رئیس ۷۱ ساله می‌خواهد ریاست ۲۸ ساله‌اش را در فدراسیون نجات غریق ادامه دهد.
سال‌های زیاد مدیریت که شاید به بیش از دو دهه و نزدیک به سه دهه هم بکشد، از آن دسته مواردی است که در ورزش ایران چند مورد آن یافت می‌شود! شاید نسل جوان ایران که به تازگی اخبار سیاسی و ورزشی را دنبال می‌کنند، در انتخابات ریاست جمهوری که چند ماه پیش برگزار شد با نام میرسلیم آشنا شده باشند. کاندیدای اصولگرا، عضو حزب مؤتلفه اسلامی و عضو مجمع تشخیص مصلحت نظام از سال ۱۳۷۵ تاکنون که با نام کامل «سید مصطفی آقا میرسلیم» در انتخابات اخیر شرکت کرد و با ۴۷۸ هزار و ۲۶۷ رأی نفر سوم شد. تکیه کلام او در مناظرات داغ تلویزیونی هنگام خطاب قرار دادن دیگر نامزدها این جمله به یاد ماندنی بود؛ «آقای ... اینو چی میگی؟!»
ریاست ۲۸ ساله
میرسلیم از سال ۱۳۶۸ تاکنون ریاست فدراسیون نجات غریق و غواصی ایران را برعهده دارد؛ یعنی چیزی حدود ۲۸ سال. اما با آیین‌نامه‌ای که به تصویب وزارت ورزش و جوانان رسیده، میرسلیم به دلیل شرایط سنی، نمی‌تواند در دوره جدید انتخابات این فدراسیون شرکت کند گرچه مسئولان این فدراسیون چیز دیگری می‌گویند و از حضور میرسلیم در انتخابات فدراسیون نجات غریق که قرار است برگزار شود، سخن می‌گویند!
در ۷۱ سالگی
طبق آیین‌نامه جدیدِ شرایط احراز داوطلبان ریاست فدراسیون‌های ورزشی، کسانی که سن‌شان از ۷۰ سال گذشته، دیگر نمی‌توانند از این پس کاندیدای ریاست شوند. بر همین اساس، احمد ناطق نوری که از سال ۶۸ تا ۹۶ به مدت ۲۸ سال ریاست فدراسیون بوکس را برعهده داشت، متولد ۱۳۱۶ است و ۸۰ سال دارد، در تاریخ دهم مردادماه سال جاری از سمت خود کناره گیری کرد و مسعود سلطانی‌فر، وزیر ورزش و جوانان هم طی حکمی او را به عنوان رئیس افتخاری فدراسیون بوکس انتخاب کرد.
محمود مشحون، رئیس فعلی فدراسیون بسکتبال هم شرایطی مشابه دارد. او که متولد ۱۳۲۰ است و ۷۶ سال دارد، از سال ۱۳۸۱ تاکنون، بیش از ۱۵ سال است که به صورت متولی ریاست این فدراسیون را برعهده دارد. او که در سال ۹۴ در سمت خود ابقا شده، دو سال دیگر رئیس فدراسیون است اما با توجه به شرایط سنی، هنوز معلوم نیست که وضعیت حضورش در فدراسیون بسکتبال چگونه خواهد شد! اما اوضاع برای میرسلیم فرق می‌کند. او که متولد ۱۹ خرداد ۱۳۲۶ است، در حال حاضر ۷۰ سال و چهار ماه و پنج روز دارد و در ۷۱ سالگی به سر می‌برد و برای همین طبق خبری که روز ۱۷ مهرماه منتشر شد، نتوانست برای دوره چهارم ریاست فدراسیون نجات غریق ثبت نام کند. ضمن اینکه شنیده می‌شود حدود ۱۲ نفر برای انتخابات این فدراسیون کاندیدا شده‌اند. نکته اینکه میرسلیم ۳ دوره از طریق مجمع انتخاباتی رئیس شده و سال‌های پیش از آن را به صورت انتصابی بر صندلی ریاست جلوس کرده است.
