تصویر جدید «تلسکوپ فضایی هابل» از یک سحابی ستاره‌زا

به گزارش ایسنا به نقل از اس‌تی‌دی‌، این منطقه کیهانی مملو از هزاران ستاره تازه متولد شده، با استفاده از تکنیک‌های پیشرفته و داده‌هایی با استفاده از پرتو فروسرخ و فرابنفش به تصویرکشیده شده است.

این تصویر، جزئیات پویایی مانند حرکات مارپیچی ستاره‌ها و بادهای شدید ستاره‌ای را نشان می‌دهد. این بادها سحابی اطراف را شکل می‌دهند و دیدی واضح نسبت به شرایط کیهان اولیه ارائه می‌دهند.

جشن سی و پنجمین سالگرد هابل

«تلسکوپ فضایی هابل» سی و پنجمین سالگرد فعالیت خود را با تصویری جدید و خیره‌کننده از «خوشه ستاره‌ای ان‌جی‌سی ۳۴۶» جشن گرفت. این منطقه ستاره‌زای فعال موسوم به «کارخانه ستاره‌سازی»(star factory)، در ابر ماژلانی کوچک قرار دارد.

آژانس فضایی اروپا به عنوان بخشی از این مراسم سالگرد، مجموعه‌ای از تصاویر ویژه «تلسکوپ هابل» را منتشر کرد که برخی از مهم‌ترین اهداف آن را بازبینی می‌کنند. این تصاویر به روز شده، داده‌های تازه و پردازش شده را با تکنیک‌های پیشرفته ترکیب می‌کنند تا وضوح و عمقی تازه را از تصاویر کیهانی نمایش دهند.

جدیدترین تصویر از «خوشه ستاره‌ای ان‌جی‌سی ۳۴۶»، این خوشه ستاره‌ای جوان را با جزئیات استثنایی نشان می‌دهد. با وجود اینکه «هابل» قبلا تصاویری از این منطقه منتشر کرده بود، این تصویر اولین تصویری است که در آن پرتو فروسرخ، فرابنفش و مرئی ادغام شده‌اند که جامع‌ترین و پر جنب و جوش‌ترین نمای این منطقه ستاره‌ای پویا را تا به امروز نمایش داده است.

نگاهی اجمالی به جهان اولیه

منطقه «ان‌جی‌سی ۳۴۶» در ابر ماژلانی کوچک، یک کهکشان قمری برای کهکشان راه شیری است که در فاصله ۲۰۰ هزار سال نوری از ما در «صورت فلکی توکان»( Tucana) قرار دارد.

ابر ماژلانی کوچک نسبت به کهکشان راه شیری عناصر سنگین‌تر از هلیوم کمتری دارد یا در اصطلاح نجومی، کمتر فلزی است. این باعث می‌شود که شرایط در این کهکشان شبیه به آنچه در کیهان اولیه وجود داشت، باشد.

این منطقه، خانه بیش از ۲۵۰۰ ستاره تازه متولد شده است. پرجرم‌ترین ستارگان این خوشه که جرم آنها چندین برابر خورشید ماست، به نظر می‌رسد با نور آبی شدیدی در این تصویر می‌سوزند. سحابی صورتی درخشان و ابرهای تیره به شکل مار، بقایای محل تولد ستارگان این خوشه هستند.

اسرار ستاره‌زایی مارپیچی

حساسیت و قدرت بالای تفکیک «هابل» در کشف اسرار ستاره‌زایی «ان‌جی‌سی ۳۴۶» مؤثر بوده است. دانشمندان با استفاده از دو مجموعه مشاهدات با فاصله ۱۱ سال، حرکات این ستارگان را ردیابی کردند و نشان دادند که آنها به سمت مرکز خوشه در حال حرکت به صورت مارپیچی هستند. این حرکت مارپیچی نتیجه جریانی حاصل از گاز خارج از خوشه است که به ستاره‌زایی در مرکز این ابر متلاطم کمک می‌کند.

این خوشه حاوی ستارگان داغ و پرجرم است که تشعشعات شدید و بادهای ستاره‌ای شدیدی را تولید می‌کنند. این ستارگان گازهای متحرک محل تولدشان را به هم می‌کوبند و شروع به پراکندگی سحابی اطراف می‌کنند.

گازهای درخشان و سرنخ‌های کیهانی   

این سحابی موسوم به «N۶۶» است که درخشان‌ترین نمونه از منطقه «اچ ۲»(H II) در ابر ماژلانی کوچک است. مناطق «اچ ۲» از طریق پرتو فرابنفش ساطع‌شده از ستارگان جوان و داغ، مانند «ان‌جی‌سی ۳۴۶» می‌درخشند. وجود این سحابی درخشان نشان دهنده سن کم این «خوشه ستاره‌ای» است، زیرا منطقه «اچ ۲» فقط تا زمانی می‌درخشد که ستارگان، درخشش آن را تامین کنند.

این تصویر از چندین ماموریت رصدی «هابل» تهیه شده است. «تلسکوپ فضایی هابل» یکی از مهم‌ترین و بادوام‌ترین رصدخانه‌های تاریخ ستاره‌شناسی است. این سیستم که در سال ۱۹۹۰ راه‌اندازی شد، بیش از سه دهه فعالیت داشته است و همچنان به اکتشافات پیشتاز خود ادامه می‌دهد.

هابل یک پروژه مشترک بین ناسا و «آژانس فضایی اروپا» است که نشان‌دهنده یک همکاری بلند مدت بین‌المللی است. «مرکز پروازهای فضایی گادرد ناسا» (Goddard Space Flight Center) در ایالت مریلند و شرکت «لاکهید مارتین اسپیس» (Lockheed Martin Space) در ایالت دنور، این تلسکوپ و ماموریت‌های آن را مدیریت می‌کنند.