه بدن نرم و منعطف آن‌ها و همچنین رنگدانه‌های موجود در بدن این موجودات باعث می‌شود تا آن‌ها بتوانند شکل و رنگ اشیاء اطراف خود را تقلید کنند و به راحتی خود را با محیط یکی نمایند.

۳. وزغ ماهی

وقتی جمله «سریعترین شکارچی روی کره زمین» را می‌شنوید، احتمالا حیواناتی مثل مار، یوزپلنگ و یا حتی کوسه به فکرتان می‌رسد. با این حال برخی از سریعترین شکارچیان، موجوداتی از خانواده دلقک ماهیان هستند که تقریباً در تمام آب‌های گرمسیری و نیمه گرمسیری زندگی می‌کنند. آن‌ها در کمتر از یک ثانیه طعمه را می‌گیرند و برای دیدن جزئیات روند شکار آنها، باید فیلم را با حرکت آهسته نگاه کنید. وزغ ماهی‌ها هنگام شکار چنان بی حرکت در نزدیکی طعمه خود باقی می‌مانند که طعمه‌های آن‌ها بدون هیچ گونه ترسی به آن‌ها نزدیک می‌شوند و در یک لحظه خود را گرفتار این شکارچی ماهر آبزی می‌بینند. برخی از وزغ ماهی‌ها شبیه به سنگ یا مرجان و برخی دیگر مانند اسفنج هستند.

۴. مار زهرافکن

این مار سمی را می‌توان در جنگل‌های بارانی و جنگل‌های نیمه گرمسیری سواحل غربی، مرکزی، جنوبی و شرقی آفریقا یافت. مار زهرافکن یکی از بزرگترین مار‌ها محسوب می‌شود و نیش آن یک خطر جدی برای انسان به همراه دارد. بدون درمان فوری، سموم باعث ایجاد اختلالات سیستمیک در بدن می‌شوند که می‌توانند کشنده باشند.

علاوه بر این این مار توانایی شگفت انگیزی برای آمیختن و یکی شدن با محیط اطراف خود دارد. این مار رنگ برگ‌ها و سایر قسمت‌های پوسیده گیاهان که بر روی زمین افتاده اند را تقلید می‌کند و به راحتی در میان آن‌ها مخفی می‌شود و به آرامی بدون اینکه طعمه از وجودش باخبر شود به او نزدیک و از فاصله نزدیک شکارش می‌کند.

۵. گکوی دم برگی‌

می‌توانید یک برگ را با دست و پا و دم تصور کنید! اگر تصور چنین چیزی برایتان دشوار است، نگران نباشید، زیرا چنین موجودی واقعاً وجود دارد. گکوی دم برگی گونه‌ای از مارمولک بومی ماداگاسکار است و به غیر آنجا در هیچ جای دیگر جهان زندگی نمی‌کند. شما می‌توانید این مارمولک‌های غیرمعمول را در جنگل‌های برگریز مشاهده کنید، اما باید تمام دقت و حواستان را جمع کنید! ساختار بدن و رنگ پوست گکو‌های دم برگی بسیار شبیه به برگ‌های افتاده خشک درختان است. بزرگترین قسمت بدن آن یک دم بلند و پهن است که بسیار شبیه به برگ افتاده درختان است.

۶. مانتیس (آخوندک)

مانتیس ها، حشراتی با ظاهری عجیب و مسحور کننده هستند. سر‌های مثلثی آن‌ها با چشمان عجیب، اندام‌های محکم بلند و عجیب ممکن است ناخوشایند به نظر برسند، اما در عین حال بسیار زیبا هستند. تکامل، غیر معمول‌ترین شکل‌ها و رنگ‌ها را به انواع آخوندک‌ها داده است. آخوندک‌ها در انواع و شکل‌های مختلفی مانند برگ‌های خشک و سبز، گل‌های مختلفی مثل ارکیده، شاخه‌های درخت و حتی خزه وجود دارند.

۷. شیطان خاردار

محل زندگی شیطان خاردار مناطق خشک و بیابانی در مرکز استرالیا است. این خزنده عجیب و غریب دارای سری پهن بر روی بدن است و تمام سطح پوستش پوشیده از خار است که از آن‌ها برای محافظت از شکارچیان احتیاج دارد. این حیوان بسته به محیط و دمای اطراف آن می‌تواند رنگ خود را تغییر دهد که موجب می‌شود به خوبی بتواند در کویر استرالیا خود را استتار کند. در فصول گرم رنگ بدن آنها، زرد قرمز است و وقتی هوا سرد می‌شود زیتونی تیره یا قهوه‌ای رنگ می‌شوند.

۸. اسب دریایی کوتوله

اسب‌های کوتوله دریایی برای اولین بار توسط غواصی به نام جورج وارگابات در سال ۱۹۶۹ کشف شدند. علت این کشف دیر هنگام به دلیل مهارت‌های عالی آن‌ها در استتار و سبک زندگی آهسته این موجودات بود. این موجودات با سرعت یک و نیم متر در ساعت حرکت می‌کنند. اسب‌های دریایی کوتوله از دم خود برای چسبیدن به مرجان‌ها استفاده می‌کنند و به راحتی با یک قطعه مرجان اشتباه گرفته می‌شوند. این جانوران فقط دو سانتی متر طول دارند و بسته به مرجانی که به آن می‌چسبند از رنگ قرمز روشن تا خاکستری متفاوت است. این ساکنان دریا چنان با مرجان‌ها هماهنگ هستند که کشف آن‌ها به طور تصادفی و در هنگام مطالعه مرجان‌ها اتفاق افتاد.