به گزارش اعتماد، علی ولی‌اللهی-تعدادی از مدیران سابق سرخابی‌ها در نامه‌ای خطاب به رییس‌جمهور خواستار توقف پروسه خصوصی‌سازی سرخابی‌ها به شیوه فعلی شدند. در بخشی از این نامه آمده است: «به دلیل غفلت از اصول و موازین حاکم بر ورزش، آسیب‌ها و پیامدهای واگذاری غیرکارشناسی و شیوه نادرست خصوصی‌سازی باشگاه‌های استقلال و پرسپولیس که در مغایرت کامل با اهداف تحول‌آفرین دولت مردمی و دیدگاه‌های کارشناسان مدیریت ورزش کشور انجام شده است، عوارض ناگواری در پیش رو قرار دارد و از آنجایی که ورزش و فوتبال در جایگاه اتاق شیشه‌ای در منظر عمومی قرار دارد این‌گونه خطاهای فاحش مدیریتی خدای ناخواسته باعث سلب اعتماد عمومی از دولت سیزدهم خواهد شد.»
در بخش دیگری از این نامه آمده: «متاسفانه وعده‌های سازمان خصوصی‌سازی نسبت به رعایت الزامات AFC و استانداردهای لازم و زمان تعیین شده باعث چالش‌های بسیار سنگینی برای فوتبال و اعتبار ورزش کشور گردیده است.» کسانی که این نامه را امضا کرده‌اند در انتها از ابراهیم رییسی خواسته‌اند: «جلوی قربانی‌سازی و به نوعی به حراج گذاشتن این دو باشگاه مردمی را بگیرید و دستور توقف اجرای روند فعلی خصوصی‌سازی سرخابی‌ها را صادر فرموده و کارگزاران دولت را ملزم سازید به جای دادن بیانیه بابت توجیه وضع موجود از موازین سند تحول مردمی که با امضای شما درباره نحوه خصوصی‌سازی که منطبق با نظر کارشناسان خبره و ضوابط سازمان‌های بالادستی هم هست، تبعیت نموده و به منظور حسن انجام کار به وزیر محترم ورزش و جوانان کشور به عنوان دبیر شورای عالی ورزش دستور فرمایید تا با قید اهمیت بالا روش و مدل درست خصوصی‌سازی باشگاه‌ها در دستور کار شورای عالی ورزش کشور با حضور کارشناسان خبره قرار گیرد.»
یکی از افرادی که این نامه را امضا کرده، امیررضا واعظ‌آشتیانی، مدیرعامل اسبق استقلال است که سابقه معاونت سازمان تربیت بدنی را نیز در کارنامه دارد.
به جای خرید باشگاه بیلبورد اجاره کنند!
واعظ‌آشتیانی در رابطه با چرایی نوشتن این نامه خطاب به رییس‌جمهور به روزنامه اعتماد گفت: «ما با خصوصی‌سازی این دو باشگاه مخالف نیستیم. نه این دو باشگاه که سایر باشگاه‌ها که خصولتی هستند باید در زمان مناسب واگذار شوند. اما آیا واقعا ورزش ایران توجیه اقتصادی دارد برای سرمایه‌گذاری؟ اگر توجیه اقتصادی دارد چرا همه باشگاه‌ها فقط هزینه می‌کنند و هیچ درآمدی ندارند؟ نه فوتبال که رشته‌های دیگر هم همین است. ما اصلا نظام باشگاهداری و از آن مهم‌تر بخش‌های حمایتی نداریم. مهم‌تر از اینها اینکه لیگ حرفه‌ای ما در بعضی رشته‌ها گران است. یعنی شما فرض کنید نظام باشگاهداری هم داریم و بسته حمایتی و وام با سود پایین هم داشتیم ولی با لیگ گران نمی‌شود سرمایه‌گذار را دعوت کرد که بیاید و سرمایه‌گذاری کند. در برخی رشته‌ها بخش خصوصی هم که وارد می‌شود چند زمانی هست و بعد هم می‌رود، چون برایش جز هزینه چیز دیگری ندارد.» او ادامه داد: «عده‌ای معتقدند افراد می‌آیند سرمایه‌گذاری می‌کنند برای اینکه شهرت به دست بیاورند. خب اگر بنا به شهرت باشد طرف می‌تواند با نازل‌ترین قیمت تمام بیلبوردهای تهران و شهرستان‌ها را اجاره کند و عکس خودش را بچسباند. این استدلال منطقی نیست. این نشان می‌دهد اقتصاد ورزش ما دچار چالش است. ما اصلا اقتصاد ورزش نداریم. توجیه اقتصادی وجود ندارد.»
