با گذشت چند هفته از برگزاری مجمع و خروج یکی از منتقدان سرسخت سرپرست از مجموعه هیأت رئیسه، ماجدی سناریوی خود را فاش کرد و از نام نویسی در انتخابات آتی فوتبال خبر داد و پس از آن در گفتوگو با عادل فردوسیپور از دلنگرانی خود برای موفقیت فوتبال ایران سخن گفت. حضور میرشاد ماجدی در انتخابات فوتبال به عنوان یک کاندیدا هیچ منع قانونی ندارد اما وی اصرار دارد همزمان با نام نویسی به عنوان کاندیدای پست ریاست فدراسیون فوتبال به عنوان سرپرست فدراسیون نیز باقی بماند، که این مسأله با مسئولیتی که در حال حاضر ماجدی در هیأت رئیسه فدراسیون فوتبال برعهده دارد همخوانی ندارد، هرچند که احسان اصولی سخنگوی هیأت رئیسه فدراسیون فوتبال این موضوع را بلامانع دانست اما با مرور آنچه در عرف بینالمللی رعایت میشود این حقیقت آشکار میشود که ماجدی عملاً نمیتواند به صورت همزمان دو مسئولیت را در فوتبال برعهده گیرد.
میرشاد ماجدی در انتخابات اسفند ۱۳۹۹ به عنوان کارشناس در انتخابات نام نویسی کرد و در نهایت با آرای اعضای مجمع به عنوان عضو هیأت رئیسه فدراسیون فوتبال شهاب عزیزی خادم انتخاب شد، پس از عزل شهاب عزیزی خادم در اسفند ۱۴۰۰ پیش از یک سالگی فدراسیون عزیزی خادم، اعضای هیأت رئیسه پس از جلسهای طولانی نام او را به عنوان سرپرست فدراسیون فوتبال اعلام کردند تا امور اجرایی فدراسیون فوتبال را برعهده بگیرد. یعنی اینکه میرشاد ماجدی به عنوان عضو هیأت رئیسه به شکل موقت تا زمان برگزاری انتخاب سرپرست فدراسیون فوتبال است و این بدان معنا نیست که دوره جدیدی از مسئولیت برای وی آغاز شده است، از این رو وی برابر قواعد بایستی یا دوره خدمتش در فوتبال به پایان رسیده باشد یا اینکه استعفا دهد تا بتواند بدون مانع در انتخابات شرکت کند، در حالی که هیچ یک از این دو حالت رخ نداده است.
شاید این باور در جامعه وجود داشته باشد که همانطور که علی کفاشیان، مهدی تاج، حیدر بهاروند در ایران یا شیخ سلمان یا اینفانتینو در کنفدراسیون فوتبال آسیا و فیفا پس از اتمام دوره مدیرتشان مجدداً اقدام به نام نویسی کردند، ماجدی نیز مشکلی برای نام نویسی نداشته باشد اما مشکل ماجدی این است که وی هنوز دوره چهار ساله عضویتش در هیأت رئیسه به اتمام نرسیده به همین دلیل نمیتواند همزمان برای تصاحب دو پست در هیأت رئیسه اقدام کند. افرادی چون کفاشیان، تاج و بهاروند یک دوره کامل را سپری کردند سپس به عنوان کاندیدا نام نویسی کردند اما این موضوع برای ماجدی ممکن نیست چون او به عنوان منتخب مجمع در قالب یک از اعضای هیأت رئیسه از مجمع رأی گرفته است یعنی دارای کرسی است و یک فرد برابر اساسنامه به هیچ عنوان نمیتواند برای دو کرسی دارای حق رأی اقدام کند. از طرفی دیگر چنانچه ماجدی به عنوان نامزد ریاست فدراسیون فوتبال در انتخابات هشتم شهریورماه پیروز شود، بایستی از هیأت رئیسه استعفا دهد که این اتفاق هزینه مالی بسیار سنگینی برای فوتبال ایران به همراه دارد، چون بایستی طبق اساسنامه یک بار دیگر مجمع برگزار شود تا جانشین ماجدی در این سمت برگزیده شود که با احتساب هزینههای برگزاری جلسه مجمع فدراسیون فوتبال و هزینه رفت و برگشت اعضا به تهران و اسکان آنها در پایتخت مبلغی حدود ۶۰۰ تا ۷۰۰ میلیون تومان در خوشبینانهترین حالت ممکن به فوتبال خسارت وارد میشود تا جانشین ماجدی انتخاب شود، در شرایطی که وی میتواند با استعفا از مسئولیت کنونی خود مانع وقوع چنین اتفاقی شود تا در مجمع هشتم شهریورماه تکلیف همه چیز روشن شود.
با احتساب این شرایط به نظر میآید حالا که میرشاد ماجدی قصد دارد برای کمک به حوزه فوتبال به شکل رسمی وارد عمل شود، از همین ابتدای کار حس مسئولیتپذیری را به عینه ثابت کند و با استعفا از عضویت در هیأت رئیسه فدراسیون فوتبال مانع بروز ابهامات جدید و خسارت احتمالی به فوتبال شود، از طرفی با اقدام به کنارهگیری ماجدی میتواند قانون پذیری خود را به اثبات رساند و این فرضیهها و شائبههای احتمالی را به کلی از بین ببرد تا رقابت انتخاباتی هشتم شهریورماه در فضایی آرام و به دور از شائبههای خاص مبنی بر مهندسی انتخابات برگزار شود.
- 15
- 2