«حاملگی در نوجوانی و کودکی عوارضی دارد که تا چند نسل از بین نخواهد رفت» این عنوان گزارشی از نشریه آتلانتیک است که درباره وضعیت کودکانی نوشته شده که مادرانشان در دوران نوجوانی باردار شده‌اند و زندگی سختی دارند.
بر اساس گزارش آتلانتیک، کودکانی که مادرانشان در نوجوانی باردار شده‌اند، در مقایسه با کودکانی که والدین بالغ دارند، تولد‌های ناخواسته بیشتری دارند و با عدم توانایی‌هایی نظیر مهارت سوادآموزی و کنترل خویشتن مواجه هستند.
از طرفی بر اساس مطالعات انجام شده، این کودکان خود در معرض حاملگی در دوران نوجوانی‌اند. با وجود اینکه حاملگی در نوجوانی یک مساله ژنتیک نیست، اما ویژگی موروثی دارد. کودکانی که مادران نوجوان داشته‌اند وضعیت والدینشان را از جمله فقر و بی ثباتی‌های خانوادگی را به ارث می‌برند و به طور بالقوه احتمالا بروز حاملگی در نوجوانی برای آنها بیشتر است.
اما خبر خوب این است که مادران دنیا در حال حاضر تمایل بیشتری به حاملگی در سنین بالاتر پیدا کرده‌اند و در آمریکا نرخ حاملگی در نوجوانی نسبت بین ۱۹۹۰ تا ۲۰۱۶ به یک‌سوم تقلیل پیدا کرده است.
خبر بد؟ تاثیر حاملگی در نوجوانی تا چند نسل بعد همچنان حس می‌شود. مطالعاتی که اخیرا در ژورنال PLOS One منتشر شده نشان می‌دهد داشتن مادربزرگی که اولین فرزند خود را در نوجوانی به دنیا آورده است، می‌تواند تعیین کننده این باشد که آیا یک کودک در مدرسه ضعیف‌تر خواهد بود یا خیر. حتی اگر این کودکان فرزند مادرانی باشند که در سنین بالاتر مادربزرگشان به دنیا آمده‌اند.
این کودکان در واقع ۳۹% بیشتر از سایرین احتمال قرار گیری در دهک‌های پایین رده بندی دانش‌آموزان را دارا هستند.
الیزابت وال ویلر استاد دانشگاه اسنفورد در دانشکده پزشکی در مطالعه بر روی ۱۱ هزار و ۳۰۰ کودک کانادایی بین سال‌های ۲۰۰۰ تا ۲۰۰۹ انجام داده آمادگی کودکان برای مدرسه، دانش عددی اولیه و توانایی ارتباط برقرارکردن این کودکان را مورد بررسی قرار داده است.
مطالعات نشان داده آمادگی برای مدرسه در میان کودکانی که مادر یا مادر بزرگشان در نوجوانی باردار نشده‌اند بیشتر از دیگر دانش‌آموزان است. در میان آنها تنها یک چهارم در کودکستان آماده رفتن به مدرسه نبودند. در عین حال تقریبا نیمی از دانش آموزانی که مادر یا مادربزرگشان در کودکی باردار شده‌اند، آمادگی مدرسه رفتن را نداشتند.
اما آنچه حائز اهمیت است این است که ارتباط و نسبت بین آمادگی برای مدرسه رفتن و سن مادر شدن مادر بزرگشان، رابطه مستقیم بوده حتی اگر مادر خودشان در سنین نوجوانی مادر بزرگشان متولد نشده باشد.
از میان کودکانی که مادرانشان در نوجوانی باردار شده اند، ۴۱ درصد آماده مدرسه رفتن نبودند. این رقم برای کودکانی که تنها مادربزرگشان تجربه بارداری در نوجوانی را داشته، ۳۴ درصد بوده است.
وال ویلر این نتایج را به اثر ماندگار پدیده حاملگی در نوجوانی گره زده و گفته توانایی پذیرش سیستم آموزشی با مقوله بارداری در سنین پایین ارتباط مستقیم دارد.
به گفته وال ویلر، آنچه این تحقیقات واقعا نشان می‌دهد ارزش حمایت از مادران جوانی است که در نوجوانی باردار شده‌اند، بسیار زیاد است. این حمایت‌ها نه تنها زندگی خود آنها را ارتقا می‌بخشد بلکه زندگی فرزندان و نوه‌هایشان را نیز بهبود خواهد بخشید.
- 14
- 1