واعظ‌آشتیانی افزود: «وقتی چنین فضایی وجود دارد که استقلال و پرسپولیس قابلیت درآمدزایی و سودآوری ندارند، اقداماتی شبیه فروختن سهام و ... اقدام نابجایی بوده و نباید تمکین می‌کردند. باید مراقبت بیشتر می‌کردند. باید کار کارشناسی بیشتر می‌کردند. بعد هم آمدند بلوکی بفروشند که مشتری هم پیدا نشد. این را خود سازمان خصوصی‌سازی گفت. چرا؟ چون ورزش ما به گونه‌ای پیش می‌رود که توجیه اقتصادی نیست. در ورزش ما دولتی‌ها و خصولتی‌ها حضور دارند.»
۵ هزار میلیارد تومان در فوتبال ما هزینه می‌شود
معاون اسبق سازمان تربیت بدنی با برآورد باورنکردنی گردش مالی فوتبال ایران در ادامه به «اعتماد» گفت: «البته اگر دولت پای خودش را از ورزش و مخصوصا فوتبال کنار بکشد اصلا همه چیز تعطیل می‌شود. این انتقاد وجود دارد که دولت چرا هزینه می‌کند. در فوتبال برآورد شده که قریب ۵ هزار میلیارد تومان پول در فوتبال هزینه می‌شود و عایدی هم ندارد. شعف و نشاط جامعه به این نیست که دولت ۵ هزار میلیارد تومان از بیت‌المال هزینه کند. عقل سلیم می‌گوید که با پول مردمی و مشارکت مردمی بیایند این شور و شعف‌ها و شادابی به جامعه تزریق شود. در کشورهای دیگر سرمایه‌گذاران بخش خصوصی هستند که رشته‌های مختلف ورزشی را برعهده گرفتند و آن شور و شعف با بخش خصوصی به جامعه تزریق می‌شود. دولت نظارت می‌کند و حمایت و این هنر مدیریتی‌شان است. در اقتصادی که دستوری و دولتی است واگذاری این دو باشگاه چه مشکلی را حل می‌کند؟ ضمن اینکه خود دولت هم یک سند تحولی را طرح کرد که باید بر اساس آن اتفاقات مربوط به خصوصی‌سازی انجام می‌شد. خب سازمان خصوصی‌سازی به آن هم عمل نکرد. دستوری که آقای رییس‌جمهور داده هم در نظر گرفته نشده. خب وقتی عمل نشده و فرداهایی اتفاقات خاصی پیش بیاید همراه با تبعات اقتصادی و سیاسی و اجتماعی چه کسانی می‌خواهند پاسخگو باشند؟»
۷.۵ درصد از ۱۰ درصدی که سهام سرخابی‌ها را خریدند مردم عادی نبودند
مدیرعامل اسبق آبی‌ها در ادامه پیرامون فروش ۱۰ درصد از سهام دو باشگاه دست به افشاگری زد و اظهار داشت: «از این ۱۰درصد سهامی که واگذار شد به آحاد مردم، چیزی حدود دو و نیم درصد را مردم خریدند. بقیه را شخصیت‌های حقوقی خریدند. آن هم به توصیه و دستوری که به آنها داده شده بود. تنها ۲.۵ درصد حمایت شد. آن آدرس‌های غلط که سرخابی‌ها میلیون‌ها هوادار دارند اینجا معلوم می‌شود. آیا میلیون‌ها هوادار داشتن به این معناست که حدود ۷۰ تا ۸۰ هزار نفر سهام بخرند و آخرش به ۱۰ درصد هم نرسند؟ این نشان می‌دهد سازمان خصوصی‌سازی رفته به سمتی که آدرس‌های اشتباه از افراد اشتباه بگیرد.»
تصمیمات سازمان خصوصی‌سازی برای بهره‌برداری سیاسی است
واعظ‌آشتیانی در واکنش به این سوال که چرا سازمان خصوصی‌سازی این همه حول دو باشگاه استقلال و پرسپولیس دیده می‌شود، توضیح داد: «آن چیزی که برآوردها نشان می‌دهد و در افکار عمومی مطرح می‌شود، این است که برخی می‌خواهند استفاده سیاسی کنند. تحلیل‌هایی که وجود دارد، این است که پای بهره‌برداری سیاسی در میان است. البته امیدوارم این‌طور نباشد. ولی این شائبه به وجود آمده و مسوولان سازمان خصوصی‌سازی باید یک مقدار مدبرانه‌تر و منطقی‌تر و بدون حاشیه مسائل را جلو ببرند. اینکه صحبت‌های خاصی انجام می‌گیرد یا مجمع دو باشگاه برگزار نمی‌شود، همه هدایت شده است. حالا چه از طریق وزارت ورزش یا ... کاملا روشن است که بنا بوده مجامع دو باشگاه برگزار نشود و برداشت من از این موضوع این است که شائبه سیاسی بودن تصمیمات بعید نیست.»
