صمد نیکخواه‌بهرامی این روزها خیلی خوشحال است. خوشحال از اینکه بعد از سال‌ها می‌بیند دیگر نباید با محمود مشحون، رئیس پیشین فدراسیون بسکتبال، تقابل کند. اینکه با آمدن رئیس جدید به این فدراسیون، بعد از نزدیک به دو سال دوری از تیم ملی، دوباره به اردوها دعوت شده است. صمد ٣٤ساله که روزهای آخر حضور خود در لیگ بسکتبال چین را سپری می‌کند؛ به‌زودی به تهران برمی‌گردد تا فصل جدیدی از زندگی حرفه‌اش را در تیم ملی بسکتبال ایران آغاز کند.
گفت‌وگوی شرق را با این مهاجم ملی‌پوش از روزهای پرتنشش با فدراسیون قبلی و امیدواری‌هایش برای شروع یک فعالیت تازه با فدراسیون جدید می‌خوانید.
آقای نیکخواه نزدیک به دو سال از تیم ملی بسکتبال دور بودید. از دعوت کادر فنی تیم ملی برای حضور دوباره در اردوها استقبال می‌کنید یا نه؟
راستش من فعلا صحبتی با کسی نداشته‌ام و از روی خبرگزاری‌ها متوجه شدم که به اردوی جدید تیم ملی دعوت شده‌ام. خب از این دعوت خوشحال هستم؛ اما باید ببینیم شرایط به چه صورت است. به‌هرحال آقای رامین طباطبایی چند روز بیشتر نیست که رئیس فدراسیون شده‌اند. باید ببینیم چه کسی را به‌عنوان مربی انتخاب می‌کنند؛ اما در کل چون در تشکیلات فدراسیون تغییرات به وجود آمده، هدفم این است که به فدراسیون کمک کنم. چه ملی‌پوش باشم؛ چه نباشم.
پس یعنی از رفتن آقای مشحون از فدراسیون خوشحال هستید؟
بله، نه‌تنها من بلکه خیلی‌های دیگر از اهالی بسکتبال هم از این تغییر خوشحال هستند. بسکتبال در دوران حضور آقای مشحون، بسکتبال خانوادگی بود، نه بسکتبال ملی. متأسفانه در چند سال اخیر که شرایط دیگر خیلی خراب‌تر شده بود. بسکتبال ایران دست یک عده آدم کوچک افتاده بود که بله‌قربان‌گوی آقای مشحون بودند. بسیاری از پیش‌کسوتان از صحنه دور بودند و به آنها فرصت داده نمی‌شد وارد میدان شوند. الان وقتش رسیده با آمدن آقای طباطبایی این بزرگان هم وارد عمل شوند.
فکر می‌کنید آقای طباطبایی باید چه کارهایی انجام بدهند تا این خرابی‌ها درست شود؟
بازنگری در ساختار و تشکیلات فدراسیون، استعدادیابی، برگرداندن افراد دورافتاده از این رشته برنامه‌هایی بوده که ایشان قبل از انتخابات ارائه دادند و به نظر من برنامه‌های خوبی است. فقط امیدوارم شرایط به‌گونه‌ای باشد که آقای طباطبایی بتوانند آنها را عملی کنند. خرابی‌های به‌وجود‌آمده در این فدراسیون مانعی برای برنامه‌های ایشان نباشد. به‌هرحال ایشان در فدراسیون نبوده‌اند و نمی‌دانند آنجا چه اتفاقاتی افتاده است. واقعیت این است که من بازیکن هستم و باید در حد و اندازه خودم صحبت کنم؛ اما مردم هم این توقع را از من دارند که به‌عنوان یکی از اعضای این خانواده شفاف صحبت کنم. من به خاطر انتقادهایی که از فدراسیون آقای مشحون داشتم، از تیم ملی خط خوردم. مشکل من با آقای مشحون شخصی نبود و در مسائل فنی و اداره فدراسیون بود. من مطمئن بودم که بائرمن تیم ملی را با وجود داشتن قرارداد ترک می‌کند و از ایران می‌رود.
