تلسکوپ فضایی جیمز وب آبفشان غول پیکری را در قمر زحل کشف کرده است که آب را تا صدها مایل در فضا به بالا پرتاب می کند.
به گزارش ایسنا به نقل از اسپیس، سارا فگی (Sara Faggi)، ستاره شناس سیاره ای مرکز فضایی گادرد ناسا، می گوید: این بسیار عظیم است.
دانشمندان، قمر یخی زحل به نام انسلادوس را در حال پاشیدن یک «توده ی عظیم» از بخار آب در ارتفاعی زیاد در فضا رصد کردند و این توده ی بخار آب احتمالا حاوی بسياري از مواد شیمیایی موردنیاز برای شکل گیری حیات است.
دانشمندان در کنفرانسی در مؤسسه ی علمی تلسکوپ فضایی در بالتیمور در تاریخ ۱۷ مه، این فوران را که توسط تلسکوپ فضایی جیمز وب (JWST) در ماه نوامبر ۲۰۲۲ مشاهده شد، شرح دادند.
به گفته ی فگی، یک مقاله تحقیقاتی کامل در مورد این توده عظیم در انتظار تائید است.
این اولین باری نیست که دانشمندان انفجار توده ی آب انسلادوس در فضا را مشاهده می کنند، ولی چشم انداز وسیع تر و حساسیت بالاتر تلسکوپ جیمز وب نشان داد که فواره های بخار بسیار دورتر از آنچه پیش از این تصور می شد به فضا پرتاب می شوند و در واقع چندین برابر عمیق تر از عرض خود انسلادوس که حدود ۳۱۳ مایل یا ۵۰۴ کیلومتر است.
دانشمندان اولین بار در سال ۲۰۰۵ از انفجارهای آبفشان انسلادوس مطلع شدند، هنگامی که فضاپیمای کاسینی ناسا ذرات یخی را که از شکاف های بزرگ این قمر به سمت بالا پرتاب می شدند، مشاهده کرد. به گفته ی ناسا، این انفجارها آن قدر قوی هستند که مواد آن ها یکی از حلقه های زحل (Saturn) را تشکیل می دهند.
تجزیه و تحلیل نشان داد که این آبفشان ها حاوی متان، دی اکسید کربن و آمونیاک هستند. این ها به عنوان مولکول های آلی حاوی واحدهای سازنده مواد شیمیایی لازم برای توسعه حیات شناخته می شوند. یک تیم بین المللی از محققان در تحقیقی که سال گذشته در مجله علوم سیاره ای منتشر شد بیان کردند که حتی ممکن است برخی از این گازها توسط خود حیات تولید شده باشد.
آب یکی دیگر از شواهد موجود در پرونده ی وجود احتمالی حیات در انسلادوس است.
انسلادوس بطور کامل در لایه ای ضخیم از یخ ساخته شده از آب پوشیده شده است، ولی اندازه‌گیری چرخش این قمر نشان می دهد که اقیانوس وسیعی در زیر آن پوسته ی یخی پنهان شده است. دانشمندان فکر می کنند فوران های آب که توسط جیمز وب و کاسینی رصد میشوند از دریچه های گرمابی در کف اقیانوس می آیند. این فرضیه ای است که با حضور سیلیس، یک عنصر رایج در پوسته های سیاره ای، در توده های بخار پشتیبانی می شود.
دانشمندان ناسا در حال بحث در مورد مأموریت های آینده برای جستجوی نشانه های حیات در انسلادوس هستند.
کاوشگر پیشنهادی انسلادوس اوربیلندر (Orbilander) حدود شش ماه به دور این قمر خواهد چرخید و از میان توده های آبی آن عبور خواهد کرد تا نمونه هایی را جمع آوری می کند. سپس، این فضاپیما به یک فرودگر تبدیل می شود و روی سطح این قمر یخی فرود می آید. اوربیلندر ابزارهایی برای وزن کردن و تجزیه و تحلیل مولکول ها و همچنین یک توالی سنج دی ان ای (DNA) و یک میکروسکوپ حمل می کند. انجمن سیاره ای گزارش داده است که دوربین ها، صداهای رادیویی و لیزرها از راه دور سطح این قمر را اسکن می کنند.
مأموریت پیشنهادی دیگر شامل ارسال یک مار رباتیک مستقل به اعماق آب های زیر سطح انسلادوس است. این ربات که «Exobiology Extant Life Surveyor» نام دارد، دارای دوربین و لیدار بر روی سر خود است تا به آن کمک کند تا در محیط ناشناخته ی کف اقیانوس (Ocean) انسلادوس حرکت کند.
- 15
- 6
