ساخت پلاستیک با پلی‌اتیل سیانواکریلات / میکروب‌های معده گاو پلاستیک را تجزیه می‌کنند

دنیای ما به شدت به پلاستیک معتاد شده است. از آنجا که تولید آنها ارزان‌تر از بازیافت‌شان تمام می‌شود، مقادیر غیرقابل تصوری از زباله‌های پلاستیکی در محل دفن زباله ریخته می‌شوند و تا اقیانوس‌های ما را هم آلوده می‌کنند. در این راستا، دانشمندان آمریکایی راهکار جدیدی ارائه داده‌اند.

به گزارش ایسکانیوز،  بیش از ۶ میلیارد تن زباله پلاستیکی در دنیا تلنبار شده که تجزیه نمی‌شوند و فقط به تکه‌های کوچک‌تر تقسیم می‌شوند و از این میزان تاکنون فقط کمتر از ۱۰ درصد بازیافت شده است.

تولید پلاستیک‌های جدید دردسرهای بسیاری در پی دارد، زیرا پلاستیک نه تنها از مواد اولیه مشتق شده از سوخت‌های فسیلی ساخته می‌شوند، بلکه با باقی‌ ماندن روی زمین، به محیط‌زیست آسیب می‌رساند.

میکروب‌های معده گاو پلاستیک را تجزیه می‌کنند

در همین راستا، دو دانشمند مهندسی مواد از دانشگاه ایالتی بویزی در آمریکا به تازگی نوع جدیدی از پلاستیک را توسعه داده‌اند که برخلاف پلاستیک‌های موجود از نفت خام و مشتقات آن ساخته نمی‌شوند. علاوه براین، آزمایش‌های مقیاس کوچک این دانشمندان نشان می‌دهد که تقریبا ۹۳ درصد از این پلاستیک‌های جدید را می‌توان به مواد اولیه تمیز بازیافت کرد؛ حتی زمانی که این پلاستیک با سایر زباله‌های پلاستیکی، کاغذ و آلومینیوم فرآوری نشده مخلوط شود.

آلیسون کریستی و اسکات فیلیپس در مقاله خود شرح داده‌اند که این پلاستیک جدید را با پلی‌اتیل سیانواکریلات ساخته‌اند که از مونومر -مورد استفاده برای ساخت ابرچسب- تهیه می‌شود.

این محصول جدید مانند تمام پلیمرهای پلاستیکی از طریق فرآیند پلیمریزاسیون درست می‌شود که در آن واحدهای تک و تکرار شونده مونومر در یک واکنش شیمیایی به هم متصل می‌شوند تا یک زنجیزه بلند بسازند. اگر این پلاستیک در مقیاس‌های صنعتی ساخته شود، به راحتی می‌تواند جایگزین پلاستیک‌های پلی‌استایرنی شود که اکثرا بازیافت نمی‌شوند.

پلاستیک‌های پلی‌استایرن به چند شکل وجود دارند: پلی‌استایرن منبسط شده یا فوم استایرن که به عنوان یک ماده بسته‌بندی سبک وزن یا برای ساخت ظروف غذای آماده استفاده می‌شود. و پلی استایرن حرارتی که برای ساخت بشقاب، فنجان و کارد و چنگال یکبار مصرف استفاده می‌شود.

آزمایش‌های اولیه کریستی و فیلیپس نشان می‌دهد که پلاستیک جدید PECA دارای خواص قابل مقایسه با پلاستیک‌های موجود است و در محیط‌های گرم و مرطوب هم پایدار است. این دوام و مقاومت در برابر تخریب همان چیزی است که پلاستیک را بسیار همه‌کاره می‌کند، اما تخریب آن را نیز دشوار یا غیرممکن می‌کند. با این حال، کریستی و فیلیپس نشان دادند که می‌توان زنجیره‌های پلیمری بلند پلاستیک PECA را در دمای ۲۱۰ درجه سانتی‌گراد شکست و مونومرهای حاصل را در یک محصول تمیز تقطیر کرد تا دوباره استفاده شود.