اتفاقات پشت پرده‌ای وجود داشت که بائرمن یکباره تیم را رها کرد و رفت. به‌هرحال وقتی در فدراسیون تنها باشی و هیچ انتقادی را قبول نکنی، نتیجه‌اش می‌شود انتخاب بائرمن و ضربه‌ای که به تیم ملی وارد کرد. بزرگ‌ترین دغدغه من به‌عنوان یک بسکتبالیست این است که بتوانیم بسکتبالی در شأن ایران بسازیم. کشور ما از نظر داشتن سرمایه در رشته بسکتبال بسیار غنی است. باید سعی کنیم تیم‌های پایه را بسازیم و استعدادیابی کنیم. من نمی‌خواهم عملکرد مربیان داخلی این تیم‌ها را به چالش بکشم و به کسی اهانتی کنم؛ اما شما بروید مربیان دورانی را که خود من نوجوان و جوان بودم، با الان مقایسه کنید، متوجه تفاوت‌ها می‌شوید. ما مربیان شایسته‌تری هم داریم که این مسئولیت را به آنها بسپاریم. تیم ملی جای بهترین‌ها است. چه مربی و چه بازیکنش باید بهترین باشند.
درحال‌حاضر تیم با سرمربیگری مهران حاتمی اداره می‌شود. آقای طباطبایی گفته‌اند یکی از برنامه‌هایشان آوردن مربی خارجی است. فکر می‌کنید در این برهه از زمان باید چه گزینه‌ای هدایت تیم ملی را به عهده بگیرد؟
فعلا که فکر نمی‌کنم منطقی باشد مربی بیاوریم. یک ماه دیگر مسابقات انتخابی جام جهانی برگزار می‌شود و اصلا زمانی برای مربی‌آوردن نیست؛ اما در کل وقتی کارنامه بسکتبال ایران را نگاه می‌کنیم، می‌بینیم دوران اوج‌گرفتن ما زمانی بود که مربیان اروپای شرقی (اسلوونی و صربستان) در رأس کار بودند. ما در آن دوران خیلی رشد کردیم.
از لیگ بسکتبال چین چه خبر؟ برای فصل بعدی هم با آنها تمدید می‌کنید؟
نه، دیگر نمی‌خواهم خارج از کشور بازی کنم؛ چون واقعا خسته‌ام. دلم می‌خواهد به ایران برگردم و در کنار خانواده‌ام باشم.
زمانی که بائرمن شما و مهدی کامرانی را از تیم ملی خط زد، گفت تیم ملی فعلی نیاز به جوان‌گرایی دارد. شما آن زمان گفتید که هر زمان احساس کنید برای بسکتبال ایران مثمر ثمر نیستید، خودتان کنار می‌کشید. الان چطور فکر می‌کنید. صمد تا چه زمانی می‌تواند بازی کند؟
ورزشکاران به سن ٣٠سالگی که می‌رسند، به فکر خداحافظی می‌افتند. من هم از این قاعده مستثنا نیستم؛ اما باز هم همین حرف را می‌زنم. زمانی که احساس کنم مفید نیستم، کنار می‌کشم. من تا به الان سعی کردم خوب تمرین کنم. الان هم خدا را شکر که شرایطم ایده‌آل است و با کیفیت دارم کارم را ادامه می‌دهم.
سه سال تا بازی‌های المپیک ٢٠٢٠ توکیو مانده. فکر می‌کنید با تغییراتی که صورت گرفته در این مدت‌زمان بتوانیم تیمی منسجم را آماده کنیم که به بازی‌های المپیک برسد؟
من فکر می‌کنم پتانسیل این وجود دارد که ما به المپیک برسیم؛ ولی باید بپذیریم کار واقعا سخت است؛ چراکه از قاره آسیا یک سهمیه ورودی این بازی‌ها را می‌گیرد. تیم‌های رقیب ما با سرمایه‌گذاری عظیم‌تری خودشان را برای المپیک آماده می‌کنند. آن چیزی که مهم است، این است که باید تلاش‌مان را بکنیم؛ هرچند که در این مسیر به موفقیت نرسیم.
- 10
- 2
