به گزارش ایسنا به نقل از ای اس اِی وب، کهکشان عجیب «ان جی سی ۳۲۵۶» (NGC ۳۲۵۶) خود را در عکس جدید «تلسکوپ فضایی جیمز وب» (JWST) ناسا به نمایش گذاشته است. این کهکشان که اندازه ای مشابه راه شیری دارد، در فاصله ۱۲۰ میلیون سال نوری از ما در صورت فلکی «بادبان» (Vela) قرار گرفته و یکی از ساکنان «ابرخوشه هیدرا قنطورس» (Hydra- Centaurus Supercluster) است.
ان جی سی ۳۲۵۶ که به شکل چرخی از بازوهای مارپیچی به هم پیچیده در یک ابر مه آلود است، شاید آرام بنظر برسد ولی این عکس، پیامدهای یک برخورد کیهانی باستانی را نشان می دهد. این کهکشان منحرف شده، اثر برخورد بین دو کهکشان مارپیچی پرجرم است که ستاره شناسان تخمین می زنند حدود ۵۰۰ میلیون سال قبل با یکدیگر برخورد کرده اند.
در این عکس، یک کهکشان مارپیچی بزرگ را از روبرو می بینیم که هسته آن بسیار روشن است. رگه های غبار سرخ رنگ در مرکز و در سراسر کهکشان می درخشند. این غبار توسط یک هاله خاکستری تیره ساخته شده از ستاره های کهکشان احاطه شده است. هاله خاکستری به سوی یک دنباله جزر و مدی در سمت چپ بالا و یک دنباله دیگر در پائین کشیده می شود. ستارگان و کهکشان های کوچک، کهکشان مارپیچی را در پس زمینه ای سیاه رنگ احاطه کرده اند.
گذشته پر فراز و نشیب ان جی سی ۳۲۵۶ در میان غبار و ستاره های درخشان که از بدنه اصلی کهکشان به سمت بیرون امتداد یافته اند، ثبت شده است. نواحی سرخ و نارنجی چشمگیری که در سراسر کهکشان پخش شده اند، حاوی ستارگان جوانی هستند که در اثر ادغام دو کهکشان ایجاد شده اند و دانه های گرد و غبار (Dust) کوچکی را رها می کنند که به انتشار نور فروسرخ می پردازند. این نور با جزئیات حیرت انگیزی توسط تجهیزات جیمز وب ثبت می شود. علاوه بر این ، ویژگی های جزر و مدی گسترده ای وجود دارند. این ویژگی ها عمدتا ستاره هایی هستند که هنگام برخورد از کهکشان ها بیرون کشیده شده اند.
اگر از شما خواسته شود که یک برخورد کهکشانی را به تصویر بکشید، ممکن است ستارگانی را در حال حرکت کردن به سوی یکدیگر با نتایج انفجاری فاجعه بار تصور کنید. در واقع ، فضاهای بین ستارگان در یک کهکشان وسیع هستند. هنگامی که کهکشان ها با هم برخورد می کنند، ابرهای حاوی ستارگان آن ها از یکدیگر عبور می کنند و در هم می آمیزند. گاز و غبار در کهکشان های در حال برخورد با هم در تعامل قرار می گیرند و نتایج شگفت انگیزی را ایجاد می کنند. برخورد کهکشانی که ان جی سی ۳۲۵۶ را ایجاد کرد، انفجار درخشانی از شکل گیری ستاره را به وجود آورد که در درخشان ترین بخش های این عکس قابل مشاهده است. این ستارگان نوزاد در طول موج های فروسرخ به شدت می درخشند. این نور می تواند در میان غبار پنهان در کهکشان نفوذ یابد و ستاره ها را به سوژه ای عالی برای جیمز وب تبدیل کند.
این یکی از چندین رصدی است که نگاه دقیقی به فیزیک تشکیل شدن ستاره و رشد سیاه چاله در کهکشان های در حال ادغام شدن دارد. امید می رود که این رصدها، درک ستاره شناسان را در مورد تکامل کهکشانی تغییر دهند. بررسی مجموعه ای از کهکشان های فروسرخ درخشان مانند ان جی سی ۳۲۵۶ به جامعه ستاره شناسی کمک می کند تا بفهمند که جیمز وب چگونه میتواند تاریخ پیچیده کهکشان های ستاره ساز نزدیک را کشف کند.
این عکس حاوی داده های «دوربین فروسرخ نزدیک» (NIRCam) و «دستگاه فروسرخ میانی» (MIRI) جیمز وب است که ان جی سی ۳۲۵۶را با جزئیات خیره کننده در طول موج های فروسرخ ثبت کرده اند. مشاهدات پیشین در مورد ان جی سی ۳۲۵۶که با «تلسکوپ فضایی هابل» (HST) انجام شده بودند، این برخورد کیهانی را در طول موج های مرئی نشان دادند. مشاهدات هابل و جیمز وب در کنار هم در عکس زیر دیده می شوند.
- 17
- 1
