به گزارش ایرنا از پایگاه اینترنتی نیواطلس، درست مانند زمین که به دور خورشید و خورشید که به دور مرکز کهکشان راه شیری می‌چرخد، کهکشان راه شیری نیز در کیهان با سرعت فوق‌العاده‌ای حرکت می‌کند. در واقع به نظر می‌رسد کهکشان راه شیری حرکت بسیار سریع‌تری از آنچه باید داشته باشد دارد و این سرعت مضاعف تحت تأثیر گسترش جهان است. راه شیری همراه با همسایگان مجاور خود مانند کهکشان «آندرومدا» و تعدادی از کهکشان‌های کوچکتر با سرعت حدود دو میلیون کیلومتر بر ساعت در حال حرکت هستند.
این اختلاف را می‌توان با توزیع جرم در مقیاس‌های غول‌پیکر توضیح داد. کهکشان‌ها در سراسر کیهان به طور مساوی گسترش پیدا نمی‌کنند. آنها تمایل دارند به هم به صورت خوشه متصل شوند که توسط رشته‌های نازکی از مواد شبه تار عنکبوت، به هم متصل شوند. این موضوع بخش‌های زیادی از فضا را تقریبا خالی می‌کند و همانطور که ستاره‌شناسان در سال ۱۹۸۷ کشف کردند، راه شیری درست در کنار یکی از آنها قرار دارد.تخمین زده می‌شود این منطقه که به Local Void معروف است، وسعتی میان ۱۴۶ تا تقریبا یک میلیارد سال نوری داشته باشد که تقریبا خالی است و به نظر می‌رسد در حال بزرگتر شدن است.
چند سال پیش ستاره‌شناسان متوجه شدند که یک منطقه کم‌چگالی به نام Dipole Repeller، در حال ُهل دادن کهکشان راه شیری و دیگر کهکشان‌ها در Local Sheet است؛ Local Sheet یک خوشه تقریبا مسطح است که یک دیوار مکعب هیچ را می‌سازد.
اما مطالعه Local Void بسیار سخت است به دلیل اینکه Local Void منطقه خالی است که پشت غلظت زیادی از ستارگان و ماده در مرکز کهکشان راه شیری پنهان شده است. ستاره‌شناسان در این مطالعه جدید، حرکت ۱۸ هزار کهکشان را با جزئیات دقیق در یک مجموعه داده به نام "Cosmicflows-۳" اندازه گرفتند. آنها با استفاده از این اطلاعات یک نقشه کیهان‌شناسی سه‌بُعدی ساختند.
محققان همچنین از این اطلاعات برای محاسبه چگونگی میزان تأثیر Local Void بر روی کهکشان راه شیری استفاده کردند. پس از حساب کردن سرعت گسترش کیهان، آنها متوجه شدند که حدود نیمی از سرعت خوشه کهکشانی ما به صورت «محلی» ایجاد می‌شود و همانطور که خوشه بزرگ «ویرگو» (Virgo) ما را به سمت خود می‌کشد Local Void ما را از خود دور می‌کند.
محققان همچنین استدلال کردند که مناطق خالی مانند Local Void و Dipole Repeller به طور فعال مواد را دور نمی کنند. در عوض، مناطقی با تراکم بالا به طور طبیعی مواد بیشتری را به سمت خود جذب می‌کنند که باعث مناطق خالی بزرگتر شوند و به نظر رسد که آنها در حال دفع مواد هستند.
این تحقیق جدید در مجله Astrophysical منتشر شده است.
- 10
- 2