انتقادها از فدراسیون
فدراسیون نجات غریق به تازگی با انتقادهای زیادی نسبت به پیگیری حقوق این صنف مواجه بوده و نبود سازماندهی مناسب و تفکیک فعالیت منجیان غریق و مربیان شنا و همچنین فعالیت افراد بدون در اختیار داشتن گواهینامه معتبر یا گواهینامه‌های بدون اعتبار، مهمترین محورهای نقد به فدراسیون نجات غریق بوده است.
می‌خواهد بماند!
این موضوع باعث شد تا بخواهیم عملکرد میرسلیم در دوران طولانی مدت مدیریتش را مورد بررسی قرار دهیم اما وقتی با فدراسیون نجات غریق تماس گرفتیم و با حبیب خمجانی، دبیر این فدراسیون صحبت کردیم، وی در اظهار نظری عجیب به خبرنگار «ایران» اعلام کرد که میرسلیم به طور قطع در انتخابات پیش روی فدراسیون نجات غریق حضور خواهد داشت: «با اینکه ایشان تازه ۷۰ سالش تمام شده اما حتماً در انتخابات فدراسیون شرکت خواهد کرد و می‌خواهد که بیاید!»
انتشار ۱۶ کتاب
خمجانی در ادامه صحبت‌های خود درباره این که چرا میرسلیم با وجود این همه سال مدیریت می‌خواهد بماند، چنین واکنشی داشت: «به هرحال باید کسی در مجموعه مدیریت کند که به مسائل نجات غریق آگاه باشد! آقای میرسلیم تقریباً هر روز در فدراسیون حضور دارد و با اینکه باید در جلسات مجمع تشخیص هم برود، اما بعد دوباره به فدراسیون می‌آید. از سال ۶۸ تاکنون در تمام مکان‌های آبی کشور منجی حضور داشته و کلاس‌هایی تشکیل شده تا منجیان جدیدی تربیت شوند. روزی که ایشان آمد، یک کتاب هم در رابطه با نجات غریق در فدراسیون نبود اما در حال حاضر ۱۶ کتاب نوشته شده است! در ۱۰ سال گذشته هم حدود ۷۵ هزار نفر نجات یافته از دریا داشته‌ایم.»
حامی جهانی نجات غریق
او همچنین کرسی میرسلیم در فدراسیون جهانی را هم یادآور شد: «در نجات غریق جهان افرادی به نام «پاترون» یا حامی جهانی نجات غریق وجود دارند که بالاترین درجه در نجات غریق جهانی است. این افراد می‌توانند در تمام مصوبات فدراسیون جهانی نظر بدهند و عضو هیأت رئیسه هستند. ملکه الیزابت انگلیس، پادشاه سوئد، پادشاه بلژیک و فرماندار ارشد استرالیا از جمله افرادی هستند که این سمت را دارند و نلسون ماندلا هم عضو این گروه بود. از ایران آقای میرسلیم عضو این کمیته هست.» این موضوع را چند سال پیش خود میرسلیم در مصاحبه‌ای اعلام کرد، گرچه نحوه گزینش و قرار گرفتن نام میرسلیم در کنار شخصیت‌های برجسته سیاسی عجیب به نظر می‌رسد!
تشکیل لیگ و تیم ملی
در ادامه هم، ایلخان نوری سرمربی تیم ملی نجات غریق نظرات خود را درباره شرایط این رشته مطرح کرد: «اولین دوره لیگ ما سال ۹۵ با شرکت هشت تیم برگزار شد که دانشگاه آزاد به قهرمانی رسید و تیم‌های خوزستان و بانک همت ارتش دوم و سوم شدند و دومین دوره لیگ هم در حال برگزاری است. تیم ملی ما هم از سال ۲۰۱۰ هر دو سال یک بار در مسابقات جهانی و آسیایی حضور دارد که در مسابقات جهانی ۲۰۱۰ دو مدال برنز و در مسابقات آسیایی ۲۰۱۱ چین ۲۵ مدال شامل ۱۱ طلا، یک نقره و چهار برنز و در مسابقات جهانی ۲۰۱۲ استرالیا، هشت طلا، سه نقره و دو برنز کسب کردیم.
