کشف نزدیک‌ترین سیاهچاله به زمین/ تصاویر

جمعی از ستاره شناسان "رصدخانه جنوبی اروپا" (ESO) و سایر مؤسسات، یک سیاه چاله را کشف کرده اند که در فاصله ۱۰۰۰ سال نوری از زمین قرار دارد.

به گزارش ایسنا و به نقل از تک اکسپلوریست، این سیاه چاله از هر سیاه چاله دیگری که تا به حال کشف شده به منظومه شمسی (Solar System) ما نزدیک تر است و قسمتی از سیستم سه گانه ای را تشکیل می دهد که با چشم غیر مسلح نیز قابل مشاهده است.

این تیم با ردیابی دو ستاره که در مجاورت این سیاه چاله قرار داشتند موفق به کشف این سیاه چاله شدند. ستاره شناسان با استفاده از تلسکوپ ۲.۲ متری MPG/‎ ESO رصدخانه لاسیا شیلی موفق به رصد ستارگان شدند.

"پتر هادراوا" (Petr Hadrava) دانشمند برجسته آکادمی علوم جمهوری چک در پراگ و یکی از نویسندگان این مطالعه اظهار‌کرد: هنگامیکه متوجه شدیم این نخستین سیستم ستاره ای با یک سیاه چاله است که با چشم غیر مسلح نیز قابل رویت است کاملاً شوکه شدیم. این سیستم در صورت فلکی تلسکوپ (Telescopium) قرار دارد و آن قدر به ما نزدیک است که میتوان ستاره های آنرا از نیمکره جنوبی در یک شب تاریک که آسمان صاف است بدون دوربین دوچشمی یا تلسکوپ مشاهده کرد.

"توماس ریوینیوس" (Thomas Rivinius) دانشمند رصدخانه جوبی اروپا که رهبری این مطالعه که در مجله "Astronomy& Astrophysics" منتشر شد را به عهده داشت، اظهار‌کرد: این سیستم نزدیکترین سیاه چاله به زمین است که ما اینک از وجود آن اگاه شده ایم.

این تیم اول قسمتی از سیستم ذکر شده که "HR ۶۸۱۹" نام دارد و شامل دو ستاره است را مشاهده کردند. با این حال، زمانی که آن ها مشاهدات خود را تجزیه و تحلیل کردند، بسیار شگفت‌زده شدند چراکه متوجه حضور یک سیاه چاله به اسم "HR ۶۸۱۹" که تا به حال کشف نشده بود، شدند. مشاهدات با طیف نگار "FEROS" که بر روی تلسکوپ ۲.۲ متری MPG/‎ ESO قرار دارد، نشان داد که یکی از دو ستاره قابل رویت هر ۴۰ روزیکبار به دور یک جسم نامرئی می چرخد در حالیکه ستاره دوم در فاصله زيادي با این ستاره داخلی قرار دارد.

"دیتریش باد" (Dietrich Baade) ستاره شناس بازنشسته رصدخانه جوبی اروپا و یکی از پژوهشگران این مطالعه اظهار‌کرد: برای این که دریابیم این ستاره هر ۴۰ روز یکبار به دور یک شیء نامرئی می چرخد ماهها وقت صرف رصد آن کردیم.

سیاه چاله پنهان در سیستم HR ۶۸۱۹ یکی از نخستین سیاهچاله های جرمی ستاره وار (stellar- mass black holes) است که تعامل بدی با محیط اطرافش ندارد و به همین دلیل واقعاً سیاه بنظر می رسد. پژوهشگران توانستند با مطالعه مدار ستاره داخلی آن، از حضور آن آگاه شوند و جرم آنرا محاسبه کنند. یک شیء نامرئی با جرم حداقل چهار برابر خورشید میتواند تنها یک سیاه چاله باشد.

اخترشناسان تا به امروز بیش از ۲۰ سیاهچاله سیاه را در کهکشان ما شناسایی کرده اند ، تقریبا تمامی اینها بشدت با محیط خود تعامل بدی دارند و با انتشار اشعه ایکس قوی در این تعامل، حضورشان را نشان می دهند.

کشف سیاهچاله خاموش و نامرئی در HR 6819 سرنخ هایی را در مورد مکان سیاه چاله های پنهان در کهکشان راه شیری فراهم می کند.

ریوینیوس گفت: باید صدها میلیون سیاه چاله در آن جا وجود داشته باشد، ولی ما فقط از حضور تعداد بسیار اندکی از آن ها باخبر هستیم. دانستن این که به دنبال چه چیزی هستیم ما را در موقعیت بهتری برای یافتن آن ها قرار می دهد.

"ماریانان هیدا" (Marianne Heida) پژوهشگر مقطع فوق دکتری رصدخانه جنوبی اروپا و یکی از پژوهشگران این مطالعه اظهار‌کرد: ما فهمیدیم که سیستم دیگری به اسم LB- 1 نیز امکان دارد چنین سیستم سه گانه ای باشد، هرچند ما به مشاهدات بیشتری نیاز داریم.LB- ۱ کمی از زمین فاصله دارد ولی از نظر نجومی بسیار نزدیک است و این به آن معنا است که احتمالاً بسياري از این سیستم ها وجود دارند. با یافتن و مطالعه آن ها می توانیم در مورد شکل گیری و تکامل آن ستاره های کمیاب که زندگی خود را با بیش از هشت برابر جرم خورشید شروع می کنند و با یک انفجار ابرنواختر به آن پایان می‌دهند، اطلاعات بسياري بدست آوریم.

هرچند HR 6819 و LB- 1 تنها یک سیاه چاله دارند و اصلاً ستاره نوترونی ندارند، این سیستم ها میتوانند به دانشمندان کمک کنند تا درک کنند که چگونه پدیده برخورد ستارگان میتواند در سیستم های ستاره ای سه گانه رخ دهد.