به گزارش ایسنا، این آژانس فضایی گفته که ایستگاه فضایی دروازه ی ماه محلی برای اسکان فضانوردانی است که به ماه می روند. گنجایش این ایستگاه فضایی چهار نفر است و شرکای سازمان فضایی ناسا من جمله کانادا، اروپا و ژاپن در آن کار خواهند کرد.
بخش های بزرگ این ایستگاه فضایی توسط شرکای تجاری ساخته میشوند و دارای یک اتصال برای فضاپیمای استارشیپ اسپیس ایکس است که فضانوردان را از این ایستگاه به ماه می برد و بازمی گرداند.
سازمان فضایی ناسا همینطور تائید نموده که این پلتفرم میتواند یکی از بزرگترین نگرانی ها برای سفر فراتر از مدار زمین را با اندازه‌گیری میزان تشعشات حل کند. قرار است که مجموعه ابزار تشخیص دهنده ی تشعشعات در نخستین ماژول از این ایستگاه بین المللی چندمنظوره به فضا ارسال شود. این ایستگاه در مدار ماه قرار می گیرد و هر هفت روز یک بار آن را دور خواهد زد.
ایستگاه فضایی دروازه ماه بخش اصلی مأموریت آرتمیس خواهد بود که در آن سازمان ناسا قرار است نخستین زن و یک مرد دیگر را در سال ۲۰۲۴ به ماه بفرستد. اگرچه ممکن است این مأموریت به تأخیر بیفتد.
بخش عظیمی از مأموریت آرتمیس از جمله دروازه ی ماه توسط موشک سامانه پرتاب فضایی ناسا انجام خواهد گرفت.
ساخت این موشک تقریباً به پایان رسیده و نخستین پرواز آزمایشی اش را که در آن فضاپیمای اوریون را بدون خدمه به مدار ماه می برد در اواخر سال جاری یا اوایل سال آینده انجام خواهد داد.
با این حال ناسا اعلام نموده است که در ماه فوریه ساخت ایستگاه فضایی دروازه ی ماه را با کمک موشک فالکون اسپیس ایکس شروع خواهند کرد. شرکت ایلان ماسک عناصر اصلی دروازه ی ماه را به مدار خواهد فرستاد.
اسپیس ایکس همچنین برنده ی قرارداد ارسال فضانورد به ماه شد. این قرارداد که ارزش ۲.۹ میلیارد دلاری دارد شامل نمونه ی اولیه فضاپیمای استارشیپ می شود که در تأسیسات اسپیس ایکس در جنوب تگزاس در حال آزمایش است. اسپیس ایکس در این قرارداد بلواوریجین جف بروز را نیز شکست داد.
استارشیپ که به دروازه ی ماه متصل است فضانوردان را به سطح ماه خواهد رساند. سپس فضانوردان یک هفته روی ماه خواهند ماند و بعد از آن به مدار ماه و سپس به زمین بازمی گردند.
این ایستگاه فضایی در ابتدا ظرفیت چهار نفر را دارد ولی با گذر زمان با اتصال ماژول های جدید تجهیزات آن گسترش می یابد و ظرفیت آن اضافه می شود. ایستگاه فضایی بین المللی نیز از زمان تأسیس تاکنون رشد داشته و اکنون ظرفیت هفت نفر را داراست.
پس از سفر خدمه ی کرو- ۲ اکنون ایستگاه بین المللی فضایی ۱۱ نفر را در خود جای داده است.
هنگامی که ماژول های جدید به ایستگاه دروازه ی ماه ارسال شود این ایستگاه تبدیل به یک مرکز تحقیقات علمی در مدار خواهد شد.
این ایستگاه فضایی چهار ماژول اصلی خواهد داشت. ماژول اول بعنوان مرکز ارتباطات عمل خواهد کرد و توسط شرکت" Maxar Technologies" ساخته می شود.
ماژول دوم توسط اسپیس ایکس در سال ۲۰۲۴ ارسال می شود که محل اقامت و لجستیک است و توسط شرکت" Northrop Grumman" ساخته می شود. این ماژول درگاه های اتصال، باتری و آنتن های ارتباطی خواهد داشت و همچنین یک کابین با فشار مناسب برای فرماندهی، کنترل و مدیریت داده ها خواهد داشت.
ماژول سوم توسط آژانس فضایی اروپا ساخته می شود و نام آن سیستم تامین سوخت، زیرساخت و ارتباطات( ESPRIT) است که قرار است در سال ۲۰۲۴ ارسال شود. این ماژول توسط شرکت های ایرباس( Airbus) و" Thales Alenia Space" ساخته می شود.
بخش های دیگر آن نیز تحت ساخت سایر شرکت های اروپایی است و قرار است در سال ۲۰۲۷ ارسال شود.
ماژول آخر ماژول اقامت بین المللی است که توسط آژانس فضایی اروپا و آژانس فضایی ژاپن ساخته می شود تا فضای بیشتری برای اقامت فراهم شود و در سال ۲۰۲۶ ارسال خواهد شد.
ماژول های دیگری که در آینده ارسال خواهند شد شامل یک ماژول هوابند( دستگاه تنطیم فشار) یک ماژول لجستیک و یک بازوی رباتیک برای تعمیرات و اتصال سفینه ها خواهند بود.
ناسا در ابتدا قصد داشت با روسیه بر روی این پروژه کار کند اما روسیه تصمیم به کار با چین گرفت.
روسیه و چین برای ساخت یک ایستگاه فضایی و یا پایگاهی بر روی ماه کار خواهند کرد. روسیه همچنین اعلام کرد که از سال ۲۰۲۵ ایستگاه بین المللی فضا را ترک می کند زیرا تجهیزات آن قدیمی هستند و امنیت کافی را ندارند.
- 19
- 1
