راجر فدررستاره ای که ۳۶ سالگی احساس پیری نمی کند

به گزارش ماهنامه دیده بان، باورنکردنی به نظر می رسید، اما راجر فدرر در ۳۵ سالگی، بعد از ۱۰ بار متوالی به بن بست رسیدن در گرند اسلم های مختلف دنیای تنیس، سال ۲۰۱۷ را شگفت انگیز آغاز کرد و در اولین رقابت از چهارگانه بزرگ سال، به فینال رسید و در یک مسابقه نزدیک، حساس و فراموش نشدنی، رقیب دیرینه اش رافائل نادال را از پیش رو برداشت تا رکوردش در دنیای تنیس را دست نیافتنی تر کند.

قبل از شروع تورنمنت، از فدرر به عنوان بخت هفدهم قهرمانی نام برده می شد اما سوپراستار سوییسی، به بهترین شکل از حذف ناباورانه جو کوویچ و اندی ماری استفاده کرد و با نمایش هایی قهرمانانه، نشان داد که حتی در این سن و سال نیز قصد کنارکشیدن و کوتاه آمدن ندارد. در استرالیا، راجر فشار بسیار زیادی به بدنش وارد کرد و در کنار آمادگی فیزیکی، از تجربه اش نیز به خوبی استفاده کرد تا همه رقبا را یک به یک شکست بدهد.

بدون تردید این عصر از تاریخ تنیس بیشتر از هر ستاره دیگری، با فدرر به ذهن سپرده خواهدشد. همان طور که سوییس را نیز در کنار ساعت و سازمان ملل، با نام راجر افسانه ای می شناسند. در مداومت فدرر و توانایی تمام نشدنی او برای رسیدن به موفقیت، چه رازی وجود دارد؟ راجر چه کارهایی انجام می دهد که در ۳۵ سالگی نیز در زمین تنیس در اوج شادابی و طراوت است؟ شاید مرور برش هایی از زندگی روزمره این تنیسور بزرگ، به کشف این رازها کمک کند.

آقای سختکوش

راجر فدرر اساسا زندگی خانوادگی شلوغی دارد. او در سال ۲۰۰۹ صاحب دو دختر دوقلو و در سال ۲۰۱۴ صاحب دو پسر دوقلو شده اما لئو، لنارت، مایلا و شارلین هرگز موجب نشده اند که تمرکز پدرشان از ورزش قهرمانی منحرف شود. پی بردن به اینکه راجر، یک مرد خانواده و یک جنتلمن واقعی است، کار چندان دشواری به نظر نمی رسد اما او هیچ وقت ورزش را قربانی زندگی خانوادگی اش نکرده و از سختکوشی و تمرین فاصله نگرفته است.

سفرهای طولانی، ساعت های متوالی تمرین و دشواری های زندگی حرفه ای، همیشه همراه راجر بوده اند تا او دوباره به قله تنیس جهان برگردد.

رژیم غذایی

اگر پای یک رژیم غذایی دقیق و بدون نقص در میان نبود، راجر نمی توانست به جایگاه اسطوره ای امروزی اش در دنیای تنیس برسد و حتی در ۳۵ سالگی، با اقتدار و شادابی در زمین تنیس دیده شود. جالب است بدانید او قبل از انتخاب اولین سرمربی حرفه ای، یک متخصص تغذیه را به استخدام درآورد تا در یک برنامه روزانه استاندارد، به کمک دریافت انرژی درست و لازم از غذاهای مختلف، شرایط جسمی اش را به اوج برساند.

حتی در روزهای مصدومیت و دوری از میادین نیز، فدرر رژیم غذایی ویژه اش را ترک نمی کند. به طور معمول بعد از هر جلسه تمرینی سخت و فشرده، راجر به سراغ غذاهای پروتئین دار می رود تا عضله هایش را حفظ کند.

در روزهای مسابقه نیز کربوهیدرات های سبک برای این ورزشکار در نظر گرفته می شود تا هم انرژی اش را تامین کند و هم از خسته شدن در امان بماند. موز و آبمیوه های طبیعی، در جریان مسابقه مورد استفاده نابغه سوییسی قرار می گیرند. وعده غذایی محبوب راجر فدرر، صبحانه است و او معمولا در شروع روز، صبحانه مفصلی می خورد. شیر کم چرب، نوشیدنی ثابت روزانه این ورزشکار است که با توجه به زادگاه او، چیز عجیب و غافلگیرکننده ای به نظر نمی رسد.

