قمر یخی زحل موسوم به انسلادوس به دلیل فوران های پر از آبش، که برای نخستین بار در سال ۲۰۰۶ از فضاپیمای کاسینی ناسا نشان داده شده است، مشهور است. به لطف تلسکوپ فضایی جیمز وب، محققان اکنون تصویر بهتری از بزرگی ستون و محتوای آن دارند.
به گزارش سیناپرس، محققان در مقاله ای علمی گزارش می دهند که آبفشان ها در قمر یخی زحل، بخار آب را نزدیک به ۱۰۰۰۰ کیلومتر به فضا پرتاب می کنند، فاصله ای که تقریباً ۱۹ برابر قطر انسلادوس است. اگر این آبفشان ها روی زمین بودند، فوران این توده لبه جو سیاره ما را لمس می کرد.
فضاپیمای کاسینی- که ماموریتش تمام شده و اکنون از بین رفته – سازمان ناسا تقریباً دو دهه پیش کشف کرد که انسلادوس آب شور را از یک مخزن زیرسطحی به بیرون پرتاب می کند. ولی گردش فضاپیما به دور زحل (Saturn) به این معنی بود که برای دیدن وسعت واقعی ستون باید به قمر بسیار نزدیک تر شود.
در ماه نوامبر گذشته، تلسکوپ فضایی جیمز وب برای نخستین بار دوربین مادون قرمز قدرتمند خود را روی انسلادوس چرخاند و حدود چهار دقیقه به این قمر خیره شد. نقطه دید تلسکوپ جیمز وب از سراسر منظومه شمسی ما به آن اجازه می دهد ستونی را ببیند که حداقل ۹۶۰۰ کیلومتر از جنوبی ترین نقطه ی قمر فاصله گرفته و امتداد دارد.
جرونیمو ویلانووا، دانشمند سیاره شناسی از مرکز پرواز فضایی گودارد ناسا در گرین بلت، می گوید:با دیدن آن فوران بزرگ از آبفشان این قمر بسیار حیرت زده شدیم.
مشاهدات این تلسکوپ همچنین روشن می کند که چه مقدار آب را بصورت ستونی پمپاژ می کند و این مولکول های آب متراکم به کجا ختم می شوند.قمر انسلادوس از زمان ورود فضاپیمای کاسینی به جو سیاره زحل در ۱۹ سال پیش ، چیزی در حدود ۱۰ میلیون میلیارد تریلیون مولکول در ثانیه (این عدد ۱۰ و به دنبال آن ۲۸ صفر است) آب را به بیرون پرتاب کرده است!
تقریبا ۳۰ درصد از مولکول ها به حلقه ای به شکل دونات – شیرینی ای حلقه ای شکل – که کل منظومه زحل را احاطه کرده است ، تغذیه می شوند. آب باقی مانده یا به ایجاد یکی از حلقه های یخی نمادین زحل کمک می کند یا در سراسر منظومه دمیده می شود، جایی که آب ممکن است بر ساختار مولکولی و شیمیایی اتمسفر زحل و دیگر قمرهای آن تأثیر بگذارد.
قدرت و پایداری ستون مشاهده شده از این آب فشان باعث این امیدواری می شود که هرگاه دانشمندان مأموریت دیگری به انسلادوس بداشته باشند، آبفشان ها همچنان فعال خواهند بود. در همین حال، تلسکوپ قدرتمند جیمز وب به بررسی قمر مذکور ادامه خواهد داد. یکی از دانشمندانی که با این تلسکوپ کار می کند، می گوید:« زیبایی جیمز وب در این است که می توانیم اغلب به آن اشاره کنیم و ببینیم که آیا آن قمر و آب فشان هایش همیشه فعال باقی می ماند یا خیر.
- 9
- 1
