یک دایناسور جدید در تایلند کشف شد

فسیل های ۱۴۵ میلیون ساله تازه کشف شده در شمال کشور تایلند، خبر از کشف گونه ای جدید از دایناسورهای گیاهخوار می دهند.

به گزارش ایسنا به نقل از آی ای، کشف استخوان های فسیل شده در تایلند بعنوان گونه جدیدی از دایناسورها شناسایی شده اند که بین ۱۴۵ تا ۲۰۰ میلیون سال پیش در اواخر دوره ژوراسیک می زیسته است.

نام این گونه جدید Minimocursor phunoiensis است که یک دایناسور گیاه خوار بوده که در علفزارهای جنوب شرقی آسیا چرا می کرده است.

نیمه اول نام علمی این دایناسور از دو کلمه لاتین minimus به معنای کوچکترین و cursor به معنای دونده تشکیل شده است.

این آزمایش فسیلی توسط دیرینه شناسان دانشگاه ماهاساراخام در تایلند انجام شده است.

فسیل خوب حفظ شده این دایناسور

این استخوان ها در سال ۲۰۱۲ در سازند «فو کرادونگ» در شمال تایلند کشف شدند. با این حال، سالها طول کشید تا مشخص شود که آن ها بقایای متعلق به یک گونه جدید در عصر ژوراسیک هستند.

پژوهشگران، استخوان های فسیل شده فوق العاده ای از این گونه جدید را در این مکان کشف کردند. پیش از این یافته، اکثر فسیل های دایناسورهای کشف شده در تایلند، استخوان های جدا شده مانند استخوان های اندام و مهره ها بودند.

پژوهشگران در این مقاله نوشتند: این محل حاوی نمونه های فراوانی است و یک اسکلت فوق العاده از آن به دست آمده است که نشان دهنده یکی از بهترین فسیل های به خوبی حفظ شده از دایناسورها است که تا به حال در جنوب شرقی آسیا یافت شده است.

ویژگی های آشکار شده از این فسیل ها

این موجود متعلق به گروه نئوریتیس (neornithischia) است که شامل دایناسورهای گیاه خوار مختلف مانند اورنیتوپادها، مارژینوسفالیان و برخی دایناسورهای کوچک دوپا است.

این نمونه جدید که به خوبی حفظ شده است، پنج ویژگی متمایز در صورت، لگن و استخوان های دست دارد که همین موجب شد پژوهشگران آنرا بعنوان یک گونه جدید اعلام کردند.

بر اساس گزارشات، این فسیل ها ویژگی های مورفولوژیکی خاصی مانند یک توده استخوانی کوچک متمایز در فک و یک برجستگی غیرمعمول روی استخوان شرمگاهی دارند. ساختار دندان (Tooth) این دایناسور نیز نشان می دهد که گیاهخوار بوده است.

این دایناسور هنوز جوان بوده که از بین رفته است. پژوهشگران تخمین می زنند که بر اساس اندازه استخوان ها فقط حدود ۶۰ سانتیمتر، یعنی تقریبا به اندازه یک سگ متوسط طول داشته است. با این حال، بالغ های این گونه اندکی بزرگ تر بوده اند.

جالب اینجاست که این تیم ۱۰ نمونه متمایز متعلق به اعضای یک گونه را پیدا کرده است. پژوهشگران بیان می کنند که وجود بقاياي بسیار زیاد نشان می دهد که این گونه احتمالاً در آن زمان در این منطقه مستقر بوده است.

این مطالعه در مجله Diversity منتشر شده است.