به گزارش ایسنا به نقل از ناسا، عکس جدیدی که ناسا منتشر کرده است، یک پدیده ۸۰۰ ساله را به نمایش می گذارد.
در سال ۱۱۸۱ یک انفجار ابرنواختر نادر در آسمان شب ظاهر شد که برای ۱۸۵ روز متوالی قابل مشاهده بود. سوابق تاریخی نشان میدهند که این ابرنواختر مانند یک ستاره موقت در صورت فلکی «ذات الکرسی» (Cassiopeia) به نظر می رسد و به اندازه سیاره زحل می درخشد.
از آن زمان ، دانشمندان تلاش کردند تا بقایای این ابرنواختر را بیابند. در ابتدا تصور می شد که این امکان دارد سحابی اطراف تپ اختر موسوم به «۳سی۵۸» (۳C 58) باشد اما بررسی های دقیق تر نشان دادند که تپ اختر از ابرنواختر سال ۱۱۸۱ قدیمی تر است.
در دهه گذشته، یک رقیب دیگر کشف شد. «پا ۳۰» (Pa 30) یک سحابی تقریبا مدور با یک ستاره مرکزی در صورت فلکی ذات الکرسی است. این سحابی در عکس جدید، با ترکیب تصاویر چندین تلسکوپ به نمایش در آمده است. این عکس، ترکیبی از داده ها را در سراسر طیف الکترومغناطیسی بکار می گیرد و یک نمای جدید و تماشایی را از بقایای ابرنواختر نشان می دهد. این عکس به ما امکان می دهد تا از دیدن همان جرمی شگفت زده شویم که بیش از ۸۰۰ سال پیش در آسمان شب اجدادمان ظاهر شده بود.
مشاهدات پرتو ایکس توسط رصدخانه «ایکس ام ام- نیوتون» (XMM- Newton) به رنگ آبی، وسعت کامل سحابی را نشان میدهند و «رصدخانه پرتو ایکس چاندرا» (CXO) به رنگ فیروزه ای روشن، منبع مرکزی آنرا مشخص می کند. این سحابی به سختی در نور مرئی قابل مشاهده است اما در نور فروسرخ که توسط «کاوشگر نقشه بردار فروسرخ میدان وسیع» (WISE) به رنگ های قرمز و صورتی جمع آوری شده، می درخشد.
نکته قابل توجه، ساختار شعاعی موجود در عکس است که از گوگرد گرم تشکیل شده و در نور مرئی می درخشد. این ساختار با تلسکوپ زمینی ۲.۴ متری «هیلتنر» (Hiltner) در «رصدخانه ام دی ام» (MDM Observatory) به رنگ سبز ثبت شده شده است. ستاره های پس زمینه عکس نیز که با تلسکوپ «پان- ستارز» (Pan- STARRS) ثبت شده اند، به رنگ سفید دیده می شوند.
- 12
- 6