یکی از بهترین بازیکنان تیم‌ملی بسکتبال در رقابت‌های کاپ آسیا بدون‌شک ارسلان کاظمی بود که در کنار نفراتی چون حامد حدادی و اوشین ساهاکیان جزو بازیکنان باتجربه تیم‌ملی محسوب می‌شد. بازیکن پست ٤تیم‌ملی که نقش پررنگی در فینالیست شدن ایران داشت، معتقد است شکست‌دادن استرالیا در فینال این رقابت‌ها غیرممکن نبود، اما نمی‌شد چنین توقعی از تیم‌ملی داشت. در ادامه گفت‌وگوی «شهروند» با ارسلان کاظمی را بعد از بازگشت از رقابت‌های کاپ آسیا می‌خوانید:
مسیر سختی را تا رسیدن به فینال طی کردید. در ابتدا از بازی با لبنان و کره بگو؟
خدا را شکر توانستیم تمام تیم‌های آسیایی را در این مسابقات شکست دهیم و سخت‌ترین بازی ما هم برابر لبنان بود که از شرایط میزبانی سود می‌برد اما با حضور تماشاگرانش موفق شدیم آنها را نیز از پیش رو برداریم. بازی با کره‌جنوبی هم کذایی بود چون در ابتدا با اختلاف ٢٠ امتیاز جلو افتادیم اما به یک‌باره کره‌ای‌ها برگشتند و حتی از ما جلو افتادند. خدا را شکر در این بازی سخت هم موفق بودیم و به فینال رسیدیم.
و سد سخت استرالیا در فینال؟
نمی‌توانم بگویم بردن استرالیا برای ما غیرقابل دسترس بود اما برای این‌که از پس آنها بربیاییم باید کمی با برنامه‌تر باشیم. تیم‌های آسیایی معمولا وقتی از قاره خارج و با تیم‌هایی روبه‌رو می‌شوند که فیزیک قوی‌تری دارند، دچار مشکل می‌شوند و همین موضوع دلیل اصلی شکست ما در این مسابقه بود. ٥بازیکن استرالیا هم فیزیکی بازی می‌کردند و دفاع آنها باعث شد که عقب بکشیم. بازی حساب شده آنها اختلاف امتیازات را زیاد کرد و آنها برای هر دقیقه بازی برنامه داشتند. به‌هرحال استرالیا از ما بهتر بود و کادرفنی مجربی هم داشت که یکی از اعضای آن وقتی من فیلادلفیا بازی می‌کردم، آن‌جا بود.
برخی کارشناسان معتقد بودند تیم اصلی استرالیا به لبنان نیامده بود و ایران می‌توانست برنده باشد؟
بله، بازیکنان استرالیا نفراتی نبودند که به المپیک رفتند اما همین بازیکنان هم سطح بالایی داشتند و هدفشان هم قهرمانی در این مسابقات بود.
البته چهره ناراحتی بازیکنان ایران در پایان مسابقه نشان می‌داد که شما برای برد به زمین رفته بودید؟
مسلما باختن در فینال همیشه خیلی سخت است چون می‌دانستیم که تا یک قدمی قهرمانی رفتیم اما نتوانستیم قهرمان شویم. ما هم بعد از این بازی ناراحت بودیم چون فکر می‌کردیم آنطور که باید در زمین توانایی‌های خود را به نمایش نگذاشتیم.
در پایان این رقابت‌ها حامد حدادی و محمد جمشیدی در جمع برترین‌های جام قرار گرفتند اما برخی کارشناسان اعتقاد داشتند حق تو هم بوده که در تیم منتخب باشی. خودت چنین انتظاری داشتی؟
ابتدا می‌خواهم به محمد جمشیدی و به‌ویژه حامد حدادی تبریک بگویم. به‌عنوان هم تیمی از این افتخار خوشحال شدم و به نظرم حامد به حقش که همان عنوان بهترین بازیکن جام بود، رسید. این را هم بگویم که برای من خیلی قرارگرفتن در تیم منتخب جام اهمیتی نداشت. شاید ترجیح می‌دادم با ایران قهرمان شویم اما مثل استرالیا که هیچ بازیکنی در تیم منتخب نداشت،
بازیکنان ما در جمع برترین‌ها نباشند. استرالیایی‌ها ستاره خاصی نداشتند اما همه تیم‌ها را با اختلاف ٣٠ امتیاز بردند. من هم از ابتدا گفته بودم جوایز شخصی برای من اهمیت ندارد و به فکر موفقیت تیم هستم. الان هم امیدوارم در تورنمنت‌های بعدی این نتیجه را جبران کنیم و به قهرمانی برسیم.
نمایش خوب تیم‌ملی در این دوره خیلی از علاقه‌مندان به این رشته را امیدوار به پیشرفت بسکتبال کرد.
بسکتبال ایران ١٠سالی است که در سطح اول قاره آسیا رقابت می‌کند و ٣بار هم قهرمان شده است. امیدوارم از این پس بیشتر پیشرفت کنیم اما برخی انتقادات را قبول ندارم که می‌گویند بسکتبال افت کرده بود و الان دوباره زنده شده است. باید همین روند را ادامه دهیم تا ان‌شاءالله به المپیک ٢٠٢٠ هم برسیم.
سابقه حضور در NBA را داری، فکر می‌کنی بازهم می‌توانی به لیگ حرفه‌ای آمریکا برگردی؟
قطعا این یکی از اهداف من است. به‌هرحال در این یکی، ٢ساله درگیر کارهای خدمت سربازی‌ام بودم و از این پس می‌خواهم تلاش کنم تا دوباره به NBA برگردم.
- 9
- 3
