این اگرچه مجازات جرم در برخی از موارد مانند دوران انتخابات یا از سوی افرادی خاص تشدید نشده، ولی ارتکاب آن حساسیت خاصی ایجاد می‌کند. چنانچه اگر فردی عادی مرتکب این بزه شود، ممکن است او را نا‌آگاه و غیرمطلع بدانیم و اگرچه جهل به قانون، رافع مسئولیت نیست، برای او مجازات خفیف‌تری در نظر گرفته شود، اما اگر این رفتار از افرادی مانند قضات، وکلای دادگستری، نمایندگان مجلس و یا کاندیداهای ریاست‌جمهوری سر بزند، قانونگذار برای حفظ حرمت کسی که در مورد او نشر اکاذیب صورت گرفته، شرایط خاصی را تعیین کرده و تخفیفاتی که قاضی می‌تواند در مورد اشخاص دیگر در مجازات اعمال کند، در خصوص این‌گونه افراد عملی نخواهد شد.
از سوی دیگر برخی از مسائل و موضوعات ممکن است در شرایط خاصی گفته شده باشد و گوینده آن را مشروط به شرایطی کرده باشد. برای مثال باید به اظهارات رئیس‌جمهور فعلی ایران اشاره کرد که در سال ۹۲ گفته بود اگر ما امکانات و خدمات گردشگری برای جهانگردان فراهم کنیم و ایران بتواند ۱۰میلیون گردشگر را در مدت ۴سال جذب کند می‌توان با درآمد حاصل از این خدمات که رئیس‌جمهور آن را ۱۳میلیارد دلار تخمین زده بود، برای ۴میلیون نفر کار ایجاد کرد.
در این مورد، اگر به نامزد ریاست‌جمهوری گفته شود که شما به تعهدات خود عمل نکرده و دروغ گفته‌اید که برای چهار‌میلیون نفر کار ایجاد می‌کنید، بنابراین شما فاقد صلاحیت و دارای توان مدیریت نیستید، بدون آنکه شرایط آن ذکر شود، این موضوع می‌تواند از مصادیق نشر اکاذیب باشد و با توجه به شخصیت نامزدها و شخصیت رئیس‌جمهور این عمل باید در مراکز قضائی مورد پیگرد قرار گیرد و نباید به گوینده تخفیف داد. انتساب این اتهام به کسی که رئیس قوه مجریه است، برای بی‌اعتبار کردن و خدشه‌دار کردن شخصیت او که منتخب اکثریت مطلق مردم ایران است و ۴سال هم سکاندار امور اجرایی کشور بوده، لطمه بزرگی است.
- 10
- 6
