به گزارش ایسنا و به نقل از دیلی میل، پروفسور "برایان کاکس" (Brian Cox) فیزیکدان ذرات اهل انگلستان می گوید قدم گذاشتن انسان در سیاره مریخ در عصر مدرن چالشی بزرگتر از رسیدن به ماه برای مهندسان ناسا در ۶۰ سال پیش خواهد بود.
او در یک مصاحبه جدید گفته است که فکر نمی کند انسانها تا دهه ۲۰۴۰ به مریخ برسند و حتی در آن زمان نیز تلاش لازم برای رساندن آن ها به مریخ، درجه جدید از همت و تلاش را می طلبد.
او می افزاید که متوسط فاصله تا مریخ ۱۴۰ میلیون مایل (بیش از ۲۲۵ میلیون کیلومتر) است و زمان رسیدن به آن با فناوری های فعلی تا یک سال طول میکشد که این ها کار را برای رسیدن به آن جا در هر سطحی سخت می کنند.
با این حال، او پیشنهاد می کند که یک "تلاش بین المللی" برای ایجاد زیرساخت های موردنیاز برای زنده نگه داشتن انسانها در مریخ (Mars) مانند ایجاد یک پایگاه حفاظتی که بطور بالقوه میتواند در ۱۰ سال آینده ایجاد شود، انجام شود.
پروفسور "برایان کاکس" متولد ۳ مارس ۱۹۶۸، فیزیک دان ذرات اهل انگلستان است. وی عضو انجمن سلطنتی و استاد دانشگاه "منچستر" است. وی روی "آزمایش اطلس" در برخورددهنده بزرگ هادرونی در سرن در نزدیکی ژنو در سوییس فعالیت می کند.
پروفسور "کاکس" پیش از پخش یک مستند جدید به نام «هفت روز در مریخ» که شب گذشته توسط شبکه "بی بی سی" پخش شد، با پایگاه "MailOnline" مصاحبه کرد.
در این مستند، او به پشت صحنه آزمایشگاه پیشرانش جت ناسا (JPL) در کالیفرنیا می رود و فعالیت مهندسان مأموریت مریخ نورد "استقامت" (Perseverance) را که تاکنون نزدیک به ۱۸ ماه روی سطح مریخ بوده است، نظاره می کند.
این مریخ نورد وظیفه یافتن آثاری از حیات میکروبی فسیل شده از گذشته باستانی مریخ و جمع آوری نمونه های خاک و سنگ مریخ را برای بازگشت به زمین بر عهده دارد.
پروفسور "کاکس" می گوید، رساندن انسان به سیاره سرخ بر خلاف مریخ نوردها، به تلاشی متفاوت نیاز دارد.
او اظهار‌کرد: از دیدن کسی که زودتر از دهه ۲۰۴۰ در مریخ قدم بگذارد، شگفت زده خواهم شد، هر چند که دوست دارم این فکرم اشتباه باشد.
وی ادامه داد: من فکر می کنم این کار حتی سخت تر از رفتن به ماه در دهه ۱۹۶۰ است. مأموریت "آپولو" در دهه ۶۰ میلادی در مرز توانایی های ما قرار داشت و درست در لبه فناوری بود و من فکر می کنم مریخ در حال حاضر شاید حتی کمی فراتر از آن باشد.
او افزود: اگر ارسال زیرساخت های اقامت در مریخ را ظرف ۱۰ سال آینده آغاز کنیم، تعجب نمی کنم.
شرکت" اسپیس ایکس" شرکت خصوصی فضایی که توسط ثروتمندترین فرد دنیا" ایلان ماسک" تاسیس شده است، در حال برنامه ریزی ماموریت خود برای ارسال انسان در مریخ در اسرع وقت است.
"ماسک" اخیراً گفته است که مأموریت های سرنشین دار به مریخ تا سال ۲۰۲۹ انجام خواهند شد، اما پروفسور "کاکس" این ادعا را قابل قبول نمی داند.
"کاکس" می گوید: شرکت "اسپیس ایکس" یک شرکت قابل توجه است. آن ها کاری شگفت انگیز انجام داده اند و اقتصاد پرواز فضایی را متحول کرده اند. شما هرگز نمی توانید آنها را دست کم بگیرید، آنها واقعا مهندسان خوبی هستند، اما حدس من این است که پیش بینی "ماسک" خوش بینانه است.
