فسیل‌ ۵۰۰ میلیون ساله یک موجود سه چشم کشف شد

پژوهشگران "دانشگاه تورنتو" در بررسی های خود روی یک فسیل ۵۰۰ میلیون ساله، یک موجود سه چشم را کشف کرده اند که به میگو شباهت دارد.

به گزارش ایسنا به نقل از دیلی میل، مغز فسیل شده موجودی شبیه به میگو با سه چشم که ۵۰۰ میلیون سال قبل در اقیانوس ها (Oceans) شنا می کرده است، شاید بتواند به تجدید نظر در خصوص تکامل حشرات و عنکبوت ها کمک کند.

این موجود که "Stanleycaris hirpex" نامیده می شود، دو چشم معمولی و یک چشم سوم در وسط سر داشته است. دهان (Mouth) این موجود، دایره ای شکل و با ظاهری مهیب همراه با دندان های چشمگیر است.

Stanleycaris طی رویداد "انفجار کامبرین" (Cambrian explosion) زندگی کرده است؛ دوره ای از تکامل سریع که طی آن، بیشتر گروه‌های اصلی حیوانات در فسیل ها ظاهر شدند. این موجود متعلق به شاخه باستانی و منقرض شده درخت تکاملی بندپایان به نام "پره دندان سانان" (Radiodonta) است که با حشرات و عنکبوت های امروزی ارتباط دارد.

به رغم ظاهر عجیب و غریب Stanleycaris، محتویات سر آن است که دانشمندان را بسیار هیجان زده کرده است. پژوهشگران در بررسی بیش از ۲۵۰ نمونه فسیل شده Stanleycaris با قدمت ۵۰۶ میلیون سال، دریافتند که مغز و سیستم عصبی مرکزی هنوز در ۸۴ فسیل حفظ شده است. آن ها نشان داده اند که مغز Stanleycaris از دو بخش تشکیل شده است که به بررسی تکامل مغز، بینایی و ساختار سر بندپایان کمک می کند.

یافتن بافت نرم فسیل شده، امری نادر است. بیشتر فسیل ها، استخوان یا قسمت های سفت بدن مانند دندان ها و اسکلت های بیرونی را در بر دارند. این در حالیست که مغز و اعصاب از مواد چربی مانندی ساخته شده اند که معمولاً باقی نمی مانند.

"جوزف مویسیوک" (Joseph Moysiuk)، دانشجوی مقطع دکتری "دانشگاه تورنتو" (UToronto) و پژوهشگر ارشد این پروژه اظهار‌کرد: اگرچه مغزهای فسیل شده حاصل از دوره کامبرین، جدید نیستند اما این کشف به دلیل کیفیت شگفت انگیز نگهداری و تعداد زيادي از نمونه ها، برجسته است.

او ادامه داد: ما حتی می توانیم جزئیات دقیقی مانند مراکز پردازش بصری را که به چشم ها خدمت می کنند و آثاری از اعصابی را که به برآمدگی ها وارد شده اند، تشخیص دهیم. جزئیات آن قدر واضح هستند که گویی به حیوانی نگاه می کنیم که دیروز مرده است.

پژوهشگران در این پروژه نشان داده اند که مغز Stanleycaris از دو بخش موسوم به "پروتوسربروم" (protocerebrum) و "دوسربروم" (deutocerebrum) تشکیل شده است. این بخش های مغز، سیگنال های بینایی و شاخک ها را در بندپایان امروزی کنترل می کنند.

در بندپایان امروزی مانند ملخ ها و سایر حشرات، مغز از سه بخش تشکیل شده است؛ پروتوسربروم، دوسربروم و "تریتوسربروم" (tritocerebrum). تریتوسربروم به "لابروم" (labrum) متصل می شود که اطلاعات حسی حاصل از دو لوب دیگر مغز را ادغام می کند.

به گفته پژوهشگران، اگرچه تفاوت یک بخش امکان دارد این روند را تغییر ندهد اما در واقع ، پیامدهای علمی بنیادینی دارد. از آنجا که رونوشت های مکرر بسياري از اندام های بندپایان را میتوان در بدن های تقسیم بندی شده آنها یافت، پی بردن به این که بخش ها چگونه بین گونه های مختلف قرار می گیرند، برای درک چگونگی تکامل این ساختارها مهم است.

مویسیوک گفت: این فسیل ها به پیوند دادن صفات پره دندان سانان و سایر بندپایان فسیلی اولیه، با صفات همتایان خود در گروه‌های بازمانده کمک می کنند.

این پژوهش، در مجله "Current Biology" به چاپ رسید.