به گزارش برترین ها به نقل از یورونیوز، در انسانها خیانت یا ملال حاصل از زندگی طولانی با یکدیگر معمولاً باعث طلاق در میان زوج ها می شود. اکنون اما بنظر میرسد عوامل مشابهی در جدایی پرندگان نقش داشته باشد.
تصور می شود که بیش از ۹۰ درصد از گونه های پرنده ها در هر فصل تولید مثل تنها یک جفت اختیار می کنند. با این حال برخی از پرندگان تک جفت علیرغم زنده ماندن جفت اصلی شان در فصل تولیدمثل بعدی، به دنبال شریک دیگری می روند. رفتاری که اصطلاحا با عنوان «طلاق» در پرندگان شناخته می شود.
اکنون محققان می گویند دو عامل کلیدی را یافته اند که در به وجود آمدن این موقعیت در طیف گسترده ای از گونه های پرندگان دخیل است:یکی بی بند و باری جنس نر و دیگری مهاجرت به دوردست.
در این تحقیق پژوهشگران در چین و آلمان داده های منتشره در مورد میزان« طلاق» در ۲۳۲ گونه پرنده را با داده های حاصل از مرگ و میر و همینطور مهاجرت آنها مقایسه کردند.
این تیم بر اساس اطلاعات منتشر شده در مورد رفتار پرندگان، برای نرها و ماده های هر گونه یک «امتیاز بی بند و باری» جداگانه اختصاص داد. آن ها همچنین تجزیه و تحلیلی بر اساس روابط تکاملی بین گونه ها انجام دادند تا تأثیر اجداد مشترک را نیز در نظر بگیرند.
نتایج نشان داد گونه هایی با نرخ طلاق بسیار بالا ارتباط نزدیک با یکدیگر دارند. این یافته برای گونه هایی با نرخ طلاق بسیار پایین نیز معتبر است. الگوی مشابهی برای بی بند وباری جنس نر مشاهده شد.
تیم تحقیقاتی در مقاله خود نوشته است:« به عنوان مثال سلیم ها، پرستوها، چلچله ها، پری شاهرخ های شمالی و توکاهای سیاه هم میزان طلاق و هم بی بند و باری در جنس نر داشتند، در حالیکه نرخ طلاق و بی بند و باری جنس نر در مرغ های باران، آلباتروس (Albatrosses) ها، غازها و قوها پائین بود.»
محققان می گویند هرچند بی بند و باری در جنس نر با نرخ طلاق بالاتر مرتبط است، این مورد در مورد بی بند و باری جنس ماده صدق نمی کند. در واقع زمانی که یک پرنده نر بی بند و بار است، توجه و منابع او بین چندین ماده تقسیم می شود. امری که می تواند از جذابیت او بعنوان یک شریک کم کند و بنابراین احتمال« طلاق» از او را در فصل تولید مثل بعدی بالاتر ببرد.
دکتر زیتان سانگ، محقق در مؤسسه رفتار حیوانات ماکس پلانک در آلمان و یکی از نویسندگان این تحقیق، در این باره می گوید:« نرخ طلاق ممکن است در جایی که نرها فرصت های بیشتری برای بی بند و باری دارند، افزایش یابد.» او اضافه کرد: «با این حال بی بند و باری جنس ماده همان تبعات را الزاما در بر ندارد، زیرا عدم اطمینان در مورد پدر بچه ها میتواند منجر به ازدیاد مشارکت نرها در مراقبت از فرزندان شود.»
تیم مطالعاتی همچنین دریافت که گونه هایی با مهاجرت طولانی‌تر، نرخ طلاق بیشتری دارند. در پروسه مهاجرت جفت ها ممکن است همزمان با هم به مقصد نرسند. این امر میتواند منجر به موقعیتی شود که در آن ورود زودهنگام یکی، جفت گیری با یک شریک دیگر را در پی داشته باشد و منجر به «طلاق» شود.
مهاجرت همچنین میتواند منجر به فرود جفت ها در مکان های مختلف شود و در نتیجه« طلاق» به دلیل از دست دادن تصادفی جفت اتفاق بیفتد. این مسئله با دورتر شدن مقصد مهاجرت تشدید می شود چرا که مهاجرت های طولانی، پنجره زمانی برای تولید مثل را محدود می کنند.
به گفته آقای سانگ، «طلاق نسبت به انتظار برای شریک قبلی بیشتر می تواند به تسهیل تولید مثل در بدو ورود کمک کند.» محققان همچنین دریافتند که بنظر میرسد میزان مرگ و میر و دوری مقصد مهاجرت با بی بند و باری جنس نر مرتبط است. امری که میتوان آنرا نشان دهنده تأثیرات این عوامل غیرمستقیم و بالقوه بر طلاق میان پرندگان دانست.
- 14
- 5