پروفسور "کاکس" همچنین گفت که حتی اگر فناوری لازم برای رفتن به مریخ همین امروز وجود داشته باشد، او خودش به مریخ نخواهد رفت.
او می گوید: از نظر روانی، دوری از زمین به مدت دو سال دشوار است و ما واقعاً نمی دانیم که این سفر با مردم چه می کند.
مستند "۷ روز در مریخ" که در ماه مارس امسال فيلمبرداري شد، پروفسور "کاکس" را طی رصد مرحله مهمی از ماموریت مریخ نورد "استقامت" به دنبال کاوش مناطقی با احتمال میزبانی از نشانه های حیات باستانی است، دنبال می کند.
به پروفسور "کاکس" دسترسی ممتازی به امکانات و تاسیسات آزمایشگاه پیشرانس جت ناسا (JPL) از جمله مناطق اصلی کنترل ماموریت که معمولاً برای فیلمبرداری ممنوع است، داده شده است.
پروفسور" کاکس" می گوید:میزان دسترسی که ما داشتیم قابل توجه بود و هر روز صبح به جلسه می رفتیم و با آنها داده ها را می دیدیم. این آزمایشگاه مملو از مهندسانی است که بهترینِ بهترین ها هستند.
هدف" استقامت" جستجوی نشانه هایی از حیات منقرض شده در سطح مریخ در منطقه ای به نام" دهانه جیزرو" (Jezero Crater) است که ۳.۸ میلیارد سال پیش میزبان یک دریاچه وسیع بوده است.
اگر" استقامت" شواهدی از آن حیات بیابد، میتواند همه چیزهایی را که کارشناسان در مورد جهان می دانند تغییر دهد و حتی درک انسان از منشاء حیات خودش را نیز متحول کند. به طورمثال، پروفسور" کاکس" می گوید این امکان وجود دارد که زندگی در مریخ آغاز و به زمین منتقل شده باشد.
این که حیات در مریخ وجود داشته و به چه شکلی بوده، برای قرن ها موضوع مورد توجه جوامع علمی بوده است، ولی پروفسور "کاکس" می گوید پیشرفته ترین حیاتی که تاکنون در مریخ وجود داشته است، در بهترین حالت احتمالاً موجودات تک سلولی بوده است.
او می گوید: هیچ کس انتظار ندارد که شما چیزی پیچیده تر از این را پیدا کنید. دلیل آن این است که ۳ میلیارد سال روی زمین طول کشید تا حیات از تک سلولی ها به چند سلولی تبدیل شود. بنابراین بنظر می رسد میلیاردها سال طول کشیده تا حیات از تک سلولی به چند سلولی روی زمین تکامل یابد و این در حالی است که چنین زمانی برای مریخ وجود نداشته است و مشخص است که شرایط در این سیاره چند صد میلیون سال پس از شروع حیات، بدتر شده است.
پروفسور "کاکس" می گوید از زمانی که به یاد دارد، شیفته ی سیارات بوده است. وی در سال ۱۹۸۰ که نوجوان بود به "JPL" نامه نوشت و از برخی از ماموریت های ناسا در سیارات، عکس خواست. در نهایت ، تصاویری که از ماموریت "وویجر" و ماموریت "وایکینگ" به مریخ برای او فرستادند، منبع الهامی بود که او را در مسیر تبدیل شدن به یک فیزیکدان قرار داد.
"کاکس" می گوید: من برای آنها نامه نوشتم، زیرا این علاقه من بود و در کمال تعجب آن ها جوابم را دادند و عکس ها و کتاب ها و چیزهایی درباره آن مأموریت ها ارسال کردند. برای یک نوجوان ۱۲ ساله در شهر" اولدهام" غیر قابل باور بود. این نامه را یک نفر در آمریکا نفرستاده بود، بلکه یک نفر از یک شهر کوچک در انگلیس فرستاده بود. روش ناسا با این اعتبار بسیار زیادی که دارد، همیشه همینطور بوده است.
- 15
- 1
