به گزارش ایسنا به نقل از انگجت، اقیانوس منبع خوبی از سوخت اورانیوم است، اما استخراج آن در مقادیر کم از لحاظ اقتصادی مقرون به صرفه نیست .با این حال، محققان دانشگاه استنفورد یک تکنیک جدید را توسعه دادند که می‌تواند میزان این استخراج را تا سه برابر بیشتر کند.
این امر به این معنی است که ما به زودی یک منبع جدید از اورانیوم خواهیم داشت.
مقدار شگفت آور اورانیوم در اقیانوس به شکل یون اورانیل با بار مثبت وجود دارد. این میزان در مجموع به ۴.۵ میلیارد تن رسیده که برای نیرودهی به نیروگاه‌های فعلی به مدت ۶ هزار سال کافی است.
اما مسئله ای که محققان با آن روبرو هستند این است که غلظت اورانیوم در آب اقیانوس به قدری است که آن را با یک دانه نمک که در یک لیتر آب حل شده مقایسه کرده‌اند.
استرالیا، کانادا و قزاقستان در حدود ۷۰ درصد از تولیدات اورانیوم جهان را دارا هستند اما برای کشورهایی که دارای معادن غنی نیستند، استخراج آن از دریا می‌تواند یک جایگزین مناسب باشد.
بهترین راه برای به دست آوردن اورانیوم از آب دریا استفاده از فیبر پلاستیکی است که با یک ماده شیمیایی آلی به نام آمیدوکسیم(amidoxime) در آب دریا پوشش داده شده است .یون‌های اورانیل به آمیدوکسیمچسبیده و بعدا استخراج و تصفیه شده و به سوخت اورانیوم تبدیل می‌شود.
موفقیت در انجام این روش به سرعت یون‌ها، میزان چسبیده شدن آنها به آمیدوکسیم و چگونگی بازیافت و استفاده مجدد از این فیبرهای پلاستیکی بستگی دارد.
تیم تحقیقاتی دانشگاه استنفورد از کربن ترکیبی رسانا و نمونه اولیه فیبر استفاده کردند. آنها با ارسال پالس الکتریکی به فیبر، قادر به جذب ۹ برابری اورانیل نسبت به فیبرهای قبلی شدند.
این پژوهش در مجله Nature Energy منتشر شده است.
- 17
- 5