آنهایی که سهام دو باشگاه را به مردم فروختند پاسخگو باشند
او در پاسخ به این سوال که اگر روند واگذاری دو باشگاه همین امروز متوقف شود، تکلیف سهام‌های فروخته شده چه خواهد شد، گفت: «همان کسانی که این سهام‌ها را واگذار کردند باید پاسخگو باشند. اینکه بابت این سهام‌هایی که فروخته شده و سهامدارهایی که متوقع هستند بابت سهامی که خریدند، سود کنند که البته این اتفاق نخواهد افتاد، باید جواب دهند. استقلال و پرسپولیس همه پول‌شان را در فصل گذشته هزینه کردند. تازه آقایان مدعی بودند این دو باشگاه سودده هستند. اصلا یکی از شعارهای‌شان این بود که سرخابی‌ها سودده هستند و به سوددهی می‌رسند. از ادبیاتی مثل شفاف‌سازی که صورت می‌گیرد، چون در بورس هستند، استفاده می‌شد. رییس سازمان خصوصی‌سازی گفت: بزرگ‌ترین خدمتی که صورت گرفته، این است که دو باشگاه شفاف شدند. خب اگر شفاف شدند چرا به یک‌باره متوجه شدیم که هزینه گزافی در استقلال و پرسپولیس صورت گرفته؟ معنی و مفهوم صحبت ایشان این است که هر شرکت خصوصی که در بورس هست شفاف است و هر کس در بورس نیست غیرشفاف است. این چه منطقی است؟ این نشان می‌دهد حرف غیرحرفه‌‌ای است. اینکه ادعا می‌کنند چون استقلال و پرسپولیس در بورس رفتند شفاف شدند از کجا آمده؟ همان اتفاقاتی که در سال‌های گذشته پس پرده رخ می‌داد و منجر به زیان‌های انباشته می‌شد در حال رخ دادن است. وزارت ورزش چه نظارتی داشته؟ سازمان خصوصی‌سازی چه نظارتی داشته؟ نظارتی نبوده و اتفاقات قبلی تکرار شده.»
تیم‌های صنعتی بالای هزار میلیارد هزینه کردند
دوشنبه شب و در برنامه فوتبال برتر سرپرست استقلال از هزینه نجومی این باشگاه در فصل گذشته پرده برداشت. واعظ‌آشتیانی که خود سابقه مدیرعاملی استقلال را دارد در واکنش به اینکه هواداران انتظار دارند تیم‌شان با هزینه زیاد ستاره‌های بزرگ به خدمت بگیرد و برخی معتقدند این پول باید از طریق فروش سهام به دست بیاید، اظهار داشت: «مگر سهام باشگاه گذاشته شده که فروخته شود و مرتب هزینه کنند؟ چون ورزش ما توجیه اقتصادی ندارد هر چه به درآمد این باشگاه‌ها اضافه شود مضاعف هزینه می‌شود. اول اینکه مدیران ما حرفه‌ای نیستند و دوم اینکه راهکار اقتصادی بلد نیستند و سوم توجیه اقتصادی هم فراهم نیست. در این شرایط هر چه درآمد بیشتر شود هزینه هم به مراتب از آن بیشتر خواهد شد. در نهایت در پایان حساب مالی می‌بینیم که دچار زیان شدند. مدیران موجود یاد گرفتند فقط هزینه کنند. درآمدزایی بلد نیستند. تقصیری هم ندارند، چون فرهنگ درآمدزایی وجود ندارد. فرهنگ یک مدیر اقتصادی نیست. بیشتر افراد را می‌آورند که مبصری کنند تا مدیریت.»
امروز اعتراض کردیم که فردا نگویند چرا نگفتید!
واعظ‌آشتیانی در ادامه به هزینه‌های عجیب برخی تیم‌های صنعتی اشاره کرد و افزود: «پول بی‌زبان توسط خصولتی‌ها هزینه می‌شود و هیچ نظارتی هم وجود ندارد. مشکل ما سر نظارت است. نظارت خارج از سازمان باید باشد، چون اگر نظارت درون سازمان باشد، چون زیرمجموعه کارخانجات هستند، کارخانجات هم برای‌شان مهم نیست و پول خرج می‌کنند. ولی اگر سازمان‌های برون سازمانی نظارت کنند که پول به چه صورتی و بر چه مبنایی خرج شده شرایط فرق می‌کند. شنیده شده که برخی باشگاه‌های صنعتی بالای هزار میلیارد هزینه کردند. اینها باید بررسی شود.» او در پایان و در پاسخ به این سوال که چقدر امیدوار است این نامه تغییری در شرایط موجود رقم بزند، گفت: «ما وظیفه مدیریتی و تجربی و کارشناسی‌مان را انجام می‌دهیم. حالا گوش کردند که چه بهتر. نکردند هم که هیچ. ما وظیفه داریم بگوییم که در آینده نگویند چرا نگفتید.»
- 16
- 2
