مفقود شدن رازآلود سیاه‌چاله‌ای با وزن ۱۰۰ میلیارد برابر جرم خورشید

به گزارش تسنیم، رصدخانه پرتو ایکس چاندرا (تلسکوپ پرتو ایکس چاندرا یک تلسکوپ فضایی ساخته شده به وسیله ناسا است که تمام فعالیت‌هایش در زمینه پرتو ایکس می‌باشد) یک تصویر از خوشه کهکشانی Abbell2261 منتشر کرده است که شامل داده‌های اشعه ایکس به رنگ صورتی است که نشان می‌دهد گاز داغ در این خوشه بزرگ نفوذ کرده است.

ستاره‌شناسان از تلسکوپ فضایی هابل و تلسکوپ سوبارو (یکی از بزرگ‌ترین و قوی‌ترین تلسکوپ‌های نوری واقع در رصدخانه مونوکی است که در هاوایی قرار گرفته‌است) برای یافتن شواهدی از سیاه‌چاله‌های بزرگ با وزن بین ۳ تا ۱۰۰ میلیارد برابر جرم خورشید استفاده کردند و هیچ نشانه‌ای از سیاه‌چاله این خوشه کهکشانی نیافتند و این رمز و راز در مورد آنچه اتفاق افتاده است را تعمیق می‌بخشد؛ دانشمندان در حال حاضر به دلیل فقدان آشکار سیاه‌چاله بزرگ در مرکز خوشه کهکشانی Abell 2261 متحیر شده‌اند، هیولایی که وزن آن حدود ۳ میلیارد تا ۱۰۰ میلیارد برابر جرم خورشید تخمین زده می‌شود.

تقریباً در مرکز هر کهکشان، از جمله کهکشان ما، یک سیاه‌چاله بزرگ وجود دارد؛ این سیاه‌چاله‌ها معمولاً با اندازه کهکشان مقیاس می‌شوند، بنابراین هرچه کهکشان بزرگ‌تر باشد، سیاه‌چاله نیز بزرگ‌تر می‌شود؛ Abell 2261، که ۲.۷ میلیارد سال نوری از ما فاصله دارد یک کهکشان بسیار بزرگ است و بنابراین باید دارای یک سیاه‌چاله فوق بزرگ و عظیم باشد اما به طرز عجیبی ستاره‌شناسان نتوانستند این سیاه‌چاله خاص را در هیچ کجا پیدا کنند.

خوشه کهکشانی Abell 2261 در طی سال‌های مختلف توسط ابزارهای مختلفی از جمله تلسکوپ سوبارو، تلسکوپ فضایی هابل و رصدخانه اشعه ایکس چاندرا مورد مطالعه قرار گرفته است؛ این مورد بسیار عجیب است و در آخرین مطالعه،‌ چاندرا به دنبال شواهدی بود مبنی بر اینکه شاید سیاه‌چاله به طریقی از موقعیت خود در مرکز کهکشان خارج شده است در حالی که این مطالعه هیچ مدرکی در مورد سیاه‌چاله پیدا نکرد، اما برخی مدعی بودند شاید در اینجا ادغامی صورت گرفته باشد.

ادغام هنگامی رخ می‌دهد که دو کهکشان با هم ادغام شده و سیاه‌چاله‌های مرکزی هر کهکشان نیز با هم ادغام می‌شوند و امواج گرانشی به بیرون پرتاب خواهند شد؛ اگر این امواج به طور مساوی در همه جهات توزیع نشده باشند، می‌توان سیاه‌چاله را از مکان خود در قلب کهکشان دور کرد که اگر این فرضیه واقعیت داشته باشد، می‌تواند روشی جدید و هیجان‌انگیز برای مطالعه امواج گرانشی برای دانشمندان فراهم کند.