موفقیت تاریخی سانداکاران ایرانی در رقابت‌های جهانی ٢٠١٧، به سلطه چینی‌ها بعد از ٢٧سال پایان داد تا آنها از این اتفاق شگفت‌زده شده و به دنبال جبران این اتفاق در سال‌های آینده باشند. بدون شک اصلی‌ترین دلیل موفقیت ووشوکاران در کازان روسیه، ثبات در رأس این فدراسیون و البته کادر فنی تیم‌ملی است.
حسین اوجاقی که خودش قبلا قهرمانی جهان را تجربه کرده، سال‌هاست هدایت تیم‌ملی را بر عهده دارد و روند صعودی‌اش درنهایت به یک تاریخ‌سازی ختم شد. در ادامه گفت‌وگوی «شهروند» با حسین اوجاقی، سرمربی تیم‌ملی ساندای مردان را می‌خوانید.
* قبل از این‌که به مسابقات جهانی بروید، تصور می‌کردید به بهترین نتیجه تاریخ دست پیدا کنید؟
ما می‌دانستیم کار سختی پیش رو داریم؛ حتی وقتی وارد مسابقات شدیم، پیشرفت غیر قابل تصور چند کشور را دیدیم که نشان از سطح بالای رقابت‌ها داشت. تیم‌هایی چون مصر، هند، برزیل و فرانسه پیشرفت فوق‌العاده‌ای داشتند و ویتنام، کره‌جنوبی و فیلیپین نیز برای مدعیان ایران و چین دردسرساز شدند. ما برای کسب بهترین نتیجه به روسیه رفتیم و خدا هم به ما کمک کرد تا قهرمان شویم.
* شاید صعود راحت ٨ سانداکار اعزامی به فینال این تصور را برای برخی ایجاد کرده بود که سطح مسابقات پایین است؟
به این حرف‌و‌حدیث‌ها عادت داریم. اگر زمانی افت کنیم و در یک مسابقه کم مدال بگیریم، انتقادها بالا می‌گیرد؛ وقتی هم که ووشوکاران ایرانی در سطح جهان اینطور می‌درخشند، باز هم یک ایراد درمی‌آورند. رقابت‌های جهانی بالاترین سطح مسابقات ووشو محسوب می‌شود و دیگر نیازی نیست من درباره سطح آن توضیح دهم.
* شما دست به ریسک بزرگی زدید که ٣ نفر از ٥ ملی‌پوش اعزامی تیم مردان نخستين تجربه جهانی خود را سپری می‌کردند؟
بله؛ همین‌‌طور است. ما تلفیقی از جوان‌ها و باتجربه‌ها را به روسیه اعزام کردیم که البته این نفرات با توجه به نتایج انتخابی تیم‌ملی معرفی شدند. نفراتی چون صبری، تقوی و عارفی مقام نخستين تجربه خود را در مسابقات جهانی سپری می‌کردند اما جواب اعتماد ما را با کسب مدال طلا دادند. محسن محمدسیفی و حمیدرضا قلی‌پور هم که امتحان پس داده بودند.
* البته قلی‌پور برخلاف انتظارات تنها ملی‌پوشی بود که نتوانست به مدال طلا برسد؟
حمیدرضا قلی‌پور سال گذشته به دلیل مصدومیت جراحی سنگینی روی زانویش داشت. او مدتی هم درگیر کارهای شخصی‌اش بود و از تیم‌ملی دور شد اما امسال تصمیم گرفت برگردد. ما هم از این مسأله استقبال کردیم اما می‌دانستیم آمادگی همیشگی‌اش را ندارد.
با این حال برای معرفی نفر اعزامی سنگین‌وزن انتخابی برگزار کردیم که قلی‌پور در آن موفق بود و شاید اگر این اتفاق رخ نمی‌داد، در ترکیب تیم قرار نمی‌گرفت. در چند ماه سعی کردیم او را به آمادگی سال‌های گذشته‌اش برسانیم. به هر حال قلی‌پور پرافتخارترین ووشوکار ایران است و تا فینال هم خوب پیش رفت اما در دیدار نهایی به حریف چینی که نزدیک به ٣٠ کیلوگرم از او سنگین‌تر بود، باخت.
* برای نخستين‌بار در مجموع مردان و زنان، سانداکارا ایران قهرمان جهان شدند. چقدر نقش دختران ووشوکار را در این موفقیت موثر می‌دانید؟
٣ دختر ووشوکار ایران بهترین نتیجه را با کسب مدال طلا گرفتند. با این حال باید بگویم پیش از این هم اتفاق افتاده که دختران ایرانی ٣ مدال طلا کسب کنند اما نتیجه تیم مردان بی‌سابقه بود. ما در بهترین حالت در سال‌های گذشته ٣ طلا و یک برنز گرفته بودیم اما در این دوره ٤ طلا و یک نقره آوردیم که باعث قهرمانی ساندای ایران بعد از ١٣ دوره سلطه چینی‌ها شد.
* واکنش چینی‌ها به قهرمانی ایران چه بود؟
آنها از عملکرد ووشوکاران ایرانی متعجب بودند. چن گورنگ، رئیس چینی کمیته‌فنی فدراسیون جهانی که تمام مسائل فنی ووشوی چین نیز زیر نظر او انجام می‌شود، بعد از مسجل‌شدن قهرمانی ایران، به علی‌نژاد، رئیس فدراسیون کشورمان تبریک گفت. این مرد چینی کاملا مغرور است و همیشه نگاه بالا به پایینی به ما داشت اما او هم به قدرت ایران اعتراف کرد و لبخند تلخی داشت.
* این قهرمانی در سال‌های آینده برای ایران تکرار‌شدنی است؟
ووشوکاران ایران قدرت خود را به جهان نشان دادند؛ پس این قهرمانی تکرار‌شدنی است. با این حال من مطمئنم که چینی‌ها از همین حالا برای تکرار‌نشدن این اتفاق برنامه‌ریزی را آغاز کرد‌ه‌اند. ما هم نیاز به حمایت ویژه‌ای داریم تا قهرمانی خود را حفظ کنیم.
* بعد از قهرمانی در جهان چه توقعی از مسئولان ورزش دارید؟
من می‌گویم حتما نباید یک رشته المپیکی باشد تا به آن رسیدگی شود. ما در مسابقات جهانی تاریخ‌سازی کردیم و ورزشکاران این رشته نیاز به حمایت در زندگی شخصی و ورزشی خود دارند. قهرمان‌های جهان نباید دغدغه‌ای برای آینده خود داشته باشند. البته می‌دانیم پاداش‌ها در چارچوب یک آیین‌نامه پرداخت می‌شود اما توجه بیشتر به ووشو از هر نظر می‌تواند انجام شود. در شهرستان‌ها استعدادهای زیادی وجود دارند که با کمبود امکانات مواجه هستند. آنها وقتی می‌بینند قهرمان‌های بزرگ این رشته از نظر مالی حمایت نمی‌شوند، به سمت رشته‌های دیگر مثل والیبال و فوتبال می‌روند تا پول دربیاورند.
- 13
- 6