پرهیز قهرمانانه

قبل از کشف شدن استعداد بی نظیر فدرر در ورزش تنیس، او برای مدت کوتاهی دچار اضافه وزن شده بود اما جدی تر شدن تنیس در زندگی او، همه عادت هایش را تغییر داد. راجر در همه این سال های درخشان، هرگز با ذره ای اضافه وزن دیده نشده است. این اتفاق به کمک پرهیزهای غذایی او ممکن شده است. پاستا، غذای مورد علاقه این ورزشکار به شمار می رود اما او معمولا تنها بعداز پایان تورنمنت ها و در روزهای استراحت، سراغ این غذای پرکالری را می گیرد.

کارنامه استثنایی و درخشان راجر، به سادگی به دست نیامده و تک تک جام هایی که این قهرمان بالای سر برده، نشانه پرهیزهای مختلف او هستند. فدرر مرارت زیادی کشیده و از لذت های زیادی چشم پوشیده تا در تنیس، نامبر وان عصر خودش باشد. به جز غذا، راجر حتی برای تفریح به سراغ مصرف دخانیات نرفته و به بدنش هیچ لطمه ای وارد نکرده است.

یک همسر فداکار

زندگی مشترک با میرکا واورینیچ، یکی از برگ های برنده در زندگی راجر فدرر به شمار می رود. آن ها در سال ۲۰۰۰ در جریان رقابت های تنیس المپیک سیدنی با هم آشنا شدند. راجر در تیم المپیک کردان سوییس حضور داشت و واورینیچ برای تیم زنان سوییس به میدان می رفت. تنها دو سال بعد، میرکا برای همیشه تنیس را کنار گذاشت و از آن روز به بعد، خودش را وقف کرد تا فدرر در رقابت های جهانی بدرخشد و بهترین نتایج را به دست بیاورد. نتایج خیره کننده فدرر، بدون حضور واورینیچ هرگز به دست نمی آمدند.

فاکتوری به نام روحیه

هشت سال قبل در ملبورن، فدرر فینال حساس اولین گرند اسلم سال را در مقابل رافائل نادال برگزار کرد و در این مسابقه نزدیک، شکست خورد. او که در طول مسابقه به شدت آشفته و مضطرب به نظر می رسید، در پایان بازی نتوانست احساسات اش را کنترل کند و رو به روی دوربین ها، شروع به اشک ریختن کرد.

شاید همین اتفاق موجب شد فدرر تصمیمی جدی برای بازسازی روحیه اش بگیرد. از آن تاریخ به بعد، او با مشاوره های مداوم ذهنی، در زمین خونسردتر شده بود و رفتاری به مراتب حرفه ای تر از خود بروز می داد. برای رسیدن فدرر به این سطح خارق العاده، تمرکز و آمادگی روحی نقشی انکار نشدنی بازی کرده اند. درواقع او در کنار جسم و عضلات، به روحیه اش نیز شکل داده تا در روزهای حساس به بهترین شکل ممکن از آن استفاده کند.

آمادگی برای دویدن

شاید در نگاه اول تصور شود که یک تنیسور، نیاز چندانی به انجام تمرین های هوازی برای دویدن در مسافت های طولانی ندارد اما راجر به خوبی می داند که ظرفیت تنفسی، یکی از عوامل بسیار تعیین کننده برای به پیروزی رسیدن در تنیس است.

براساس آمار، یک تنیسور به طور متوسط در هر مسابقه ۱۱ کیلومتر مسافت را طی می کند و طبیعتا بدون انجام تمرین های هوازی، درخشیدن در زمین مسابقه و دوام آوردن تا گیم آخر برای هیچ ورزشکاری شدنی نخواهد بود.به همین خاطر است که جلسه های تمرینی فدرر، به طور معمول با انجام حرکات آغاز می شود.

تمرین مورد علاقه

بیشتر از هر تمرین دیگری، راجر به طناب زدن علاقه دارد. او حتی در یکی از مصاحبه ها به شوخی خودش را رکورددار طناب زدن در کشور سوییس معرفی کرده و به تمایل همیشگی به طناب زدن، اعتراف کرده است. به طور کلی پایه تمرین های روزانه فدرر، براساس تقویت عضلات پایش شکل می گیرد. یعنی اگر نادال را با ضربات ویرانگر دست چپ می شناسیم، فدرر با استقامت پاهایش در زمینه مسابقه شناخته می شود. او در طول بازی به خوبی به عضلات قدرتمند پایش تکیه می کند و به همین خاطر دیده ام که در یک نبرد برای حفظ تعادل دچار مشکل نشود.

محمد حسین عباسی