شناسایی گونه جدیدی از تیتانوسورها از اسکلت‌های باستانی در اسپانیا

به گزارش همشهری آنلاین، تحقیقات نشان می‌دهد از نظر جرم، بزرگ‌ترین پستاندار زمین نهنگ آبی (Balaenoptera musculus) با وزن تقریبی ۱۵۰ تن و رشد به طول بیش از ۳۰ متر است. همچنین بزرگ‌ترین حیوانی است که تاکنون زندگی کرده است. اما شرایط رشد آن در اقیانوس متفاوت است. بسیاری از دایناسورهای عصر مزوزوئیک (حدود ۲۵۲ میلیون تا ۶۶ میلیون سال پیش) از فیل‌ها، اسب‌های آبی و کرگدن‌های امروزی بلندتر و بزرگ‌تر بودند.

گونه جدیدی از دایناسورها

بیش از یک دهه پس از کشف تعداد زیادی اسکلت باستانی در اسپانیا، گونه جدیدی از دایناسورها شناسایی شده است. اما محققان انتظار دارند گونه‌های بیشتری کشف شوند. این کشف در سایت فسیلی Lo Hueco در نزدیکی کوئن‌ها، یک شهر کوهستانی در مرکز اسپانیا انجام شد.

پدرو موچو، دیرینه‌شناس دانشکده علوم دانشگاه لیسبون، به ای بی سی نیوز گفت: این مکان برای ساخت یک قطار سریع‌السیر بین مادرید و والنسیا در حال حفاری بود که خدمه با شروع حفاری به اسکلت‌های باستانی متعددی از دایناسورها، کر و کو دیل‌ها و لاک‌پشت‌ها دست یافتند.

به گفته موچو، به‌این‌ترتیب محققان سه ماه آینده را صرف استخراج چندین اسکلت از دایناسورها، عمدتاً ساروپودها، گیاهخواری کردند که دارای گردن بسیار بلند، دم بلند، بدن بزرگ و سر کوچک است.

مورفولوژی «دم عجیب»

بنابراین تحقیقات که در Communications Biology منتشر شده، انبوه فسیل‌های حاصل از آن سفر دیرینه‌شناسی که حدود ۷۲ میلیون سال از دوره کرتاسه پایانی تخمین زده می‌شود، Qunkasaura pintiquiniestra، گونه جدیدی از تیتانوسورها را تولید کرد.

به گفته این دیرینه‌شناس Qunkasaura pintiquiniestra با داشتن مورفولوژی «دم عجیب» مشخص می‌شود که در آن همه مهره‌داران «از قدامی تمیز» هستند. این ویژگی تنها در گروه خاصی از تیتانوسورهای موجود در آمریکای جنوبی مشاهده می‌شود.

موچو گفت: دایناسوری که اسکلت متعلق به آن بود، احتمالاً در بزرگسالی مرده است، زیرا مهره‌ها کاملاً «بخیه» شده‌اند؛ به این معنی که حیوان احتمالاً به‌اندازه کامل خود نرسیده است.

همه ساروپودها گیاهخوار هستند، بنابراین گونه‌های جدید احتمالاً با رژیم غذایی گیاهی زندگی می‌کردند.

منشأ پیدایش گونه جدید

به گزارش abcnews یکی دیگر از دلایلی که دیرینه‌شناسان مجذوب گونه جدید هستند این است که اروپا در اواخر دوره کرتاسه یک «محیط جزیره‌ای» بود و به‌ندرت پیش می‌آمد که حیوانی در آن شرایط تا این حد بزرگ شود.

موچو می‌گوید: بسیاری از دایناسورها کوچک هستند؛ زیرا مناطق کوچکی برای زندگی دارند، بنابراین منابع کمی هم دارند. به‌طورکلی، حیوانات مرتبط با محیط‌های جزیره‌ای در بعضی موارد نسبتاً کوچک هستند. البته بعضی دیگر کاملاً شرایط متفاوتی دارند. محققان در تلاش‌اند مشخص کنند آیا اصل‌ونسب این‌گونه از سوروپود در آسیا یا آمریکای شمالی منشأ گرفته است یا خیر.

نام گونه جدید برگرفته از رمان اسپانیایی

گونه جدید Qunkasaura pintiquiniestra نام‌گذاری شد که به شهر کوئنکا و همچنین نقاش آنتونیو سائورا و ملکه پینتیکوینیسترا، شخصیتی از کتاب قرن شانزدهمی، «آمادیس یونان» که بعدها در «دون کیشوت» اشاره شد، نام‌گذاری شد؛ رمان اسپانیایی قرن هفدهمی اثر میگل د سروانتس.

غربال‌کردن اسکلت دایناسورها

به عقیده موچو، درحالی‌که منطقه‌ای که قطار از آن عبور می‌کند کاملاً از استخوان‌های باستانی پاک شده است، باقی‌مانده سایت لو هوئکو توسط دولت اسپانیا محافظت می‌شود.

موچو گفت حداقل دو ساروپود (عظیم‌ترین و سنگین‌ترین دایناسورهایی بودند که در کل تاریخ، روی زمین گام برداشتند) مختلف در این سایت پیدا شد. او اضافه کرد آنها همچنان در حال غربال‌کردن اسکلت‌هایی هستند که نیاز به بررسی دارند.

محققان انتظار دارند نه‌تنها گونه‌های بیشتری را از فسیل‌های جمع‌آوری‌شده کشف کنند، بلکه در صورت شروع کاوش‌های اضافی، اسکلت‌های بیشتری نیز پیدا کنند.

او گفت: ما دقیقاً نمی‌دانیم هنوز چند استخوان در آنجا داریم، اما به نظر می‌رسد هنوز بقایایی برای جمع‌آوری وجود دارد.