به گزارش ایسنا، این آزمایش شک و تردیدهایی برای دانشمندان و علاقه مندان بهمراه داشت و آنها معتقد بودند این فن آوری جدید نیست. نسخه ی قابل مقایسه با این آزمایش در سال ۲۰۰۲ اتفاق افتاد هنگامی که گروهی از پژوهشگران به یک میمون کمک کردند تا به وسیله ی قوه ی تفکر یک نشانگر را در روی صفحه ی کامپیوتر جابه جا کند این کار با رمزگشایی چندین نورون قشر حرکتی مغز میمون و تبدیل آن به سیگنال های قابل تشخیص انجام شد. این تحقیق تفاوت چندانی با فیلم منتشر شده توسط ایلان ماسک ندارد.
با افزایش نگرانی ها در مورد شرکت های خصوصی رسانه های اجتماعی و احتمال فروش اطلاعات ما توسط این شرکت ها به شخص سوم برای به دست آوردن سود، برخی نگرانند که فن آوری نورالینک نیز روزهای تاریک دیگری را رقم بزند که در آن به حریم خصوصی کاربران، اطلاعات آن ها و اصول اخلاقی زیست پزشکی افراد تجاوز شده و این اطلاعات به هرکسی که" ماسک" می خواهد فروخته شوند و تنها کاری که از دست ما برمی آید مشاهده ی سود شرکت نورالینک باشد. اما آیا علوم اعصاب و اتصال مغز و کامپیوتر با همان سرعتی که نورالینک می گوید در حال پیشرفت است؟
نورالینک دانشمندان و علاقه مندان به فن آوری را نگران نموده است
پروفسور آنا وکسلر( Anna Wexler) از بخش اخلاق پزشکی و سیاست های سلامت دانشگاه پنسیلوانیا می گوید:من شک دارم که در آینده ی نزدیک دستگاه های دقیقی که فکر را می خوانند داشته باشیم. علم اعصاب درک کمی از عملکرد مغز و از آن کمتر توانایی رمزگشایی فعالیت های مغز دارد. با این حال نمی توان پیشرفت های چشم‌گیر نورالینک را انکار کرد.
وکسلر ادامه داد:در حقیقت ، ایده ی کنترل یک نشانگر توسط میمون یا انسان ایده ی جدیدی نیست. ولی نورالینک پیشرفت های فنی قابل توجهی داشته که از آن جمله ساخت دستگاه بی سیم و کاشت موفقیت آمیز الکترودهایی در مغز است.
ماسک با تقلید از انتظارات پژوهشگران در اوایل سال ۲۰۰۰ انتظار دارد که این تراشه مغز بتواند به افرادی با مشکلات عصبی کمک کند و یا حتی هوش انسان و هوش ماشینی را ادغام کند و یک ابرانسان بسازد.
ممکن است در خصوص خطر کامپیوترهایی که ذهن را می خوانند کمی بزرگنمایی شده باشد
وکسلر می گوید:چیزی که من را مضطرب می کند ادعاهای اشتباه است. کارمندان نورالینک، دانشمندان و مهندسانی هستند که بر روی توسعه ی دستگاهی کار می کنند که اهداف پزشکی دارد. با این حال بنیان گذار این شرکت علاقه دارد ادعاهای بزرگی مثل درمان همه ی بیماری ها و ترکیب انسان و هوش مصنوعی مطرح کند.
حتی اگر نورالینک ایلان ماسک به موفقیت بزرگی در زمینه ی فناوری دست یابد ما هم چنان باید با پیامدهای اجتماعی دستگاهی که قادر به خواندن ذهن است مقابله کنیم.
سوزان اشنایدر( Susan Schneider)، روانشناس شناختی و فیلسوف در ایمیلی به روزنامه ی Observer بیان کرد:من در حالیکه برای کاربردهای درمانی این تراشه ها برای آن دسته که مشکلات حرکتی و ذهنی دارند هیجان زده ام ولی نگران گسترش بيش از اندازه ی آن در آینده نیز هستم.
وی ادامه داد:بدون وجود مقررات مناسب، افکار درونی شما و اطلاعات زیست سنجی شما میتواند به فروش برسد و امکان دارد در آینده مردم برای ادامه شغل شان مجبور به استفاده از این تراشه ها باشند.
آزمایش نورالینک بر روی حیوانات انتقاد گروه هایی از جمله بنیاد مردمی رعایت اصول اخلاقی در برابر جانوران را بهمراه داشته است ولی پیشرفت های اساسی از زمان نخستین آزمایش ارتباط مغز و کامپیوتر بر روی میمون در دهه ها قبل و اکنون نشان می دهد که ماسک و یا هر فرد دیگری چقدر به تحقق مفهومی مثل نورالینک و رساندن آن به پتانسلی که قولش را داده اند نزدیک شده اند.
- 19
- 6