در مسابقات جهانی ۲۰۱۴ فرانسه که من در آن به عنوان مربی- ورزشکار حضور داشتم، سه طلا، دو نقره و یک برنز کسب کردیم و در انفرادی خودم طلا گرفتم و در مسابقات جهانی ۲۰۱۶ هلند هم که با چهار ورزشکار شرکت کرده بودیم، یک نقره و دو برنز گرفتیم.» وی در ادامه ادعایی جالب و البته عجیب دارد. او می‌گوید: «ما در صد سال گذشته بعد از استرالیا و نیوزیلند که کشورهای قدرتمند و همیشه مدعی این رشته هستند، تنها کشوری بوده‌ایم که در رشته ۹۰ متر سرعت ساحل، صاحب مدال طلا شده‌ایم!»
رده‌بندی جهانی
وی درباره علت تعداد کم ورزشکاران ایران و جایگاه تیم ملی در رده‌بندی تیمی جهانی هم چنین توضیح داد: «همان طور که می‌دانید، ما در بخش بانوان حضور نداریم و برای همین امتیازی در این بخش به دست نمی‌آوریم. ما در مسابقات جهانی استرالیا بیست و یکم شدیم که بهترین نتیجه ما بود و در مسابقات جهانی ۲۰۱۶ هم چهل و دوم شدیم. البته جایگاه تیم‌ها در مسابقات جهانی، امتیازی است و بر اساس رنگ مدال نیست و چه بسا که اگر این طور بود، ما به عنوان مثال با یک طلا، بالاتر از تیم‌هایی که نقره می‌گرفتند، می‌ایستادیم اما در حال حاضر به ۱۶ نفر فینال A و B امتیاز می‌دهند و جمع می‌کنند.»
هدف اصلی فدراسیون
وی درباره اینکه چرا از سال ۶۸ که میرسلیم رئیس شد، تیم ملی اینقدر فعال نبود، چنین توضیح داد: «کار اصلی فدراسیون نجات غریق، پرورش منجی غریق و نظارت بر اماکن آبی است. از سال ۶۸ تاکنون تعداد منجیان از ۵ هزار نفر به ۱۵۰ هزار منجی در تمام استان‌ها رسیده است. یک بار تیمی از ایران در سال ۱۳۷۰ به سوئد اعزام شد که نتیجه نگرفت. بعد از آن دیگر برنامه‌ریزی نشده بود. البته بعد از آن تیم ملی در سال ۸۲ در مسابقات آسیا - اقیانوسیه در گوام شرکت کرد و به مقام دوم رسید. در سال ۸۳ در ژاپن، سال ۸۴ در هنگ‌کنگ و سال ۸۶ هم در سنگاپور به مقام سوم رسیدیم ».
فعالیت‌های تیم ملی
سرمربی تیم ملی توضیحات خود را درباره نجات غریق این طور ادامه داد: «ما ۱۱ رشته در استخر و ۱۳ رشته در دریا داریم که در مسابقات جهانی شرکت می‌کنند. البته چون در تهران امکانات دریایی کمتری داریم، بیشتر بچه‌ها در رشته‌های استخری فعالیت می‌کنند. البته بچه‌های گیلان و مازندران در رشته‌های دریایی هم فعالیت دارند که ما در رشته‌های ساحلی چهار در ۹۰ متر امدادی و پرچم در ساحل هم مقام کسب کرده‌ایم.»
کرسی جهانی
نوری به کرسی جهانی که خودش دارد هم اشاره کرد: «در فدراسیون جهانی کمیسیونی وجود دارد که تمامی تصمیم‌های جهانی، قاره‌ای، منطقه‌ای و تدوین قوانین و مقررات در آن انجام می‌شود. از آسیا هم دو نفر در این کمیسیون هستند که یک نفر ژاپنی و دیگری هم بنده از ایران هستم.»
- 9
- 2
