به گزارش آنا به نقل از DailyMail، در سال ۲۰۱۵، فضاپیمای «نیو هورایزنز» ناسا برای اولین بار متوجه این «خنجرهای یخی» شد. برآمدگی‌های دندانه‌دار جغرافیایی در بالاترین ارتفاعات پلوتو در نزدیکی خط استوا پیدا شده است و صدها متر ارتفاع دارد؛ به بلندی یک آسمان‌خراش در نیویورک.
خنجرهای یخی یکی از عجیب‌وغریب‌ترین ویژگی‌های پلوتو هستند. دانشمندان ناسا بر این باورند که بالاخره پرده از راز این پدیده برداشته‌اند؛ به نظر می‌رسد که این خنجرها به اقلیم پیچیده و تاریخچه جغرافیایی پلوتو مرتبط است. این ساختارها تقریبا به طور کامل از یخ متان ساخته شده‌اند و به دلیل نوع خاصی فرسایش به این شکل درآمده‌اند.
جفری مور، یکی از اعضای تیم نیوهورایزنز وتیم تحقیقاتی ناسا، دراین باره گفت: «وقتی متوجه شدیم که این ناحیه شامل رسوبات بلند یخ متانی می‌شود، این سوال پیش آمد که دندانه‌های آن چگونه شکل گرفته است».
شکل‌گیری این ساختارهای یخ با منحمد شد متان اتمسفر در ارتفاعات پلوتو شروع می‌شود، به همان ترتیبی که یخ روی زمین یا حتی یخچال فریزرها یخ می‌زند. مشخص شد که پلوتو انواع تغییرات اقلیمی را تجربه می‌کند. وقتی که آب و هوای این سیارک کمی گرم‌تر می‌شود، یخ متان شروع به تبخیر شدن می‌کند.
دانشمندان از اصطلاح تصعید برای این فرآیند استفاده می‌کنند. تصعید حالتی است که در آن یخ مستقیما به گاز تبدیل می‌شود. ساختارهای مشابهی در دانه‌های برف تشکیل شده در ارتفاعات بسیار بالای خط استوای زمین نیز دیده می‌شود.
این ساختارهای عجیب‌وغریب در زمین، «penitentes» (توبه‌کار) نام دارند و در ارتفاعات بالا تشکیل می‌شوند که شباهت‌های زیادی هم به مدل پلوتویی دارند و تنها تفاوت این دو ساختار در اندازه آنهاست.
شکل تیز و دندانه‌دار این خنجرهای یخی نیز به خاطر فرآیند تصعید است. فرسایش خنجرهای یخی پلوتو نشان می‌دهد که آب‌وهوای این سیارک طی دوره‌های زمانی طولانی، در مقیاس میلیون سال، تغییر می‌کند که این امر منجر به فعالیت‌های جغرافیایی می‌شود.
شرایط آب‌وهوایی اولیه باعث منجمد شدن متان در ارتفاعات شده است اما گذر زمان و تغییر شرایط اقلیمی منجر به یخ‌ها به گاز تبدیل شوند.
مترجم: هانا حیدری
- 9
- 4
