به گزارش خبرگزاری علم و فناوری به نقل از endgadget، سلولهای ماهوارهای مجموعه ای از سلولهای بنیادی عضله اسکلتی هستند که مشابه دیگر سلولهای بنیادی قابلیت خودنوسازی و تمایز نیافته بودن را دارند و اخیراً بخاطر توانایی مشارکت در حفظ، بازسازی و هایپرتروفی تودهی عضلانی بهعنوان ابزاری برای سلولدرمانی مورد توجه قرار گرفتهاند.
در سال ۲۰۱۳، برای اولین بار دو داوطلب یک ساندویچ ساخته شده از گوشت مصنوعی در آزمایشگاه را امتحان کردند و این شروعی بر استفاده از گوشت مصنوعی (آزمایشگاهی) بود که محققان آن را تولید کرده اند.
در ادامه از آنها خواسته شد که صادقانه در مورد چگونگی طعم و مزه آن توضیح دهند و تفاوت آن را با برگرهای معمولی ذکر کنند. یکی از آنها بیان کرد: “این گوشت طعم شدیدی دارد” در حالی که داوطلب دوم گفت: “بافت این نمونه ها در دهان شبیه گوشت احساس می شود.” هر دو داوطلب بیان کردند که فقدان چربی در برگر، آن را کمی خشک کرده است، اما در مجموع گوشت کشت شده در آزمایشگاه بسیار نزدیک به گوشت معمولی است.
در خال حاضر با گذشت پنج سال و توسعه این فناوری، هفت شرکت در حال تحقیقات بر روی گوشت مصنوعی تولید شده در آزمایشگاه با هدف عرضه آن به بازار و تجارت همه گیر جهانی هستند و حتی برخی قصد فروش محصولات خود در سال جاری را دارند. برای برخی محققین علم مربوطه، گوشت کشت شده در آزمایشگاه یک پیروزی در عرصه بیوتکنولوژی محسوب می شود؛ برای برخی دیگر یک غذای جالب جدید و برای بسیاری، راهی برای کمک به رفع چالش های بزرگ غذایی و محیط زیستی و حتی شاید راه حلی برای نجات جهان باشد.
در آینده مصرف گوشت های مصنوعی عادی خواهد بود!همچنین این امر یک تغییر اساسی از نحوه تعامل همیشگی ما با گوشت است. خوردن گوشت همواره به معنای مرگ یک حیوان است، اما با کمک گوشت کشت شده، دیگر این مورد اتفاق نمی افتد.
میثم مسعودنیا
- 13
- 2