به گزارش ایسنا و به نقل از دیلی میل، این مأموریت که "دراگون فلای" (Dragonfly) نام دارد طی چند سال آینده انجام خواهد شد. ناسا در ابتدا قصد داشت "دراگون فلای" را در سال ۲۰۲۵ به فضا پرتاب کند که ابتدا تا سال ۲۰۲۶ و اکنون به دلیل شیوع بیماری کرونا تا سال ۲۰۲۷ به تعویق افتاده است.
سوخت سفر بازگشت کاوشگر که هدف آن بازگرداندن "ترکیبات آلی" برای مطالعه بیشتر است، توسط اجرام آسمانی دریاچه های گسترده متان این قمر تأمین می شود.
علاوه بر اقیانوس مایع که به اعتقاد بسياري از دانشمندان میتواند محل زندگی باشد در سطح و جو آن قمر دسته ای از ترکیبات شیمیایی به نام "تولین" وجود دارد که در زمین یافت نمی شوند.هنگامیکه این ترکیبات به زمین بازگردانده شوند دانشمندان در زمین در آزمایشگاه به تجزیه و تحلیل آن ها خواهند پرداخت.
به گفته ناسا تولین ها همچنین میتوانند برخی از عناصر سازنده منظومه شمسی باشند که این موضوع می توانند به ما کمک کنند منشأ حیات سیاره خودمان را نیز درک کنیم.
برخلاف "هفت دقیقه رعب و وحشت" که آژانس های فضایی هنگام تلاش برای فرود روی مریخ تجربه کرده اند، فشار اتمسفر تیتان باعث می شود فرود فضا پیما (Spacecraft) در سطح آن به میزان قابل توجهی آسان شود.
" استیون اولسون"( Steven Oleson) رئیس آزمایشگاه کمپس در گلن که طراحی مفهومی فضاپیمای ناسا را بر عهده دارد در بیانیه ای گفت: ما انتظار داریم فرود روی تیتان نسبتاً آسان باشد. تیتان یک جو نیتروژنی ضخیم یعنی ۱.۵ برابر فشار اتمسفر زمین دارد که این موضوع میتواند سرعت هواپیما را کاهش دهد.
بر اساس اطلاعات مأموریت کاسینی ناسا به زحل، تیتان دومین قمر بزرگ در منظومه شمسی (Solar System) پس از قمر گانیمد مشتری است و توسط یک اقیانوس جهانی متشکل از متان مایع پوشیده شده است و سنگهای آن حاوی یخ آب است. کاسینی همچنین شاهد چند طوفان گرد و غبار در تیتان بوده است.
علاوه بر اقیانوس عظیم، تیتان دارای الگوی آب و هوایی بسیار متفاوت است و دمای سطح آن منفی ۲۹۰ درجه فارنهایت (منفی ۱۷۹ درجه سانتیگراد) است که این موضوع باعث تعجب دانشمندان شده است.
- 18
- 2
