به گزارش ایسنا به نقل از اس ای، خورشید نزدیکترین ستاره به ماست و مدت هاست که دانشمندان و ستاره شناسان را با رفتار اسرارآمیز و غیرقابل پیش بینی خود مجذوب کرده است. پویایی مغناطیسی آن لکه های خورشیدی ایجاد می کند و این لکه های تیره روی سطح خورشید، حکایت از تغییراتی در فعالیت آن دارند.
پژوهشگران طی قرن ها این لکه های خورشیدی را برای پیروی از یک الگوی رفتار چرخه ای رصد کرده اند و دریافته اند که معمولاً در یک چرخه ۱۱ ساله رخ می دهند. با این حال، خورشید همچنان دارای بخش های غیرقابل توضیحی از کاهش فعالیت خود است که بعنوان «کمینه بزرگ» شناخته می شود.
کمینه ماندر (Maunder Minimum) معروف ترین آن ها، دوره ای از سال ۱۶۴۵ تا ۱۷۱۵ بود که لکه های خورشیدی عملاً ناپدید شدند و زمین سردتر بود. از این دوره اغلب به عنوان « عصر یخبندان کوچک» یاد می شود.
کمینه ماندر به حد فاصل سال های ۱۶۴۵ تا ۱۷۱۵ گفته می شود که در این دوره تقریباً هیچ لکه ای بر سطح خورشید مشاهده نشد. از نظر پژوهشگران قرن نوزدهم این امر آنچنان باورنکردنی به نظر میرسید که این گونه تصور شد که در آن دوره هیچ کس لکه های خورشیدی را ثبت نکرده است. اما پس از پژوهشی ممتد که ادوارد والتر ماندر عضو رصدخانه سلطنتی گرینویچ به عمل آورد، این نتیجه حاصل شد که به راستی طی این دوره هیچ لکه خورشیدی وجود نداشته است. بعدها نیز این نتیجه گیری اثبات شد.
دانشمندان همواره مشتاق به کسب اطلاعات بیشتر در مورد این کمینه های بزرگ و کشف اسرار آن ها بوده اند. به همین دلیل گروهی از پژوهشگران به تازگی برای یافتن پاسخ به گذشته روی آورده اند.
چرخه ها، شفق های قطبی و تاریخ کره
سوابق تاریخی برای درک رفتار گذشته ی خورشید بسیار ارزشمند است. یکی از منابع جالب مورد استفاده در یک مطالعه اخیر بر متون تاریخی کره ای در دوران سلسله چوسان که از قرن ۱۴ تا ۱۹ حکومت داشت، متمرکز شده است. این متون که به طور قابل توجهی به خوبی حفظ شده اند، شامل مشاهدات دقیق از آسمان شب، به ویژه وقوع شفق های قطبی هستند.
شفق های قطبی فراتر از زیبایی بصری شان چیزهای بیشتری برای گفتن دارند. آن ها ارتباط نزدیکی با فعالیت خورشیدی دارند و اغلب در طول اوج دوره های فعالیت خورشیدی ظاهر می شوند.
لیمی یان و همکارانش به پتانسیل موجود در این سوابق پی بردند و در کتاب های تاریخی تحقیق کردند و ۱۰۱۲ شفق را که بین سال های ۱۶۲۰ تا ۱۸۱۰ ثبت شده بودند، تجزیه و تحلیل کردند.
این یافته غیرمنتظره، درک ما را از رفتار خورشید به چالش می کشد. این یافته ها نشان می دهند که دینام خورشیدی که مسئول تولید میدان های مغناطیسی خورشید است در دوره های کمینه بسیار متفاوت عمل می کند و باعث کوتاه شدن چرخه می شود.
این یک سؤال مهم را ایجاد می کند. این که چه چیزی باعث ایجاد این حالت چرخه ای متمایز در دینام خورشیدی در طول کمینه های بزرگ می شود و چه معنایی برای سیاره ما دارد؟
افشای اسرار خورشید
در حالی که کمینه ماندر مدت هاست دانشمندان را گیج کرده است ، این پژوهش جدید سرنخ هایی اساسی برای درک بهتر این معما ارائه می دهد. از الگوهای آب و هوایی گرفته تا آب و هوای فضا، رفتار چرخه ای خورشید به طرق مختلف بر سیاره ما تأثیر می گذارد و هر تغییری در این چرخه ها می تواند پیامدهای گسترده ای داشته باشد.
اسکات مکینتاش یک فیزیکدان خورشیدی که در این مطالعه مشارکت نداشته است، می گوید:دانشمندان نمی دانند چه چیزی موجب روندهای چرخه خورشیدی طولانی مدت مانند کمینه ماندر می شود. چیزهای زیادی وجود دارد که میتواند بر فعالیت خورشیدی در چنین دوره های طولانی تأثیر بگذارد. عوامل مختلفی مانند تغییرات میدان مغناطیسی داخلی خورشید و حتی تأثیرات خارجی پرتوهای کیهانی.
با این حال، مطالعه اخیر که به سایر منابع داده در مورد فعالیت خورشید اضافه می کند، دیدگاه های جدیدی ارائه می دهد. این مطالعه نشان می دهد که رفتار خورشید بیشتر از آنچه قبلا تصور می شد، سازگارانه است و می تواند در دوره های فعالیت کم به حالت های مختلف تغییر کند.
دلایل پشت این جابجایی ها همچنان به صورت یک راز باقی مانده است و خورشید همچنان ما را با ذاتِ در حال تغییر خود شگفت زده می کند.
یافته های این مطالعه در مجله AGU Advances منتشر شده است.
- 16
- 5
