روش جدید سازمان ناسا برای شناسایی سیاره های فراخورشیدی

به گزارش ایسنا و به نقل از نیو اطلس، سازمان ناسا در حال توسعه ابزار جدیدی برای پیدا کردن سیاره های فراخورشیدی دور دست به اسم" تلسکوپ بررسی مادون قرمز میدان عریض" یا" WFIRST" است که از روش جدید میکرولنزینگ( microlensing) استفاده می کند.

این تلسکوپ نه تنها سیاره های فراخورشیدی دور و کوچک را کشف می کند، بلکه انواع گسترده ای از اجرام کیهانی مثل کوتوله های قهوه ای و سیاه چاله ها را نیز در بر می گیرد.

بسياري از ابزارهایی که برای ردیابی و مطالعه سیاره های فراخورشیدی استفاده میشوند، مثل ماهواره جستجوی سیاره های فراخورشیدی ناسا موسوم به" تس"( TESS)، با روشی موسوم به ترانزیت یا انتقال کار می کنند. این روش، فرآیندی است که طبق آن، تلسکوپ ها به ستاره ها دوردست خیره میشوند و به دنبال کاهش درخشندگی دوره ای آن ها هستند تا حضور یک سیاره در حال عبور را میان تلسکوپ و ستاره اثبات کنند.

ولی تلسکوپ" WFIRST" با افزودن یک روش جدید به اسم" میکرو لنزینگ"، این عادت را کنار می گذارد.

زمانی که یک سیاره کوچک از بین دید تلسکوپ و ستاره میزبان خود می گذرد، نیروی گرانشی نسبتاً کم آن، نور ستاره را به شکلی خم می کند که می توانیم آنرا از فاصله بسیار دور تشخیص دهیم. این تکنیک فقط با سطح نادری از هم ترازی دقیق کار می کند، ولی زمانی که اتفاق می افتد سیگنال آن از آنچه در روش ترانزیت دریافت می شود، قدرتمند تر است و امکان شناسایی سیاره های حتی دورتر را نیز فراهم می کند.

" دیوید بنت" سرپرست گروه میکرو لنزینگ گرانشی در مرکز پرواز فضایی گودارد سازمان ناسا در بیانیه ای خاطرنشان کرد: سیگنال های میکرولنزینگ از سیاره های کوچک، نادر و کوتاه هستند، ولی از سیگنال های سایر روشها قوی تر هستند. با توجه به اینکه احتمال وقوع این رویداد یک در میلیون است، کلید توانایی شکار WFIRST دریافتن سیاره های کم جرم، جست و جو بین صدها میلیون ستاره است.

"متیو پنی" استاد نجوم و فیزیک در دانشگاه ایالتی لوئیزیانا که یکی از پژوهشگران این پروژه است، اظهار‌کرد: سعی برای تفسیر جمعیت های سیاره ای مثل این است که تلاش کنید تصویری را در حالیکه نیمی از آن پوشانده شده، تفسیر کنید.

او ادامه داد: بررسی میکرو لنزینگ WFIRST بیش از پیشبرد دانش ما در خصوص منظومه های سیاره ای کاربرد خواهد داشت. همینطور این امکان را به ما می دهد که یک مطالعه کامل دیگر در مورد ۲۰۰ میلیون ستاره، ساختار و شکل گیری درونی کهکشان راه شیری و جمعیت سیاه چاله ها و دیگر اجرام تاریک و جمع و جور که مطالعه آن ها سخت یا چیزی شبیه به محال است، انجام دهیم.