در سال ۱۹۷۸ میلادی ثروتمندترین قاچاقچی مواد مخدر تاریخ، پابلو اسکوبار، دارایی املاک و مستغلات گسترده ای را در مدلین کلمبیا به دست آورد. او تلاش میکرد تا املاک خود را با ویژگی های خاص از دیگر زمین ها متمایز کند؛ ساخت زمین فوتبال، مجسمههای بزرگ دایناسور، میدان مبارزه گاوهای وحشی و کلکسیون حیوانات وحشی زنده مثل کرگدن، زرافه، گورخرها و اسب آبی از جمله آنها بود.
پس از کشته شدن اسکوبار توسط پلیس در سال ۱۹۹۳ بر اثر شلیک پلیس، دولت این کشور املاک اسکوبار را تصرف کرد و بیشتر حیواناتی که در آن زندگی می کردند، به باغ وحشهای محلی منتقل شدند. با این حال گفته میشود که اسب های آبی، حیوانی که اسکوبار به آن علاقه خاصی داشته است بسیار خطرناک و تهاجمی بودند و انتقال آنها به باغ وحش کار سخت و دشواری بود.
به همین دلیل، این حیوانات سنگین و غولپیکر به آزادی کامل رسیدند و آزادانه در زمینهای ویژه اسکوبار که هاسیندا ناپولیس نام داشتند، به گردش پرداختند.
آلودگی آب دریاچهها و از بین رفتن کیفیت آب
اسبهای آبی رها شده یک جامعه کوچک تشکیل دادند که به سرعت در هر دو دریاچه مصنوعی و رودخانه ماگدالنا تکثیر شدند و از آن زمان به بعد، تا فاصله ۱۵۰ کیلومتری دور از ناحیه هاسیندا ناپولیس دیده می شوند. اکنون تعداد آنها بین ۶۵ تا ۸۰ اسب آبی متغیر است، حالا این تعداد اسب آبی برای اکوسیستم آبی کلمبیا مشکلساز شدهاند یک مشکل دقیقاً مربوط به فضولات.
جاناتان شورین زیست شناس دانشگاه سندیگو کالیفرنیا میگوید: مشکل فضولات اسبهای آبی برای اکوسیستم کلمبیا به مشکل بزرگی تبدیل شده، اسبهای آبی در خشکی تغذیه میکنند و سپس به مقصد رودخانه برای دفع فضولات حرکت میکنند.
تیم تحقیقاتی میگوید: این عادتهای خاص دفع مدفوع اسبهای آبی ممکن است در آفریقا مفید باشد زیرا مواد مغذی در شکل سیلیکون را از زمین به آب منتقل میکنند. در آفریقا محیط مرطوبتر است و سطح آب کمتر تحت تأثیر فصول است و تنوع کمتری دارد.
نحوه تاثیر اسبهای آبی آفریقایی بر اکوسیستم آمریکای جنوبی هنوز ناشناخته است بنابراین این گروه از محققان برای کسب اطلاعات بیشتر تصمیم به انجام یک آزمایش دو ساله گرفتند.
محققان نمونههایی از ۱۴ دریاچه کوچکتر در اطراف (هاسیندا ناپولیس) را جمع آوری کردند تا کیفیت آب و سطح اکسیژن و همچنین میزان نسبت تعادل بین دریاچههایی که در آن اسبهای آبی زندگی می کنند و دریاچههای خالی از آن را مقایسه کنند.
جلبک های سبز در دریاچه هایی که اسبهای آبی در آن زندگی میکردند شایع تر بودند، و این به دلیل غنی بودن کود اسبهای آبی از باکتری بوده است.
افزایش جلبکهای آبی و کاهش اکسیژن برای ادامه حیات سایر حیوانات آبی
شورین میگوید این باعث نگرانی است زیرا ممکن است منجر به بروز مشکلات متعددی مانند تولید بیش از حد جلبک های مضر شود. برخی شواهد دیگر نشان می دهد که این حیوانات در حال تغییر رنگدانههای شیمیایی موجودات آبی بومی هستند. جسیکا لای هستر میگوید میزان کم اکسیژن آب به دلیل وجود این پستانداران حجیم با آن دندانهای بزرگشان زندگی را برای سایر گیاهان و حیوانات سخت کرده است.
شورین به مجله نشنال جئوگرافیک میگوید تفاوت بین دریاچههای دارای اسب آبی و دریاچه های فاقد آن همیشه وجود دارد، اما حالا این اسبهای آبی آنقدر زیاد شده اند که تنوع زیستی سایر موجودات آبی را به خطر میاندازند.
خلاص شدن از شر این اسبهای آبی کار بسیار سختی است و طی چند دهه آینده ممکن است تعداد آنها از هزاران اسب آبی هم فراتر برود. راهحلهای زیادی برای حل معضل اسبهای آبی در کلمبیا در نظر گرفته شده که میتوان به عقیمسازی و یا انتقال آنها به باغ وحشها اشاره کرد. شورین میگوید: با وجود همه مشکلاتی که اسبهای آبی به وجود آوردهاند، اما هنوز مردم کلمبیا این حیوانات را دوست دارند و به آنها به عنوان پروژه جذب توریست نگاه میکنند. با این حال نمیتوان مشکلات این حیوانات بزرگ را نادیده گرفت. از سوی دیگر جا به جایی و انتقال اسبهای آبی بسیار گران و وقتگیر است و در سال ۲۰۱۸، انتقال یک اسب آبی به تنهایی ۴۵۰۰ دلار هزینه در برداشت.
اما به قول شورین مواجهه با ده ها اسب آبی هزینه کمتری نسبت به مواجهه با هزاران اسب آبی دارد و بهتر است کلمبیا امروز راه حلی برای آن پیدا کند.
کلمبیا تا امروز نتوانسته مشکل فزاینده اسبهای آبی را حل کند و همچنان با آن دست به گریبان است، آیا ممکن است کلمبیا روزی دست به کشتار تعداد زیادی اسب آبی بزند؟
- 15
- 4