به گزارش میزان، فدراسیون تیراندازی ایران یکی از فدراسیون‌هایی بود که عملکرد ضعیف و دور از انتظاری در بازی‌های آسیایی جاکارتا داشت. ۱۹ تیرانداز به جاکارتا رفتند و رهاورد آنها از این بازی‌ها تنها یک مدال برنز بود که توسط مه‌لقا جام بزرگ کسب شد تا ۱۸ تیراندازی دیگر ایران با دست خالی به ایران برگردند. مقایسه تعداد مدال‌های تیراندازی ایران در جاکارتا با دوره قبل این بازی‌ها که در اینچئون برگزار شد نشان می‌دهد دادگر و همکارانش در فدراسیون تیراندازی نتوانستند انتظارات را برآورده کنند و این عملکرد ضعیف نشات گرفته از نوع مدیریت وی است.
دادگر همچنان روی موضع سکوت خود اصرار می‌کند و خبری از پاسخگویی نیست. کمترین کار که وی می‌تواند انجام دهد این است که مقابل این ناکامی پاسخگو باشد و این سیاست سکوت باعث نخواهد شد نتایج تیراندازی ایران در جاکارتا به فراموشی سپرده شود. ناکامی ۱۸ تیرانداز ایران که الهه احمدی هم یکی از آنها محسوب می‌شود اتفاق کوچکی نیست.
رضا ملک‌محمدی دبیر فدراسیون تیراندازی در مصاحبه خود با رادیو عنوان می‌کرد که هیچ کم‌کاری در قبال تیراندازی ایران صورت نگرفته و نمی‌داند که چرا این نتایج کسب شده است. این نقل قول هم نشان می‌دهد که اعتراف به اشتباهات برای مسئولان فدراسیون تیراندازی تا چه حد سخت و دشوار است. الهه احمدی هم در اظهارنظری جالب گفته بود که آب و هوا و وزش باد باعث نتایج ضعیف وی شد اما ای کاش احمدی به این نکته توجه می‌کرد که این شرایط برای همه ورزشکاران بوده است.
مدیریت هاشمی در فدراسیون تیراندازی با انتقاد‌هایی همراه بود، اما حداقل این که در زمان او مشکلی در نتیجه‌گیری در میادین بین‌المللی وجود نداشت. این که نتایج تیراندازان ایران در مسابقات جهانی، بهانه‌ای برای نادیده گرفتن عملکرد ضعیفشان در جاکارتا قلمداد شود هم نمی‌تواند در صورت‌مسئله تغییری ایجاد کند. جامعه ورزش منتظر است تا رئیس فدراسیون تیراندازی ضمن عذرخواهی به خاطر کسب این نتایج ضعیف، واقعیت‌ها و دلایلی که در خصوص پسرفت تیراندازی ایران در دوره مدیریت او وجود دارد را بگوید.
- 14
- 2
