١٣٨ نماينده در مجلس دهم در فهرست اميد جاي گرفته بودند. گاهي اوقات در نشست‌ها نزديک به ٨٠ نفر گردهم مي‌آيند و در بهترين حالت رقم مشارکت اميدي‌هاي راه‌يافته به بهارستان به عدد ١٢٠ مي‌رسد.مخاطرات پيش‌ِروي فراکسيون اميد تا به اينجاي کار مانع از آن شد تا نسبت به شفاف‌سازي در زمينه پيمان‌شکنان فهرست اميد اقدام کنند. در بزنگاه انتخابات هيئت‌رئيسه چندباري واگويه‌هايي به گوش رسيد مبني بر اينکه به موقع اسامي آنها که نمک خورده‌اند و نمکدان شکسته‌اند اعلام خواهد شد. حالا به نظر مي‌رسد شرايط مهياست و افکار عمومي منتظر است تا بدانند ماحصل اعتمادشان به فهرست اميد حالا به کجا رسيده است. در فقدان فرايند حزبي و سازوکارهاي شفاف سياسي در کشور، گُل به خودي زدن و با بليت يک گروه سياسي آمدن و به راه باديه‌رفتن اتفاق عجيب و غريبي نيست. عجيب اينکه در ماه‌هاي آينده نيز شاهد سکوت رؤساي فراکسيون اميد مجلس در زمينه شفاف‌سازي آنچه بر اين فهرست گذشته باشيم. سؤال‌ها فراوان است و مفصل؛ اينکه چطور از ١٣٨ نماينده اميدي راه‌يافته به مجلس، برخي سر از فراکسيون مستقلان درآورده‌اند و گروهي ديگر حتي به خودشان زحمت نداده‌اند در يک جلسه از نشست‌هاي فراکسيون اميد حاضر شوند. چه وضعيتي است که هيچ سؤال و پرسشي در کار نبوده و به جاي آن سکوتي سنگين بر فراکسيون حکمفرما شده است.
مگر نه اينکه بارها وعده داده‌‌ايد امروز نوبت شفاف‌سازي است؟ مگر نه اينکه بنا بود مشخص شود چه افرادي به دليل ترس از ردصلاحيت‌هاي آتي، حاضر نيستند زير چتر اصلاح‌طلبي بيايند. فهرست اميد حالا تا حدودي جاي فقدان احزاب متشکل را گرفته و به طور کامل سازوکار يک حزب اصلاح‌طلبانه دارد؛ بنابراين عدول از رفتار حزبي بايد به اطلاع عموم مردم رسانده شود و اما و اگرهايي مبني بر مصلحت‌انديشي بر امر شفاف‌سازي غلبه نکند. بايد مشخص شود عدد واقعي فراکسيون اميد در مجلس چند است. ٨٠؟ ١٢٠ يا عددي کمتر و بيش از اينها. تا چشم بر هم بزنيم، انتخاباتي ديگر پيش‌ِروي ماست. بايد از مردم بخواهيم ديگر بار پاي صندوق رأي بيايند و فهرست اميد را تکرار کنند. آيا تا آن موقع براي جذب اعتماد دوباره مردم چاره‌اي انديشيده‌ايم؟
آمنه شيرافکن
- 11
- 6
