«گامی حیاتی در جهت تقلید از پوست انسان»؛ اختراع پوست خود ترمیم شونده برای ربات‌ها

به گزارش  فاکس نیوز، ژنان بائو(Zhenan Bao) پروفسور دانشگاه استنفورد و تیمش یک پوست الکترونیکی مصنوعی چند لایه خود ترمیم شونده اختراع کرده‌اند که به شرایط خود آگاهی دارد و در صورت آسیب دیدگی در حین بهبودی به عملکرد خود ادامه می‌دهد.

این پوست جدید چیزی شبیه به پوست واقعی انسان است که به ربات‌ها اجازه می‌دهد بیشتر احساس کنند که شبیه به انسان‌ها هستند.

دکتر کریستوفر بی. کوپر یکی از نویسندگان این پژوهش از دانشگاه استنفورد می‌گوید: ما به چیزی دست یافته‌ایم که معتقدیم اولین نمایش حسگر لایه نازک چند لایه است که به طور خودکار در طول بهبودی مجدداً تنظیم می‌شود. این گامی حیاتی در جهت تقلید از پوست انسان است که دارای لایه‌های متعددی است که همگی به درستی در طول فرآیند بهبودی دوباره بازآفرینی و ترمیم می‌شوند.

این مواد جدید می‌توانند تغییرات حرارتی، مکانیکی یا الکتریکی اطراف خود را حس کنند و حتی فشار را تشخیص دهند. بهتر از آن، آنها می‌توانند به طور مستقل خود را درمان کنند.

سم روت یکی از نویسندگان این مقاله گفت: این [پوست مصنوعی] نرم و قابل کشش است. اما اگر آن را سوراخ کنید یا برش دهید، درست مانند پوست واقعی، هر لایه به طور انتخابی بهبود می‌یابد تا عملکرد کلی را بازیابی کند.

وی افزود: یک لایه ممکن است فشار، لایه دیگر دما و لایه‌ای دیگر، کشش را حس کند.

خوددرمانی در ۲۴ ساعت

این ماده زمانی که تا دمای ۷۰ درجه سلسیوس یا در حدود یک هفته در دمای اتاق گرم شود، می‌تواند تنها در ۲۴ ساعت خود را ترمیم کند.

رنه ژائو، یکی از نویسندگان این مقاله گفت: در ترکیب این فناوری با مکان‌یابی هدایت شده با میدان مغناطیسی و گرمایش القایی ممکن است بتوانیم ربات‌های نرم قابل تنظیم مجدد بسازیم که می‌توانند شکل خود را تغییر دهند و تغییر شکل خود را حس کنند.

اکنون پژوهشگران قصد دارند لایه‌های نازکی از این پوست‌ها را که توانایی‌های متفاوتی دارند، مانند لایه‌ای که می‌تواند تغییر دما را حس کند و لایه‌ای دیگر که فشار را حس می‌کند، روی هم قرار دهند. این کار این پوست مصنوعی را تا حد امکان به پوست واقعی چند لایه و چند بعدی نزدیک می‌کند.

اگرچه این اختراع چشمگیر است، اما کاملاً جدید نیست. در ماه مه سال ۲۰۲۰، پژوهشگران پوست جدیدی را برای ربات‌ها معرفی کردند که به آنها حس لامسه می‌داد.

جان یانیس آلویمونوس، استاد گروه علوم رایانه دانشگاه مریلند در آن زمان گفت که این پوست مصنوعی، ربات‌ها را قادر می‌سازد تا محیط اطراف خود را با جزئیات بسیار بیشتر و با حساسیت بیشتری درک کنند. این [ویژگی] نه تنها به آنها کمک می‌کند تا ایمن حرکت کنند، بلکه همچنین آنها را هنگام کار در نزدیکی انسان‌ها ایمن‌تر می‌کند و به آنها توانایی پیش‌بینی و اجتناب فعالانه از حوادث را می‌دهد.