به گزارش ایسنا به نقل از دیلی میل، مریخ یک سرزمین خشک و متروک است اما دانشمندان بقایایی از رودخانه های باستانی را در آن کشف کرده اند که زمانی شرایط مناسبی برای پشتیبانی از حیات داشته اند.
پژوهشگران «دانشگاه ایالتی پنسیلوانیا» (Penn State) داده های جمع آوری شده توسط مریخ نورد «کنجکاوی» (Curiosity) ناسا در «دهانه گیل» (Gale Crater) را دوباره تجزیه و تحلیل کردند و دریافتند این سازندها قابل سکونت و بسیار فراوان تر از آنچه پیشتر تصور می شد بوده اند.
این گروه پژوهشی، قسمت های کم عمق و برآمدگی های کوتاه را در مناظر شناسایی کردند. این یافته ها میتوانند نشانگر رسوبات رودخانه های باستانی در دهانه ها باشند. به گفته پژوهشگران، اعتقاد بر این است که رودخانه های مورد نظر مانند همتایان خود روی زمین رفتار می کرده اند و برای زندگی، چرخه های شیمیایی، چرخه های مواد مغذی و چرخه های رسوب مهم بوده اند.
«بنجامین کاردناس» (Benjamin Cardenas) دانشیار علوم زمین در دانشگاه ایالتی پنسیلوانیا و پژوهشگر ارشد این پروژه گفت: ما در حال یافتن شواهدی هستیم که نشان می‌دهند مریخ (Mars) احتمالا سیاره ای حاوی رودخانه ها بوده است. ما نشانه هایی از این موضوع را در سراسر سیاره می بینیم.
این پژوهش با نقشه برداری از فرسایش خاک مریخ باستانی و با استفاده از یک مدل رایانه ای انجام شد که با داده های ماهواره ای آموزش دیده بود. این داده ها از مریخ نورد کنجکاوی ناسا و اسکن های سه بعدی از لایه های سنگی به نام «چینه» به دست آمد که طی میلیون ها سال زیر بستر دریای خلیج مکزیک ته نشین شده بودند.
کاردناس و گروهش در طراحی مدل رایانه ای خود، کاربرد جدیدی را برای اسکن های ۲۵ ساله چینه شناسی زمین که شرکت های نفتی جمع آوری کرده بودند، پیدا کردند. کاردناس گفت که این اسکن یک مقایسه ایده آل را با مریخ ارائه کرده است.
این گروه پژوهشی، فرسایش مریخ را با استفاده از اسکن های سه بعدی چینه نگاری ثبت شده روی زمین شبيه سازي کردند. مدل رایانه ای پس از اجرای شبیه سازی ، مناظر فرسایشی مریخ را نشان داد که به جای برآمدگی های رودخانه ای، برآمدگی ها و دماغه های توپوگرافیک را تشکیل می دادند و تقریبا مشابه نمونه های مشاهده شده توسط مریخ نورد کنجکاوی در دهانه گیل به نظر می رسیدند.
پژوهشگران گفتند این تجزیه و تحلیل، تفسیر جدیدی را برای سازندهای دهانه مریخ نشان داده است که تاکنون هرگز با رسوبات فرسایش یافته رودخانه مرتبط نبوده اند.
کاردناس گفت: ما همه چیز را برای یادگیری در مورد مریخ در اختیار داریم و آنها را با درک بهتر این موضوع به دست آورده ایم که چگونه این رسوبات رودخانه ای را می توان از نظر چینه شناسی تفسیر کرد. همچنین، ما امروزه سنگ ها را به عنوان لایه هایی از رسوب در نظر می گیریم که به مرور زمان ته نشین شده اند. آنچه امروز در مریخ می بینیم، بقایای یک تاریخ فعال زمین شناسی است؛ نه برخی از مناظری که به مرور زمان منجمد شده اند.
پژوهش های پیشین که از مریخ نقشه برداری کرده بودند، به این نتیجه رسیدند که برآمدگی های رودخانه ای، نمونه وارونه بستر رودخانه هستند.
برآمدگی ها فقط در نیم کره جنوبی که دهانه گیل در آن قرار گرفته است وجود دارند؛ اگرچه به استوای مریخ نزدیکتر هستند. با وجود این، پژوهش جدید نشان داده است که برآمدگی ها و دماغه ها نیز میتوانند رسوبات رودخانه باستانی باشند.
کاردناس گفت: این نشان می دهد که رسوبات رودخانه ای کشف نشده ممکن است در جای دیگری روی این سیاره وجود داشته باشند و حتی شاید بخش بزرگ تری از رسوبات مریخ توسط رودخانه ها در طول یک دوره قابل سکونت از تاریخ مریخ ساخته شده باشد. روی زمین، رودخانه ها برای زندگی، چرخه های شیمیایی، چرخه مواد مغذی و چرخه رسوب بسیار مهم هستند. همه چیز نشان می دهد که رودخانه های مریخ نیز رفتار مشابهی دارند.
- 13
- 5
