به گزارش ایرنا به نقل از پایگاه اینترنتی نیواطلس، این کهکشان که NGC ۱۰۶۸ نام دارد، دارای دو حلقه ابر است که در جهت های مخالف می چرخند. این پدیده میتواند به حل یک معمای دیرینه کیهانی که مدت هاست ستاره شناسان را بخود درگیر نموده است ، کمک کند.
به گفته ستاره شناسان، سیاه چاله ها معمولاً گرد و غبار و گاز و هر چیز دیگری که به آنها بسیار نزدیک است را درون مارپیچی که معمولاً در یک جهت حرکت می کند، می کشند ولی این مسئله در مورد کهکشان NGC ۱۰۶۸ که در فاصله حدود ۴۷ میلیون سال نوری از زمین قرار گرفته است، صادق نیست.
پژوهشگران با استفاده از تلسکوپ (Telescope) «آلما» در شیلی، حرکت گاز را در مدارهای داخلی پیرامون این سیاه چاله اندازه گرفتند و در کمال حیرت مشاهده کردند که دو دیسک از گاز در دو جهت مخالف یکدیگر می چرخند.
آن ها دریافتند دیسک گاز داخلی بین دو تا چهار سال نوری از این سیاه چاله فاصله دارد و همسو با جهت چرخش خود این کهکشان، می چرخد ولی دیسک دوم در فاصله ای بین چهار و ۲۲ سال نوری از این سیاه چاله قرار دارد و در جهت مخالف این کهکشان می چرخد که این یافته باعث حیرت و شگفتی ستاره شناسان شد.
این نوع چرخش که در جهت های مخالف صورت می گیرد، در کهکشان ها کاملاً ناشناخته نیست ولی قبل از این هیچوقت در چنين وسعت و مقیاسی دیده نشده بود. بطور معمول این پدیده در مورد ستارگان و دیگر اجرامی رخ می دهد که در حاشیه های یک کهکشان در فاصله صدها هزار سال نوری از مرکز آن قرار دارند.
در این موارد، علل معمولاً برخورد با کهکشان دیگری است که در جهت مخالف می چرخد. پژوهشگران بر این باورند که امکان دارد مورد مشابهی در زمینه کهکشان NGC ۱۰۶۸ وجود داشته باشد؛ به اعتقاد آنها چرخش به عقب ممکن است بقاياي یک کهکشان کوچکتر یا ابرهای گازی باشد که از کهکشان میزبان خارج شده اند.
جالب تر این که این کهکشان میتواند پرده از رمز و راز یک معمای کیهانی متفاوت بردارد. ستاره شناسان شمار زيادي سیاه چاله های بزرگ جرم را در مسافت ها بسیار دوری از زمین کشف نموده اند ، این بدان معنی است که ما اینک آنها را درست بگونه ای مشاهده می کنیم که همان سال های اولیه پیدایش جهان ظاهر شده اند. ولی طبق الگوهای فعلی، چند میلیارد سال طول میکشد تا سیاه چاله ها به چنين جرمی برسند. بنابراین یک معمای مداوم این بوده است که این سیاه چاله ها چطور به سرعت به چنين وسعتی رسیده اند.
به گفته پژوهشگران، جریان های گازی که در جهت های مخالف هم می چرخند، ناپایدار هستند. به این معنی که ابرها زودتر از آنچه در یک دیسک با یک جهت چرخش قرار می گیرند وارد سیاه چاله می شوند. این میتواند روشی برای رشد سریع یک سیاه چاله ارائه دهد.
- 14
- 3
