توانایی تشخیص خود در آینه، که یک شاخص کلیدی خودآگاهی است، مدت هاست که به جز انسان ها تنها منحصر به گونه های معدود حیوانات از جمله میمون های بزرگ، دلفین ها، فیل ها و زاغی ها بوده است اما براساس مطالعه ای جدید خروس ها فرای توانایی تولید صدای بلند ممکن است اشتراکاتی با ما داشته باشند.
به گزارش ایسنا به نقل از آی ای، یک مطالعه جدید توسط محققان دانشگاه های بن و بوخوم، با همکاری دانشکده پزشکی MSH هامبورگ، نشان می دهد که خروس ها، آن دسته از ساکنان زمین که اغلب دست کم گرفته می شوند ، ممکن است سطح مشابهی از خودآگاهی داشته باشند.
خودآگاهی یک ویژگی ثابت در تحقیقات رفتاری بوده است و یک آزمایش سنتی برای این ویژگی، «آزمون علامت گذاری» است، آزمایشی که در آن یک علامت رنگی روی سر حیوانی که خود را در آینه می بیند، قرار داده می شود.
اگر حیوان بعداز روبرو شدن با انعکاس خود در آینه به بررسی ناحیه علامت گذاری شده بپردازد و واکنش نشان دهد اینگونه در نظر گرفته می شود که دارای خودآگاهی است. با این حال، اثربخشی این آزمایش در میان گونه های مختلف متفاوت است و این محققان را دچار تردید در صحت نتایج می کند.
آزمایش آینه برای خروس ها
دکتر اینگا تیمن (Inga Tiemann) و همکارانش در دانشگاه بن به دنبال تطبیق آزمایش آینه با رفتار ماکیان به خصوص خروس ها بودند.
خروس ها به هنگام مشاهده شکارچیانی مانند پرندگان شکاری یا روباه، اعلام خطر می کنند تا از جوجه های دیگر در برابر آسیب محافظت کنند. محققان آزمایش منحصربه فردی ابداع کردند تا ببینند خروس ها در مواجهه با یک تهدید بالقوه چگونه به تصویر خود در آینه واکنش نشان می دهند.
در این مطالعه، محققان فضایی ایجاد کردند که توسط یک حصار تقسیم شده بود که یک طرف آن تصویر یک پرنده شکاری روی سقف بود. آن ها ۵۸ خروس را در این مجموعه آزمایش کردند و آزمایش را سه بار با هر خروس تکرار کردند.
نتایج قابل توجه بود. وقتی جوجه های دیگر در طرف مقابل حصار حضور داشتند، خروس ها به طور مداوم هشدار خطر را صادر می کردند، ولی اعلام خطر آن ها هنگامی که تنها بودند به میزان قابل توجهی از ۷۷ مورد به ۱۷ مورد کاهش یافت.
برخی از حیوانات شجاع تر از دیگران هستند. با این حال، نتایج نشان می دهد که اکثر خروس ها در واقع به جوجه های دیگر خود هشدار می‌دهند که یک شکارچی در محیط رها شده است.
هنگامی که بین دو بخش به جای حصار یک آینه قرار داده شد از ۱۷۴ آزمایش، خروس ها تنها ۲۵ اخطار صادر کردند که نشان می دهد تصویر آینه ای خود را بعنوان مرغ دیگری در نظر نمی گیرند و این بطور بالقوه نشان دهنده خودآگاهی است.
اینگا تیمن، با بیان این احتمال نظری که خروس ها شاید تصویر خود در آینه را حیوانی تشخیص داده اند که رفتار آن ها را تقیلد می کند و ترجیح دادند به آن هشدار ندهند، گفت: به آزمایش های بیشتری نیاز است. خروس ها در آزمایش سنتی هیچ نشانه ای از خودشناسی نشان ندادند.
سونجا هیلماچر (Sonja Hillemacher) معتقد است که کاستی های آزمایش سنتی آینه ممکن است به دلیل فقدان انگیزه طبیعی حیوانات برای بررسی علامت ها باشد. او اصرار دارد که باید بر رفتارهای مربوط به زندگی روزمره گونه ها تمرکز کنند تا درک قابل اعتمادتری به دست آورند.
پروفسور اونور گونتورکون (Onur Güntürkün) از دانشگاه روهر، بوخوم می گوید:در شرایط سنتی، خروس ما ممکن است هیچ گونه خودآگاهی نشان نداده باشد. ولی وقتی یک شکارچی آنها را تهدید می کند، واضح است که تصویر درون آینه، خروس دیگری نیست، بلکه خود اوست.
ناتان امری (Nathan Emery)، مدرس ارشد دانشگاه کوئین مری لندن، که در این تحقیق دخالتی نداشت، با نیو ساینتیست صحبت کرد و محدودیت های آزمایش سنتی علامت گذاری را به ویژه برای حیواناتی که فاقد دست برای خودآزمایی آسان هستند، بیان کرد. در نهایت ، حیوانات همان کاری را انجام می دهند که همیشه انجام می دهند. ما باید افراد باهوشی باشیم تا پارادایم های مناسبی را پیدا کنیم تا مهارت هایی را که از قبل دارند، آشکار کنیم.
یافته های محققان در مجله PLOS ONE منتشر شد.
- 10
- 6
