احاطه کهکشان راه شیری توسط هاله‌ای از گازهای داغ

ستاره شناسان "دانشگاه آیووا" اخیرا با استفاده از داده های "هالوست" (HaloSat) که یکی از مینی ماهواره هایی است که در دانشگاه آیووا طراحی و ساخته شده اند، تشخیص داده اند که یک هاله سنگین از گازهای داغ، کهکشان راه شیری را احاطه کرده است.

به گزارش ایسنا و به نقل از تک اکسپلوریست، این هاله داغ با نام "محیط اطراف کهکشانی متوسط" (CGM) نیز گفته می شود که این محیط نیز بطور مداوم با مواد خارج شده توسط ستاره های در حال تولید یا در حال مرگ، ایجاد می شود. به گفته دانشمندان محیط اطراف کهکشانی متوسط بر اساس شدت انتشار اشعه ایکسی که دارد هندسه ای شبه دیسک دارد.

"فیلیپ کارت" (Philip Kaaret) استاد بخش فیزیک و نجوم دانشگاه آیووا و نویسنده این مطالعه که در مجله "Nature Astronomy" به صورت آنلاین منتشر شد، اظهار‌کرد: جایی که کهکشان راه شیری باشدت بیشتری ستاره ها را تشکیل می دهد، انتشار اشعه ایکس حاصل از محیط اطراف کهکشان متوسط بیشتر است. این نشان می دهد که محیط اطراف کهکشان متوسط با تشکیل ستاره مرتبط است و برخی گازها را در آن محیط مشاهده کردیم که به تولید ستاره ها کمک کرده و اکنون نیز این گاز در محیط اطراف کهکشانی متوسط در حال بازیافت است.

هر کهکشان یک محیط اطراف کهکشانی متوسط دارد. درک محیط اطراف کهکشانی متوسط میتواند اطلاعات بیشتری در مورد شکل گیری کهکشان و تکامل آن در اختیار دانشمندان قرار دهد. همچنین می تواند جزئیات مربوط به چگونگی پیشرفت جهان از یک هسته هلیوم و هیدروژن به یک فضای کیهانی را که مملو از ستاره ها، سیارات، ستاره های دنباله دار و انواع دیگر اجزای آسمانی است، ارائه دهد.

کارت اظهار‌کرد: ما در این مطالعه نشان دادیم که در بخشی از محیط اطراف کهکشان متوسط چگالی بالا است که این موضوع در مشاهدات اشعه ایکس با نور زیاد قابل مشاهده است ولی هنوز هم میتواند یک هاله دیگر واقعاً بزرگ و گسترده وجود داشته باشد که در نور کم قابل مشاهده است و ممکن است دیدن آن هاله کم نور و تاریک دشوارتر باشد. بنظر میرسد که کهکشان راه شیری و کهکشان های دیگر، سیستم بسته ای (closed systems) نیستند یعنی آنها در واقع در با یکدیگر در تعامل هستند بگونه ای که مواد را در محیط اطراف کهکشان متوسط پرتاب کرده و سپس مواد را از آنجا بیرون می آورند.

هالوست در حال مشاهده محیط اطراف کهکشانی متوسط کهکشان راه شیری برای ارائه و کشف شواهدی است که امکان دارد نشان دهد باقی مانده مواد باریونی در آن جا باشد. در نجوم و کیهان شناسی، ماده تاریک باریونی ماده تاریکی است که از باریون تشکیل شده است. فقط بخش کمی از ماده تاریک (Dark matter) جهان احتمالاً باریونیک است.

در آینده، دانشمندان داده های هالوست را با داده های مشاهدات دیگر اشعه ایکس ترکیب خواهند کرد تا مشخص کنند که آیا یک هاله گسترده ای دیگری نیز در اطراف کهکشان راه شیری وجود دارد یا خیر و در صورت وجود، اندازه آن را محاسبه خواهند کرد. این کار به نوبه خود میتواند به دانشمندان در حل معمای میزان باقی مانده باریون کمک کند.